370 ALLOCUTIO.

lidie magis premuntur. Cum autem ea necessitas talis evaserit* ut ei iam non possimus, caritate Christi Nos urgente, non occur- rere, inspecto nempe ingenti numero viduarum Sedium et amplis frequentissimisque Italiae provinciis, quae vix duos aut tres Sa- crorum Antistites numerant, inspecto diuturnae persecutionis in Ecclesiam impetu et conatibus impiorum ad fidem catholicam ex animis Italorum evellendam, inspectis maximarum perturbatio- num periculis, quae civili ipsi societati impendent, cunctandum amplius non esse iudicavimus, quin opem dilectis filiis italiae fide- libus, quorum etiam clamores de sua orbitate querentium ad Nos saepe pervenerunt, quantum in Nobis est, afferremus, iisque virtute spectatos praeficeremus Antistites, qui Dei gloria et ne- gotio animarum salutis sibi unice proposito, in haec omnes suas curas et zelum adiiciant.

» Suos itaque Episcopos viduatis Italiae Ecclesiis in nomine Iesu Christi Filii Dei partim hodierna die adsignamus, partim quamprimum in posterum constituemus, confisi fore, ut Ipse, qui Nobis auctoritatem contulit et officium demandavit, propter in- finitam misericordiam suam, omnibus difficultatibus, si quae huic Nostri ministerii operi opponi vellent, remotis, curis hisce No- stris pro spirituali animarum salute unice susceptis, benedicat atque obsecundet. Simul autem coram universa Ecclesia prote- stantium Nos cautiones eas, quae guarentigie appellantur, quem- admodum in litteris Nostris encyclicis die xv Maii hoc anno datis luculenter ediximus, omnino respuere, et aperte declaramus, Nos, in hac gravissima parte Apostolatus Nostri exercenda, potestate uti ab Ipso collata, qui est Pastorum Princeps et Episcopus ani- marum nostrarum, scilicet potestate a Iesu Christo Domino No- stro Nobis tradita in persona Beatissimi Petri, a quo, ut ait S. In- nocentius Praedecessor Noster, ipse Episcopatus et tota auctoritas nominis huius emersit (1).

» Hac vero occasione silentio praeterire non possumus impiam quorumdam hominum in alia Europae regione temeritatem et perversitatem, qui a regula et communione Catholicae Ecclesiae misere déviantes, tum libellis omni errorum et mendaciorum ge- nere refertis, tum sacrilegis inter se conventibus celebratis, palam impugnant auctoritatem sacrosancti oecumenici Vaticani Concilii, veritatesque fidei ab eodem solemniter declaratas et definitas \ ac

(1 ) Epist, ad Conc. Carlhagin.