ANIMADVERSIO^ Nostra ephemerides, ideo ab initio edidimus sub ea cir-
u EPISTOLA SANCTISSIMI PATRIS.
94 ORDINIS SUBDIACONATUS ET DISPENSATIONIS.
132 PRECES PRO ROMANO PONTIFICE.
PRECES PRO ROMANO PONTIFICE. 133
134 PRECES PRO ROMANO PONTIFICE.
ministratione et dispositionibus ad ea suscipienda necessariis decernat.
severitas, eaque salutari ceteris ex- emplo sit.
1 7 0 APPEN ix iv. « Anno a Nativ. Dñi MDCCCLX
E X A E D I B U S V A T I C A N I S .
226* DOCUMENTA DIPLOMATICA. Hoc documento, dato die 9 Novembris anno 1870 ad diplomaticum
ALIA EPISTOLA ENCYCLICA. 2 7 3
U T T E R A E APOSTOLICAE. 277
FACULTATES ET PRIVILEGIA ETC. 285
286 FACULTATES £T PRIVILEGIA ETC.
FACULTATES ET PRIVILEGIA ETC. 287
288 FACULTATES ET PRIVILEGIA ETC.
L I T T E R A E A P O S T O L I C A E . 327
S A N C T I S S I M I D O M I N I N O S T R I
SOCIET. PRESBYT. SANCTISS. SACRAMENTI. 333
mi E X S , C O N G R E G A T O N E E P I S C O P O R U M E T R E G U L A R I U M .
N U L L I T A T I S T E S T A M E N T I
4 0 0 N U L L I T A T I S T E S T A M E N T I
4 1 6 DECLARATIONIS' RESCRIPTI.
4 1 8 DECLARATIONIS RESCRIPTI.
4-36 INSTRUCTIO SUPER CONST. APOSTOLICAE SEDIS
INSTRUCTIO AD PROBANDUM OBITUM ALICUIUS CONIUGIS. 437
O B I T U M A L I C U I U S C O N I U G I S . 4-41
442 INSTRUCTIO AD PROBA NOI'M OBITUM E T C .
INSTRUCTIO DE CLANDÉSTINÏS CONIUGIIS. 447
448 INSTRUCTIO DE CLANDESTINA CONIUGIIS.
INSTRUCTIO DE CLANDESTINÏS CONIUGIIS. 449
450 INSTRUCTIO DE CLANDESTINA CONIUGIIS.
INSTRUCTIO DE CLANDESTINA CONIUGIIS, 45 i
4 5 2 INSTRUCTIO DE CLANDESTINA CONIUGIIS.
INSTRUCTIO DE CLANDESTINA CONIUGIIS. 453
454 INSTRUCTIO DE CLANDESTÍNIS CONIUGIIS.
INSTRUCTIO DE CLANDESTINA CONIUGIIS. 453
456 INSTRUCTIO DE CLANDESTINIS CONIUGIIS.
INSTRUCTIO PRO MIXTIS CONIUGIIS. 457
458 INSTRUCTIO PRO MIXTIS CONIUGIIS.
INSTRUCTIO PRO MIXTIS CONIUGIIS. 459
460 INSTRUE HO PRO MIXTIS CONIUGIIS.
ALIENATIONIS ST REDUCTIONIS MISSARUM. 475
476 ALIENATIONIS ET REDUCTIONIS MISSARUM.
ALIENATIONIS ET REDUCTIO MS MISSARUM. 477
m E X S , C O N G R E G A T I O N E C O N C I L I ! T R I D E N T I N I
SUPER IURE CONCEDENDI LITERAS.
e perchè siano assilliti, e trattati da buon padrone, voglio sia sempre
dem susceptionem testimoniales litte-
rior, prout pro sua prudentia pie-
5i4 MATRIMONII a 1 Dissolvendum esse matrimonium Iuliae N initum cum
CIRCA APPLICATIONEM SECUNDAE MISSAE. 527
DE PRIVILEGIO BASILICAE S. AGNETIS 531
in eiusmodi conventionibus saepe agi solet inter lupum et agnum.
