Congregatio de Causis Sanctorum 371

Christi corpore nutriebatur, apud altare quiescebat in adoratione Sanctissimi

Sacramenti, statis temporibus ad Sacramentum Reconciliationis accedebat,

sanas excolebat lectiones et consilia magistrorum suorum accurate exseque-

batur. Quamlibet occasionem nanciscebatur et auxilium, ut dignus fieret

Christi discipulus et Dei voluntatem rectius adimpleret. In eius cogitationi-

bus et affectibus praecipuum locum tenuit Deus. Patrem et matrem reveren-

tia cumulabat, et ad domestica opera humiliter conferebat. Dilexit fratres,

sororem, condiscipulos ac praeceptores. Parcus se gerebat in sermone sed

abundans caritate et servitio erga proximum. Plerumque recurrebatur ad

eum ut illi ingrata opera committerentur, quae ceteri facere renuebant, nec

non in studiis, in arte gymnica et in quolibet alio exercitio iuvaret eos, qui

huiusmodi necessitatem patiebantur. Promptum se praebuit ad omnium ne-

cessitates sublevandas, ac peculiarem in modum pauperibus subveniebat et

infirmis. Singulare experiebatur studium ob incrementum Regni Dei, ob rec-

tam sociorum conversationem obque peccatorum conversionem. Dum celeri

gradu percurrebat Domini vias, in eo vocatio ad vitam consecratam paulatim

sed instanter in dies florebat. Sic, maturitatis periculis laudabiliter superatis,

die 30 mensis Iulii anno 1934 Budapestini ingressus est novitiatum Societatis

Iesu, vehemens in corde nutriens desiderium sanctitatis. Primis diebus novi-

tiatus scribebat: «Da mihi, Deus meus, energiam; energiam ut similis evadere

possim meis fratribus. Infunde mihi, Domine, mane energiam tantam ut ea

per totum diem ardeat ». Etenim, aestuabat Dei proximique amore, omnia

composite, simpliciter et accurate exsequens, quin sociorum et superiorum

intuitum ad se attrahere vellet.

A mense Augusto eiusdem anni condicio eius valetudinis, hactenus floren-

tis, ingravescere coepit. Haemorrhagiae narium, amissio vocis et atroces ar-

ticulorum dolores prima exstiterunt indicia eius infirmitatis, quae ineunte

mense Martio anni 1935 prodiit uti ingens tumor in regione femorali. Tunc

varias subiit sectiones chirurgicas. Curis medicis incassum cedentibus, mor-

bus celeriter increbruit. Die 17 mensis Martii infirmorum Unctione est insi-

gnitus. Exceptus est in valetudinarium « Crucis Rubrae ». Dum per menses

illic degeret, magnam exhibuit animi fortitudinem et miram patiendi virtu-

tem, quin ullo umquam tempore quereretur, mentem convertens et cor in

Christum cruci affixum, grates Deo cotidie referens per recitationem hymni

« Te Deum », et dolores offerens pro conversione peccatorum. In omnibus sese

conformavit ad Dei voluntatem, ita ut diceret: « Potissimum vitae nostrae

pondus in hoc est ut dolores silentio et absque querimonia perferantur ».