Congregatio de Causis Sanctorum 379

CAMAGUEYENSIS

Beatificationis et canonizationis Servi Dei Iosephi Olalli Valdés Religiosi professi

ex Ordine Hospitalario Sancti Ioannis de Deo (1820-1889)

DECRETUM SUPER VIRTUTIBUS

« Amor - caritas - semper necessarius erit, in societate etiam admodum

iusta. Nulla habetur iusta ordinatio civilis quae superfluum reddere possit

ministerium amoris. Si quis de amore vult se subtrahere, prolabitur ad se ab

homine velut homine eximendum. Semper dolor aderit in eo qui solacio indi-

get et auxilio » (Benedictus XVI, Litterae Encyclicae Deus caritas est, 28).

Hac quidem de causa, christiani inde a suis exordiis corporalis et spiri-

tualis misericordiae operibus sunt dediti, se coactos sentientes ad ministerium

caritatis doctrina et exemplo Divini Redemptoris. Quos inter recensere licet

Iosephum Olallum Valdés, qui, Christi proximique amore compulsus, ita

infirmos curavit, cruciatus dolentium sublevavit, afflictis solacium praebuit

et auxilium, ut «Apostolus caritatis » appellaretur.

Servus Dei Habanae in Cuba natus est die 12 mensis Februarii anno 1820

ab ignotis parentibus. Itaque in quoddam admissus est hospitium, ubi insti-

tutione et educatione intellectuali, morali et spirituali est eruditus. Anno

1827 exceptus est in Domum Beneficentiae. Vocatione ad vitam consecratam

sedulo perpensa, tredecim circiter annos agens qua frater postulans ingressus

est Ordinem Hospitalarium Sancti Ioannis de Deo et, quibusdam superatis

difficultatibus, duos post annos religiosam emisit professionem.

Tamquam infirmorum minister aliquid temporis Habanae operam prae-

stitit apud valetudinarium Philippi et Iacobi. Ab anno 1835 suam implevit

missionem in valetudinario Sancti Ioannis de Deo in urbe Puerto Prı́ncipe,

hodie Camagüey, ubi quattuor et quinquaginta annos permansit, ex quibus

tredecim ipse solus. Protinus ut istuc advenit, pestilentia cholerae orta est.

Ille statim deditione eminuit qua omnibus hoc morbo affectis inserviit. Zelo

simili operam praestitit tempore quo aliae grassabantur pestes. Saeviente

bello, quod ad decem protractum est annos, id est annos 1868-1878, praeter-

quam consueta deditione infirmos curaret, assedit vulneratis et apud civiles

militaresque auctoritates intercessit, ut incolae a perniciosis effectibus flagelli

illius quamprimum liberarentur.