(Vers. 32.) Cantavimus vobis, et non saltastis: lamentavimus, et non plorastis.

5. Etsi non incongrua haec puerorum videantur esse personae, qui levem corporis motum imprudentia adhuc maturioris gravitatis exercent; tamen ad altiorem sensum referri posse praesumo, eo quod videantur Judaei, nec psalmis primo, nec threnis postea propheticis credidisse: psalmis ad praemia provocati, threnis ab errore revocati. Cantavit David, ut in salicibus nostra suspenderemus organa 1669D (Psal. CXXXVI, 2) . Cantavit ipse, et ante arcam Domini non pro lascivia, sed pro religione saltavit 1670A (II Reg. VI, 14) . Ergo non histrionicis motibus sinuati corporis saltus, sed impigra mentis, et religiosa corporis agilitas designatur. Sed non in triumphis, non in excidiis Judaeorum secuta correctio est, qui divinae indulgentiae muneribus provocati, levare mentem, corpus attollere, terrena deserere, coelestia quaerere debuerunt, et injuriis captivitatis attriti, deflere peccatum, quod culpa esset auctor injuriae.

6. (Vers. 35.) Justificata est ergo Sapientia ab omnibus filiis suis. Bene ab omnibus, quia circa omnes justitia servatur, ut susceptio fiat fidelium, rejectio perfidorum. Unde plerique Graeci sic habent: Justificata est Sapientia ab omnibus operibus suis; quod opus justitiae sit, circa uniuscujusque meritum servare mensuram.

1670B 7. Bene ergo dicit: Cantavimus vobis, et non saltastis (Exod. XV, 1) . Cantavit enim Moyses quando in mari Rubro ad transitum Judaeorum fluctus obriguit, unda circumstetit, eademque equos Aegyptiorum, ascensoresque refusa demersit. Cantavit Esaias dilectae vineae suae canticum (Esai. V, 1) , significans asperam flagitiis fore plebem, quae fecundis prius erat virtutibus fructuosa. Cantaverunt Hebraei, cum vestigia eorum tactu flammae rorantis humescerent, et intus extraque ardentibus omnibus; solos tamen ignis innoxius lamberet, nec adureret (Dan. III, 24) . Habacuc quoque cantico publicam doctus mulcere moestitiam, prophetavit dulcem Domini fore fidelibus passionem (Habac. III, 2) . Cantaverunt ergo prophetae spiritalibus modulis publicae salutis 1670C oracula resultantes. Fleverunt prophetae threnis flebilibus dura Judaeorum corda mulcentes.

8. Docuit nos Scriptura cantare graviter, psallere spiritaliter (Psal. XLVI, 8) . Docuit etiam saltare sapienter, dicente Domino ad Ezechiel: Plaude manu, et percule pede (Ezech. VI, 11) ; neque enim histrionicos fluxi corporis motus Deus morum censor exigeret, aut 1386 indecoros crepitus viris, plaususque femineos imperaret, ut tantum prophetam deduceret ad ludibria scenicorum, et mollia feminarum. Non congruunt resurrectionis revelata mysteria, et opprobria saltationis exacta. Sane est quidam proprius bonorum actuum factorumque plausus, cujus sonus in orbem exeat, et bene gestorum resultet gloria. Et honesta saltatio, qua tripudiat 1670D animus, et bonis corpus operibus elevatur, quando in salicibus organa nostra suspendimus.

1671A 9. Jubetur ergo propheta plaudere manu, et percutere pede: jubetur psallere, quia sponsi nuptias jam videbat, in quibus desponsatur Ecclesia, Christus adamatur. Et bonae nuptiae, quando Verbo anima, spiritui caro nubit. In his propheta David nuptiis ludere nos voluit, ad has invitavit, quia suos posteros copulabat; et ideo laetior quam caeteri, quasi in ipso actu nuptiarum positus, nos ad celebritatem festi muneris adhortatur dicens: Exsultate Deo adjutori nostro, jubilate Deo Jacob. Sumite psalmum, et date tympanum, psalterium jucundum cum cithara (Psal. LXXX, 2 et 3) . Nonne actum quemdam prophetae saltantis advertis? Denique alibi: Psallam tibi in cithara, sanctus Israel. Gaudebunt labia mea cum cantavero tibi, et anima mea quam redemisti (Psal. LXX, 1671B 22 et 23) . Audis citharizantium voces, audis saltantium crepitus? Nuptias crede.

10. Sume et tu citharam, ut pulsata spiritus plectro interiorum chorda venarum, boni operis sonum reddat. Sume psalterium, ut harmonia dictorum factorumque tuorum concinat. Sume tympanum, ut organum tui corporis spiritus moduletur interior, factisque operantibus dulcis morum tuorum suavitas exprimatur. Sic psallebat propheta, cum diceret: Veni huc a Libano, sponsa, veni huc a Libano (Cant. IV, 8) .

11. Hoc canticum cecinerunt pueri, nec auditi sunt. Qui pueri? De quibus dicit: Ecce ego, et pueri quos dedisti mihi (Esai. VIII, 18) . Sed hoc canticum non in foro, non in plateis canebatur, sed in Hierusalem; 1671C ipsa est enim Dominicum forum, in quo praeceptorum coelestium jura conduntur.