(IRBIS ET ORBIS» 31 1

compi. Migne t. Up. 332: nee non praeclara ellogia per doctas ephemerides tributa, ut videre est: Unità Cattolica, 16 Luglio 1864, 1 Ottobre 1868, 23 Feb. 1867. Revue des Sciences ecclésiastiques n. 56 août 1864 p. 159.

His autem praeclarissimis Auctorum encomiis in medium de- ductis, descripto quoque plausu, quo plurimae editiones in uni- versum Orbem fuerunt diffusae, eo ipso perquam longissime abit animadversio illa a Censore proposita, quasi vero Morale Opus Alphonsi reduceretur ad merum sententiarum compendium, in quo non aliud Auctoris meritum reperiretur, quam laboriosi co- actoris.

Ad eas animadversionis partes, quibus opponitur: inceptum opus perfecisse dici nequit: quod emendationes aliae procul dubio accessissent, si aliae, adhuc eo superstite, prodiissent editiones, aut diutius in vivis degisset: inter cetera sic respondit Orator: « Non esse commiscendas primas Operis editiones, cum Opere, quod S. Auctor moriens reliquit. Hoc inspiciendum est, non prima ten- tamina, quae semper aliquid emendandum, temperandum, perfi- ciendum desiderant; quod S. Auctor praestitit. . .

» Nolim equidem Censorem optimum importune a moralibus disciplinis ad mathesin revocare; sed commemorare fas sit, emen- dationes operum, quae recte et religiose fiunt, procedere per se- riem decrescentem; adeoque quo magis lima ab auctore adhibe- tur, eo minor fit numerus errorum, vel defectuum qui correctione indigeant. Sane Vir sanctus in secunda editione elenchum no- naginta novem quaestionum reformatarum adiecit. In se#fa, quae prodiit anno 1767, alias viginti tres addidit. Postmodum in octava, quam anno 1779, octo nimirum annis ante eius obitum, evulgavit, nonnisi tres correctiones illius stylus exaravit.

» Ex quo factum est, ut eo mortuo, Opus undequaque per- fectum haberetur, et Sedes Apostolica Alphonsum potuerit pro- ponere quasi Ducem certissimum, quem in omnibus moralibus quaestionibus conscientiarum moderatores sequerentur. Immo non semel S. Congregationes Romanae, potius quam directe pro- positas dubietates dissolverent, ad Alphonsum quasi oraculum venerandum, consulentes delegarunt. Ita cum anno 1842 quae- stio salebrosissima proponeretur S. Poenitentiariae ab Episcopo Cenomanensi, circa interrogationes a Confessario faciendas super