ANIMADVERSIO^ Nostra ephemerides, ideo ab initio edidimus sub ea cir-
u EPISTOLA SANCTISSIMI PATRIS.
94 ORDINIS SUBDIACONATUS ET DISPENSATIONIS.
132 PRECES PRO ROMANO PONTIFICE.
PRECES PRO ROMANO PONTIFICE. 133
134 PRECES PRO ROMANO PONTIFICE.
ministratione et dispositionibus ad ea suscipienda necessariis decernat.
severitas, eaque salutari ceteris ex- emplo sit.
1 7 0 APPEN ix iv. « Anno a Nativ. Dñi MDCCCLX
E X A E D I B U S V A T I C A N I S .
226* DOCUMENTA DIPLOMATICA. Hoc documento, dato die 9 Novembris anno 1870 ad diplomaticum
ALIA EPISTOLA ENCYCLICA. 2 7 3
U T T E R A E APOSTOLICAE. 277
FACULTATES ET PRIVILEGIA ETC. 285
286 FACULTATES £T PRIVILEGIA ETC.
FACULTATES ET PRIVILEGIA ETC. 287
288 FACULTATES ET PRIVILEGIA ETC.
L I T T E R A E A P O S T O L I C A E . 327
S A N C T I S S I M I D O M I N I N O S T R I
SOCIET. PRESBYT. SANCTISS. SACRAMENTI. 333
mi E X S , C O N G R E G A T O N E E P I S C O P O R U M E T R E G U L A R I U M .
N U L L I T A T I S T E S T A M E N T I
4 0 0 N U L L I T A T I S T E S T A M E N T I
4 1 6 DECLARATIONIS' RESCRIPTI.
4 1 8 DECLARATIONIS RESCRIPTI.
4-36 INSTRUCTIO SUPER CONST. APOSTOLICAE SEDIS
INSTRUCTIO AD PROBANDUM OBITUM ALICUIUS CONIUGIS. 437
O B I T U M A L I C U I U S C O N I U G I S . 4-41
442 INSTRUCTIO AD PROBA NOI'M OBITUM E T C .
INSTRUCTIO DE CLANDÉSTINÏS CONIUGIIS. 447
448 INSTRUCTIO DE CLANDESTINA CONIUGIIS.
INSTRUCTIO DE CLANDESTINÏS CONIUGIIS. 449
450 INSTRUCTIO DE CLANDESTINA CONIUGIIS.
INSTRUCTIO DE CLANDESTINA CONIUGIIS, 45 i
4 5 2 INSTRUCTIO DE CLANDESTINA CONIUGIIS.
INSTRUCTIO DE CLANDESTINA CONIUGIIS. 453
454 INSTRUCTIO DE CLANDESTÍNIS CONIUGIIS.
INSTRUCTIO DE CLANDESTINA CONIUGIIS. 453
456 INSTRUCTIO DE CLANDESTINIS CONIUGIIS.
INSTRUCTIO PRO MIXTIS CONIUGIIS. 457
458 INSTRUCTIO PRO MIXTIS CONIUGIIS.
INSTRUCTIO PRO MIXTIS CONIUGIIS. 459
460 INSTRUE HO PRO MIXTIS CONIUGIIS.
ALIENATIONIS ST REDUCTIONIS MISSARUM. 475
476 ALIENATIONIS ET REDUCTIONIS MISSARUM.
ALIENATIONIS ET REDUCTIO MS MISSARUM. 477
m E X S , C O N G R E G A T I O N E C O N C I L I ! T R I D E N T I N I
SUPER IURE CONCEDENDI LITERAS.
e perchè siano assilliti, e trattati da buon padrone, voglio sia sempre
dem susceptionem testimoniales litte-
rior, prout pro sua prudentia pie-
5i4 MATRIMONII a 1 Dissolvendum esse matrimonium Iuliae N initum cum
CIRCA APPLICATIONEM SECUNDAE MISSAE. 527
DE PRIVILEGIO BASILICAE S. AGNETIS 531
in eiusmodi conventionibus saepe agi solet inter lupum et agnum.
INSTRUCTIO S. C. P. F. SUPER MISSAE ITERATIONE. î$47
SUPER MISSAE ITERATIONE. 5 6 1
S U P E R M I S S A E I T E R A T I O N E * 565
SUPER MISSAE ITERA TIONE. 5 69
570 INSTRUCTIO S. R. C. PRO CALICIS PURIFICATIONE
592 DECRETUM DE CULTU S. IOSEPHI, ETC.
600 SUMMA ACTORUM. socomiis Romanis spiritualia auxilia infirmis c o n f e r u n t . . . . pag. 283
m SUMMA ACTORUM. Bartholom. Menochii ex Ord. Eremit.
