S. AURELII AUGUSTINI HIPPONENSIS EPISCOPI DE OPERE MONACHORUM LIBER UNUS .

 CAPUT PRIMUM.

 2. Primum ergo videndum quid dicant illius professionis homines qui operari nolunt: deinde, si eos non recte sentire invenerimus, ad eorum correctione

 CAPUT II.

 CAPUT III.

 CAPUT IV.

 CAPUT V.

 CAPUT VI.

 CAPUT VII.

 CAPUT VIII.

 10. Apertius et clarius id esse ex consequentibus. Et redit rursus, modisque omnibus etiam atque etiam commendat quid sibi liceat, et tamen non faciat

 CAPUT X.

 CAPUT XI.

 CAPUT XII.

 CAPUT XIII.

 CAPUT XIV.

 16. Paulus praecipiens operari servos Dei, non vult tamen eorum necessitates minus curari a fidelibus. Labor servis Dei eligendus qui animo libero exe

 CAPUT XVI.

 18. Et paulo post dicit: Nam de ministerio quod fit in sanctos, ex abundanti est mihi scribere vobis. Scio enim promptum esse animum vestrum, de quo g

 19. Sicut ergo non cessavit Apostolus, imo Spiritus Dei possidens et implens et agens cor ejus, exhortari fideles qui haberent hujusmodi substantiam,

 CAPUT XVII.

 CAPUT XVIII.

 CAPUT XIX.

 CAPUT XX.

 24. Hanc quaestionem breviter solverem, si dicerem, quia et juste dicerem, credendum esse Apostolo. Ipse enim sciebat cur in Ecclesiis Gentium non opo

 25. Si saltem habebant aliquid in hoc saeculo, quo facile sine opificio sustentarent istam vitam, quod 0568 conversi ad Deum indigentibus dispertiti s

 26. Contingit enim eis quod in viduis junioribus indisciplinatis cavendum idem apostolus dicit: Simul autem et otiosae esse discunt non solum autem o

 CAPUT XXIII.

 28. Proinde rursus istos alio sublimiore gradu justitiae superabunt, qui se ita instituerint, ut quotidie in agros tanquam in pastum pergant, et quo t

 29. Verum et hoc concedamus, toto vertente anno posse in agris reperiri vel ex arbore vel ex herbis, vel ex quibusque radicibus quod in escam sumi pos

 30. Quapropter, ut breviter complectar, isti qui ex Evangelii perverso intellectu tam manifesta apostolica praecepta pervertere moliuntur, aut non cog

 CAPUT XXIV.

 CAPUT XXV.

 33. Quamobrem etiam illi qui relicta vel distributa, sive ampla, sive qualicumque opulenta facultate, inter pauperes Christi pia et salubri humilitate

 CAPUT XXVI.

 35. Et quod sequitur de volatilibus coeli et de liliis agri, ad hoc dicit, ne quisquam Deum putet servorum suorum necessaria non curare cum ejus sapi

 CAPUT XXVIII.

 CAPUT XXIX.

 CAPUT XXX.

 39. Minus enim peccatur, si non laudetur peccator in desideriis animae suae, et qui iniqua gerit benedicatur (Psal. IX, 24).

 CAPUT XXXII.

 CAPUT XXXIII.

1. Thy bidding, holy brother Aurelius, it was meet that I should comply withal, with so much the more devotion, by how much the more it became clear unto me Who, out of thee, did speak that bidding. For our Lord Jesus Christ, dwelling in thine inner part, and inspiring into thee a solicitude of fatherly and brotherly charity, whether our sons and brothers the monks, who neglect to obey blessed Paul the Apostle, when he saith, “If any will not work, neither let him eat,”1    2 Thess. iii. 10. [R.V.] are to have that license permitted unto them; He, assuming unto His work thy will and tongue, hath commanded me out of thee, that I should hereof write somewhat unto thee. May He therefore Himself be present with me also, that I may obey in such sort that from His gift, in the very usefulness of fruitful labor, I may understand that I am indeed obeying Him.

CAPUT PRIMUM.

0547

1. Ad scribendum hoc opus impulsus est ab Aurelio. Monachorum qui operari nolunt, 0548 opinio de sensu Apostoli jubentis operari. Opponunt Evangelii praeceptum de non curando corporali victu. 0549 Apostoli praeceptum de opere spirituali accipi volunt. Arbitrantur se non operantes obedire Apostolo et Evangelio. Jussioni tuae, sancte frater Aureli, tanto devotius obtemperare me oportuit, quanto magis mihi quis ex te jusserit, claruit. Dominus enim noster Jesus Christus habitans in interiori tuo , tibique sollicitudinem paternae et fraternae charitatis inspirans, utrum filiis et fratribus nostris monachis, qui beato Paulo apostolo obedire negligunt dicenti, Qui non vult operari, non manducet (II Thess. III, 10), permittenda sit ista licentia, voluntatem ac linguam tuam assumens in opus suum, imperavit mihi ex te, ut hinc ad te aliquid scriberem. Adsit itaque ipse etiam mihi, quo ita paream, ut ei me parere ex ejus munere ipsa utilitate fructuosi laboris intelligam.