sus Vobis in primis denuo notissimi sint. Nuper quemadmodum plures ex Vobis iam noverint, per Pari- sienses ephemerides, quibus titulus <( Moniteur » vulgata fuit Gallorum Imperatoris Epistola, qua Nostris respondit Litteris, quibus Imperialem Maiestatem suam omni studio roga- vimus, ut validissimo suo patrocinio in Parisiensi Congressu integram et inviolabilem temporalem Nostram et huius Sanctae Sedis ditionem tueri, illamque a nefaria rebellione vindi- care vellet. Hac sua Epistola sum- mus Imperator commemorans quod- dam suum consilium paulo ante Nobis propositum de rebellibus Pon- tificiae Nostrae ditionis provinciis Nobis suadet, ut earundem provin- ciarum possessioni renuntiare veli- mus, cum ei videatur hoc tantum modo praesenti rerum perturbationi posse mederi.

» Quisque vestrum, Venerabiles Fratres, optime intelligit, Nos gra- vissimi officii Nostri memores haud potuisse silere cum huiusmodi epi- stolam accepimus. Hinc, nulla inter- posita mora, eidem Imperatori re- scribere properavimus , Apostolica animi Nostri libertate clare aperteque declarantes, nullo plane modo Nos posse eius annuere consilio, propter- eaquod insuperabiles praeseferat dif- ficultates, ratione habita Nostrae et

huius Sanctae Sedis dignitatis, No-

strique sacri characteris, atque eius-

dem Sedis iurium, quae non ad ali-

cuius regalis familiae successionem,

sed ad omnes catholicos pertinent, ac

x iv. 163

simul professi sumus, non posse per Nos cedi quod Nostrum non est, ac

plane a Nobis intelligi, victoriam,

quae Aemiliae perduellibus concedi

vellet, stimulo futuram indigenis, ex-

terisque aliarum provinciarum per-

turbatoribus ad eadem patranda, cum

cernerent prosperam fortunam quae

rebellibus contingeret. Atque inter alia eidem Imperatori manifestavi- mus, non posse Nos commemoratus Pontificiae Nostrae ditionis in Aemi-

lia provincias abdicare, quin sole-

mnia, quibus obstricti sumus, iura-

menta violemus, quin querelas mo-

tusque in reliquis Nostris provinciis

excitemus, quin catholicis omnibus in-

iuriam inferamus, quin denique in-

firmemus iura non solum Italiae

Principum, qui suis dominiis iniuste

spoliati fuerunt, verum etiam omnium

totius christiani orbis Principum,

qui indifferenter videre nequirent per-

niciosissima quaedam induci princi-

pia. Neque praetermisimus animad- vertere, Maiestatem Suam haud igno- rare per quos homines, quibusque

pecuniis, ac praesidiis recentes rebel-

lionis ausus Bononiae, Ravennae et in

aliis civitatibus excitati ac peracti

fuerint, dum longe maxima populo-

rum pars motibus illis, quos minime

opinabatur, veluti attonita maneret,

et ad illos sequendus se nullo modo

propensam ostendit. Et quoniam Se- renissimus Imperator illas Provincias a Nobis abdicandas esse censebat ob rebellionis motus ibi identidem excitatus, opportune respondimus, huiusmodi argumentum, utoote ni-