D E C L A R A T I O , 389

cembris 1870, Sanctitas Sua Resolutionem Sacrae Congregationis approbavit et confirmavit.

» Datum Romae ex Secretaria eiusdem Sacrae Congregationis die i 7 Decembris 1870.»

A. Card. B i z z a r r i Praefectus.

A. Colombo S. I. C. Secretarius.

OPINIONES CONSULTORUM

Tres Consultores in scriptis suam significarunt opinionem de modo exposito dubio: duo Consultores quoad conclusionem in idem devenerunt quamquam diversam tenuerint viam: alius enim totus erat in consideranda intrinsece ea formula corde contrito, atque in medium deducebat catholicam doctrinam de dolore perfecto et imperfecto, atque denique ex congruentia opinabatur, sufficere statum gratiae, quin ille, qui indulgentias sub ea clausula con- cessas velit acquirere, indigeat actuali contritione.

Alter vero viam iuridicam inivit ad quaestionem solvendam: idest inquirendo huius clausulae originem et causas propter quas in facto ea clausula inducta fuerit: haec autem via ad quaestio- nes eiusmodi solvendas, uberiorem lucem affundit.

Eie itaque Consultor animadvertit, in Litteris in forma Bre- vium aut Rescriptis indulgentiarum iuxta hodiernum stylum duas clausulas legi solere: 1 quando agitur de plenaria Indulgentia adhiberi solere formulam: vere poenitentibus, confessis etc. 2 quan- do agitur de partiali Indulgentia plerumque praecipi, ut opera iniuncta fiant corde contrito vel corde saltem contrito aut contriti.

Communem autem esse theologorum doctrinam, ut ad Indul- gentias consequendas requirantur 1 status gratiae: 2 accuratum implementum iniunctorum operum.

Verum, media ad statum gratiae consequendum, qui fuerit amissus, consistere in sacramentali confessione, cum qua suffi- ciens est dolor ille, qui attritio dicitur iuxta Concilium Triden- tinum: vel consistere in sola contritione perfecta cum voto sa- cramentalis confessionis, quod implicite in ea iam contineri vi- detur: si quis diligit me sermonem meum servabit.