INSTRUCTIO S. C. P. F. SUPER MISSAE ITERATIONE. î$47
SUPER MISSAE ITERATIONE. 5 6 1
S U P E R M I S S A E I T E R A T I O N E * 565
SUPER MISSAE ITERA TIONE. 5 69
570 INSTRUCTIO S. R. C. PRO CALICIS PURIFICATIONE
592 DECRETUM DE CULTU S. IOSEPHI, ETC.
600 SUMMA ACTORUM. socomiis Romanis spiritualia auxilia infirmis c o n f e r u n t . . . . pag. 283
m SUMMA ACTORUM. Bartholom. Menochii ex Ord. Eremit.
606 INDEX GENEBALIS. Emisso indicio de impotentia, S. Congre-
INDEX G NERALIS. 615 Quare licet facultatis Rescripta, in qui-
suo tempore manum apponens ad Pandectas concinnandas per Tri-
m. » L i t t e r i s apostolicis falsis scienter utentes, vel crimini ea in
- u - rio X V , Const. Universi Sacramentum poenitentiae,
Excommunicatur Magistratus, si ad instantiam Episcopi non prae-
» Denique quoscumque alios Sacrosanctum Concilium Triden-
- M - Sess. 7 c. 10 de Ref. a Non liceat Capitulis sede vacante, infra
72 APPENDIX II« » tibus, orent Deum qui ascendit » super coelum coeli ad orientem ac
eodem schismate haec inter cetera denunciava, atque iussit per episto- lam quae mihi est 40.
n hodie constituta sunt, tamquam n haereticus, anathematizatus et da-
1J8 APPEN x m . dicis, inflicta in legentes libros ob suspicionem haeresis damnatos.
122 APPENDIX ar. n mus, damnamus ac pro reprobato » et damnato in perpetuum haberi y>
APPENDIX III. ili D vel impressores eorundem arbitrio » puniantur.
nori extensione quibusdam SS. Con- gregationibus Cardinalium.
46 EX ACTIS
»Huic pastorali muneri ut satisfacerent, Praedecessores Nostri indefessam semper operam dederunt, ut salutaris Christi doctrina apud omnes terrae populos propagaretur, parique cura vigilarunt, ut, ubi recepta esset, sincera et pura conservaretur. Quocirca to- tius orbis Antistites nunc singuli, nunc in Synodis congregati, longam ecclesiarum consuetudinem et antiquae regulae formam sequentes, ea praesertim pericula, quae in negotiis fidei emer- gebant, ad hanc Sedem Apostolicam retulerunt, ut ibi potissimum resarcirentur damna fidei, ubi fides non potest sentire defectum (1). Romani autem Pontifices, prout temporum et rerum conditio sua- debat, nunc convocatis oecumenicis Conciliis aut explorata Ec- clesiae per orbem dispersae sententia, nunc per Synodos particu- lares, nunc aliis, quae divina suppeditabat providentia, adhibitis auxiliis, ea tenenda definierunt, quae sacris Scripturis et apo- stolicis Traditionibus consentanea Deo adiutore cognoverant. Ne- que enim Petri successoribus Spiritus Sanctus promissus est, ut eo revelante novam doctrinam patefacerent, sed ut eo assistente traditam per Apostolos revelationem seu fidei depositum sancte custodirent et fideliter exponerent. Quorum quidem apostolicam doctrinam omnes venerabiles Patres amplexi et sancti Doctores orthodoxi venerati atque secuti sunt; plenissime scientes, hanc sancti Petri Sedem ab omni semper errore illibatam permanere, secundum Domini Salvatoris nostri divinam pollicitationem disci- pulorum suorum principi factam: Ego rogavi pro te, ut non de- ficiat fides tua, et tu aliquando conversus confirma fratres tuos.
»Hoc igitur veritatis et fidei numquam deficientis charisma Petro eiusque in hac Cathedra successoribus divinitus collatum est, ut excelso suo munere in omnium salutem fungerentur, ut universus Christi grex per eos ab erroris venenosa esca aversus, coelestis doctrinae pabulo nutriretur, ut sublata schismatis oc- casione Ecclesia tota una conservaretur, atque suo fundamento innixa firma adversus inferi portas consisteret.
» At vero cum hac ipsa aetate, qua salutifera Apostolici mu- neris efficacia vel maxime requiritur, non pauci inveniantur, qui illius auctoritati obtrectant; necessarium omnino esse censemus, praerogativam, quam unigenitus Dei Filius cum summo pastorali officio coniungere dignatus est, solemniter asserere.
(1) Cf. S. Bern. Epist. CXC.