URBIS ET ORBIS. 303

sent a plerisque et cuiusque captui essent accommodata. At vero licet hoc concedere velimus, num obstaret quominus Doctor Ec- clesiae Alphonsus declararetur? Nonne hoc idem egerunt plures e Patribus et Doctoribus perinsignibus?

» Doctor Maximus de Hilario Pictaviensi ac de seipso fatetur in epist. 2 ad Theophilum: Hilarius in Origene noxia detruncans, utilia transtulit: hoc et ego feci.)) Neque ex Origene tantum plura in libros suos transtulit Hieronymus, sed etiam ex aliis Scripto- ribus ecclesiasticis qui ante ipsum floruerunt. Testes sunt, inter alios, Commentarii in Matthaeum, ubi et Ignatii et aliorum verba ac sententias refert. Quid plura? Virum tantum haud puduit quae alii graece conscripserant, in latinum sermonem convertere (quod multo levius est, quam in compendium contrahere), eoque nomine in Breviario Romano laudatur. S. Augustinus in lib. 2 contra Iu- lianum n. 28 declarat, se nihil ferme adiiciendum habere verbis et argumentis S. Hilarii, in confutatione Pelagianorum; multos proinde laudat ac describit locos sat amplos e libris S. Episcopi Pictaviensis. Quin et in ipso ingenti et classico opere de Civitate Dei, quot collegit retulitque locos nedum ex ecclesiasticis, sed etiam ex profanis auctoribus depromptos! Sciunt eruditi ipsi acatholici, qui fragmenta ceteroquin deperdita Varronis, Tullii, Sallustii aliorumque expiscantur.

» Liceat prope Augustinum Ambrosium memorare, qui in opere inscripto: Libri tres de Spiritu Sancto: non solum Didymum ex- cerpsit, sed et Basilium et Athanasium, ita ut in eo colligat quid- quid dici umquam potuit, ad probandam Spiritus Sancti divinita- tem (Rmus Fessier, instit. Patrologiae t. 1 p. 686). , . Num dede- cori fuit Ioanni Damasceno, quod librum, qui Parallela inscribi- tur e locis SS. Scripturarum, SS. Patrum et profanorum etiam auctorum sententiis composuerit?... Num quidpiam detrahitur laudi S. Thomae, quod in Catena aurea in quatuor Evangelia ex diversis Doctorum libris expositionem suam concinnant? Epist, dedicatoria ad Urbanum IV.

» Immo in tribus illis opusculis dogmaticis (Disputatio de fide catholica; Antilogus contra Iudaeos; et Dialogus inter Iu- daeum et Christianum) quae S. Petrus Damianus praeter episto- las et sermones nobis reliquit, nihil reperitur quod non antea multi SS. Patres effuse et egregie explanaverint, et etiam hae-