die 14 Septembris eius anni Regius Legatus Legato a Nobis deputato Li- teras tradidit eiusmodi Conventionis formulam proponentes, paucis dis~ tinctam articulis, quos prooemium quoddam haud levis sane momenti praecederet. Pervidit facile Legatus Noster postulationem ea, qua expli- cabatur amplitudine ac verbis admitti prorsus non posse; immo nec agi in postulatione ipsa de mutua aliqua concessione paciscenda; quandoqui- dem nihil in ea proponebatur, in quo Gubernium ullam, ne levissimam quidem, obligationem erga Ecclesiam contrahere videretur. Itaque Noster idem Legatus novos proposuit arti- culos Gubernii votis meliori, qua fieri posse censuit, ratione consen- taneus, quibus et alios adiunxit in id spectantes, ut Ecclesia omni paene civilis immunitatis usu caritura hanc saltem iacturam Uberiore in reliquis suae auctoritatis exercitio compen- saret. Declaravit tum Regius Legatus, postulaturum se novas a suo Guber- nio instructiones, ut plene ad pro- posita respondere posset. Ignoramus equidem an istructiones illae Romam umquam advenerint ; sed coniicere licet Regium Gubernium rem distu- lisse propter notissimas calamitates, quae Italiam paene universam subinde afflixerunt, quaeque Nos ipsos a tota Nostra civili Ditione discedere coe- gerunt. Postea, tranquillatis rebus, dum prope Neapolim tempus prae- stolaremur, quo in Urbem redire opportunum foret, novus illuc ad Nos missus est Extraordinarius Le-

ix iv. 147

gatus, cui, mandatum inter alia erat, ut intermissam de conventione tra- ctationem repeteret. Attamen -post- quam de aliis negotiis egisset, re- vocatum se declaravit a Regio Gu- bernio, ac re necdum inchoata dis- cessit. Itaque sperare licuit, Regiis Ministris opportunius visum fuisse, ut tractatio illa in tempus magis idoneum, post Nostrum scilicet in Urbem reditum, remitteretur.

» Attamen paucos post menses accepimus, Regium ipsum Ministe- rium detulisse ad Regni Comitia no- vam Legem de Clericorum et Eccle- siarum immunitate penitus abolenda, de iudicio etiam super Patronorum nominationibus ad Reneficia Eccle- siastica Tribunalibus Laicis attri- buendo, necnon de aliis nonnullis, sive eodem sive posteriori tempore, contra Ecclesiae ius, aut non sine Religionis periculo statuendis.

» Ut primum de huiusmodi Le- gis propositione significatum Nobis est, reclaman contra illam iussimus tum a Cardinali Nostro Pro-Secreta- rio Status, tum etiam a Nostro Apo- stolico Nuntio tunc Augustae Tau- rinorum degente. Sed utraque re- clamatone cadente in irritum, ex- postulare paulo post oportuit contra ipsas, quas memoravimus, novitates ab utroque legibus ferendis Consilio approbatas, et Regia statim auctori- tate sancitas. In quo eius rei pro- gressu atque exitu non illud modo dolendum, quod Sanctissima Eccle- siae iura, quae ex Canonum san- ctionibus in tot saeculorum diutur-