Congregatio de Causis Sanctorum 377

Sedis Bonaërensis. Aliquot transegit annos in Peruvia, Aequatore, Bolivia et

Terra Sancta. In Argentinam regressus anno 1878, politica resumpsit officia

donec anno 1880, Summo Pontifici Leoni XIII obsequens, accipere coactus

est nominationem episcopi dioecesanae sedis Cordubensis in Argentina.

Quamvis missio eius brevis exstiterit, fervore tamen apostolico, pastoralibus

operibus et sacrificiis in animarum utilitatem est ditata.

Assidue ac firmiter Evangelium et doctrinam christianam nuntiavit; spi-

ritalem populi vitam aluit et iura libertatemque Ecclesiae defendit. Fatigan-

tia oppetivit itinera ob pastorales dioecesis visitationes. Gregem suum sanc-

titate vitae aedificavit ac testimonio christianarum virtutum, quas alacriter,

diligenter et humiliter exercuit, intendens in omnibus Dei exsequi volunta-

tem. Fides illuminavit iter eius ad sanctitatem pastoraleque ministerium.

Firmiter credidit in divinam revelationem et in Ecclesiae magisterium, et

tam verbo quam scriptis cognitionem et amorem Dei Ecclesiaeque diffundere

contendit. Ut Domino complaceret, peccatum omnibus utens viribus vitavit,

proprios defectus corripuit, Sancti Francisci Regulam melius in dies observa-

vit atque munera sacerdotalia et episcopalia pastorali adimplevit caritate.

Religiosum fovit spiritum inter sodales franciscanos, ac populum suae dioe-

cesis pane verbi Dei et sacramentis assidue nutrivit. Pauperibus inserviit, ad

humiles accessit, patientibus solamen tulit, omnibus bonorum operum viam

monstravit, erga importunas et hostiles personas patiens se gessit; paterno,

affabili mitique animo proximum excepit. Pacem promovit et iustitiam,

ovem perditam quaesivit ut eam ad iustam viam revocaret. In Deo firmiter

speravit. Prae difficultatibus, tribulationibus, laboribus intrepidus exstitit;

in temporalibus bonis utendis pauperem se praebuit; superioribus oboedivit;

in consiliis capiendis et in modis sese gerendi prudentiam exercuit; castitatem

et temperantiam servavit. Sive amicitiam cum Domino sive apostolatum

aluit meditatione Sacrarum Scripturarum, liturgia, precatione, eucharistico

ac mariali cultu nec non ipsis pastoralibus operibus, quae fuerunt illi veluti

praestans instrumentum ut Christo Bono animarum Pastori se conformaret.

Et accidit ut, in animarum servitio, cum pastorali causa dioecesim Cordu-

bensem in Argentina inviseret, soror mors in oppido Posta del Suncho die 10

mensis Ianuarii anno 1883 obviam prodiderit illi.

Sanctimoniae fama, qua Dei Servus vivens fruebatur, sequentibus quoque

annis post obitum perrexit. Inter annos 1923-1924 Episcopus Catamarcensis

fecit investigationem quae, post Causam beatificationis et canonizationis rite

inchoatam, confluxit in Acta Processus Informativi, instructi annis 1930-