Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale374

Verbi Dei distribuendo et reconciliationis sacramentum administrando.

Exemplo vitae ac fervore sui ministerii uberes edidit fructus conversionis

et sanctificationis, quibus accesserunt aliquot eventus, qui mirabiles sunt

habiti. Sanctificatio cleri fastigium exstitit apostolatus eius, ita ut nullo um-

quam tempore sustinere destiterit sacerdotes in via sanctitatis. Hoc quidem

opus in utilitatem cedens sacrorum ministrorum censetur inter praecipuas

causas cur iuvenis presbyter sese vocatum sentiret ad Congregationem Mis-

sionis amplectendam. Ad rem quod pertinet anno 1908 ita simpliciter scripsit:

«Dominus optat ut ego, quamvis inter filios Sancti Vincentii de Paul indig-

nissimus ac minimus, operam tamtummodo ac constanter navem exercitiis

spiritualibus ad sacerdotes habendis ». Conscius de exercitiorum spiritualium

pondere, saepe adiit Summum Pontificem Sanctum Pium X, ab ipso postu-

lans ut ea pro omnibus sacerdotibus obligatoria declararet. In quadam au-

dientia, Summus Pontifex, bonitatem intuens et fervorem Servi Dei, ita

exclamavit: « Sacerdos hic ad altaria evehatur oportet! ». Quotquot convenie-

bant eum, sive presbyteri sive laici, unanimiter idem sentiebant.

Moderator exstitit domorum missionalium in urbibus « San Vito dei Nor-

manni » Brundisio, Bario, Lupiis, Tarento. Anno 1922 ob infirmam valetudi-

nem manere debuit apud Domum Virginum quam dicunt, ubi orationi incu-

buit, ministerio praedicationis et confessionum sacerdotum, qui frequentes

adibant eum. Illi etenim attrahebantur eius paterno animo sacerdotali, affa-

bilitate nec non splendore virtutum, quas humilitate, simplicitate, constantia

gaudioque spirituali excoluit. Re vera, sanctitatis viam percurrit non vero

clamosis actionibus, sed officiis sacerdotalibus et religiosis ferventer et accu-

rate expletis. Ex verbis, ex modo se gerendi, ex sacro eius ministerio aperte

detegebantur sive altitudo sive fortitudo eius fidei, spei et caritatis. Dominus

praecipuum locum obtinuit in cogitationibus et affectibus, et ille omnia fecit

pro Dei gloria, animarum salute Ecclesiaeque incremento. Diligens Deum,

dilexit etiam filios Dei eisque inserviit. Etenim in spirituale et materiale

proximi bonum vires impendit, initium sumens a suis confratribus et ab iis

qui eius apostolatu fruebantur. Omnes benigne excepit; erga omnes cle-

mentem, benevolum, mitem se exhibuit. Dimisit contumelias fovitque con-

cordiam. Prudenter egit in consiliis ferendis, in animabus moderandis, in

seligendis instrumentis magis idoneis ad propriam ceterorumque sanctifi-

cationem. Exercuit iustitiam erga Deum et proximum, temperantiam, mor-

tificationem in cibo et quiete, avulsionem a mundanis illecebris. Prae labori-

bus, infirmitatibus, et incommodis patiens exstitit et fortis. Diligenter