606 INDEX GENEBALIS. Emisso indicio de impotentia, S. Congre-
INDEX G NERALIS. 615 Quare licet facultatis Rescripta, in qui-
suo tempore manum apponens ad Pandectas concinnandas per Tri-
m. » L i t t e r i s apostolicis falsis scienter utentes, vel crimini ea in
- u - rio X V , Const. Universi Sacramentum poenitentiae,
Excommunicatur Magistratus, si ad instantiam Episcopi non prae-
» Denique quoscumque alios Sacrosanctum Concilium Triden-
- M - Sess. 7 c. 10 de Ref. a Non liceat Capitulis sede vacante, infra
72 APPENDIX II« » tibus, orent Deum qui ascendit » super coelum coeli ad orientem ac
eodem schismate haec inter cetera denunciava, atque iussit per episto- lam quae mihi est 40.
n hodie constituta sunt, tamquam n haereticus, anathematizatus et da-
1J8 APPEN x m . dicis, inflicta in legentes libros ob suspicionem haeresis damnatos.
122 APPENDIX ar. n mus, damnamus ac pro reprobato » et damnato in perpetuum haberi y>
APPENDIX III. ili D vel impressores eorundem arbitrio » puniantur.
nori extensione quibusdam SS. Con- gregationibus Cardinalium.
83 APPENDIX II.
mutabilis sit ecclesiastica disciplina pro vario Ecclesiae statu et condi- tione; disciplinae tamen substantia remanet, utpote quae et ipsa tandem innititur supremis christianae reli- gionis principiis et idem est Eccle- siae Spiritus qui tum in fidei deposito custodiendo, explicando, tuendo- que, tum in moderamine disciplinae eandem ecclesiam dirigit, ceu innuit S. Leo Magnus in epistola ad Dio- scorum Alexandrinum, de qua men- tionem feci in superiori adnotatione pag. 69.
Ex expositis itaque animadver- sionibus, ex adductis documentis de- promptis, iam satis apparet, excom- municationem ob varia crimina, va- rio modo, variisque de causis ab auctoritate ecclesiastica inflictam hoc semper habere commune, quod sit privatio iuris participandi Ecclesiae
bona quae sunt fidelibus propter Ba-
ptismum communia: quamquam haec iuris privatio modo maior modo mi nor sit, modo consequatur crimen ob naturam criminis, modo tota pen- deat ab auctoritate; de qua re infra loquar.
Exinde apparet loque discri- men, quod interceda inter hominem peccatorem non excommunicatum et inter peccatorem excommunicatum.
Homo peccator ex iure divino amittit gratiam sanctificantem , et propter eiusmodi gratiae amissionem non potest mereri per bona opera vi- tam aeternam : ob eandem rationem non potest participare ea bona Eccle- siae, quae supponunt statum gratiae*
sma vel per haereses separarunt, cos abscindit vel declarat abscissos, ut verae Ecclesiae unitas, tum com- munionis tum fidei, firma et incon- cussa servetur. Aliis verbis; prima excommunicatio est Ecclesiae actio, ut inde proveniat peccantis reactio per canonicam poenitentiam: secun- da est Ecclesiae reactio ut se ap- prime muniendo et tuendo elidat adversam schismaticorum vel haere- ticorum vel apostatarum actionem.
4° Excommunicatio in Africanis ecclesjjs appellata est abstentio ab ecclesia, et excommunicatus dictus abstentus communicatione, qua appel-
latione adsignificatur quoque quod- dam personale vinculum , quaedam nota vel censura , personae inhae- rens, qua, persona ab ecclesia per auctoritatem abscissa, quamdiu ab- sienta diceretur, communicare non posset; quo sensu nos dicimus ex- communicatos. Haec autem nota , censura, vinculum, non est aliud quam personalis iuris privatio par- ticipandi bona Ecclesiae sive spiri- tualia sive socialia.
5° Cum eiusmodi excommunica- tis communio quoque socialis prohi- bebatur; ex ea praesertim ratione, ne eorundem contagione fideles af- ficerentur: qui schismati praeterea adhaererent eadem excommunicatio- ne ipso facto erant publice mulctati, quin ab auctoritate denunciarentur.
Nunquam finem facerem in hu- iusmodi exemplis, ex antiquitate de- sumptis, afferendis, quae Ecclesiae disciplinam illustrant: namque licet