Acta Francisci Pp. 1241

pleuritem contraxit. Die III mensis Februarii anno MDCCIX, sacramentis cor- roboratus, imaginem Iesu Crucifixi osculatus est ac in Domino obdormivit.

Fama sanctitatis, quae eum in vita circumdederat, magis per dies crevit, ita

ut anno MDCCXVI Superiores Ordinis Minimorum petierint aperitionem causae

beatificationis. Processibus canonicis, ordinariis et apostolicis rite peractis,

emissum est Decretum de heroicitate virtutum die XVII mensis Martii anno MDCCLXXI et die II mensis Aprilis anno MDCCLXXXVI Decretum de agnitione

duorum mirorum. Ritus beatificationis factus est a Pio VII Praedecessore

Nostro, in Basilica Vaticana die XVII mensis Septembris anno MDCCLXXXVI.

In conspectu canonizationis, quaedam mira, ut dicitur, sanatio proposita

est, quae in oppido natali Beati Nicolai est perpetrata in initio temporis

aestatis anni MCMXXXVIII. Quidam iuvenis, XVIII annos natus, dum laborabat

tamquam operarius manualis in ecclesia redintegranda, sensum aequilibritatis perdidit ob tabulatum sub pedibus obversum ceciditque de pegmate altitudine metrorum XII in congeriem arenae, caementi et lapidum acutorum. Hoc facto, subito surrexit et, suum corpus inspiciens, vidit se illaesum ac sine dolore de casu evasisse. Immo vero omnibus facultatibus pollebat, quamvis genu suum paulum in quadam trabe abraderit. Hic iuvenis nec sensibus nec facultatibus animi carebat dum cadebat, atque intercessionem Beati Nicolai, cui devotus fuit inde a pueritia, sua sponte invocavit ne gravi de casu laederetur. Ideo prorsus surrexit a terra validissimus vitamque suam statim resumpsit, neque damnis affectus neque explorationi medicae subiectus. Immo laborem resumere potuisset, nisi opificum praefectus illum persuasisset unum diem vacare ante- quam ad opus reverteretur. Diebus insequentibus, investigationes radiologicae nec trauma corporis nec vulnera cuiuscumque generis patefecerunt.

Inquisitio dioecesana acta est apud Curiam Archidioecesis Cosentinae- Bisinianensis a die XXIV mensis Maii anno MMVIII ad diem XV mensis Iunii anno MMIX, cuius validitas iuridica agnita est per Decretum a Congregatione de Causis Sanctorum promulgatum die XI mensis Martii anno MMXI. Consultores

Medici eiusdem Congregationis die XIII mensis Decembris anno MMXII hoc factum scientifice inexplicabile declararunt atque Consultores Theologi iis

annuerunt in Congressu Peculiari diei XXVIII mensis Novembris anno MMXIII.

In Sessione Ordinaria die IV mensis Martii anno MMXIV, Patres Cardinales et Episcopi iudicaverunt effugium iuvenis a periculo verum esse miraculum

divinitus patratum. Ideo Nos, in Consistorio diei XII mensis Iunii anno MMXIV canonizationem eiusdem statuimus, cuius sollemni celebrationi Nos Ipsi praesedimus in Basilica Petriana die XXIII mensis Novembris anno MMXIV.