SPONSALIUM. 97

quam tamen mulieris repromissionem ex toio actorum processu adstrui posse.

Nec pro mulieris repromissione sufficere notabat, quod, An- tonio adserente coram una ex testibus: « utique eam uxorem du- cam » eidem testi Assumptam roganti « ita ne?» haec respon- derit: « utique.» Id namque ad summum acceptationem continere, quae cum formali repromissione nullo modo esset confundenda.

Concludebat, Io quatuor allatos testes esse omnino singulares, quia non omnes unum idemque factum referrent, sed particulares circumstantias et distincta colloquia cum Antonio: 2° nullam ex feminis in examine excussis factum sponsalium formaliter con- tractorum retulisse, ideoque non constare de existentia legitimi contractus sponsalitii ex quo canonicum exurgeret impedimentum.

Ad praesumptum contractum removendum gradum faciens, sta- tuebat in iure, tria esse huiusce praesumptionis elementa, Io pro- missionem veram et liberam futuri matrimonii: 2° copulam car- nalem subsecutam: 3° honestatem notoriam mulieris. Atque haec tria elementa simul consistere debere, ut praesumptus contractus sustineatur, propterea quod factum copulae ex se contractum sponsalitium non constituat, Reiff, lib. 4 t. 1 n. 67. Quibus in iure praemissis, animadvertebat, in facto quatuor testes evidentis su- spicionis labe infectos app'arere, tum quia feminae et viciniae Assumptae, tum quia singulare studium ad huius matrimonii con- ciliationem manifestarent. Sed ad argumentum propius rediens, observabat: promissionem viri, si qua existeret, copulam fuisse subsecutam: deficiente vero promissione ante copulam, primum praesumpti contractus elementum exulare. Secundum autem ele- mentum silentio praeteriens, tertium abesse demonstrare curabat ex quodam extraiudiciali testimonio accolarum, quod Antonius sibi compara vera t in hac reproponenda càusa: quo quidem testi- monio tota familia Assumptae tamquam pravis moribus dedita traducebatur.

At vero, quum periculum adesse posset, si S. C. a decisis rece- derei, ut Antonium cogeret ad dotandam mulierem et ad prolem ex stupro susceptam educandam, ultimo loco innuebat, actionem ex stupro in praesenti iudicio venire non posse. Agi enim de sponsalium validitate, non de damnis ex stupro mulieri illatis: et diversae omnino naturae obligationes a sponsalibus dimanare, et

Acta, tom. VI, fase. Illi. *\