NULLITATIS TESTAMENTI 405

VI. Quare ad usum habendum bonorum, quae honestam sus- tentationem excedant, nec non ad facultatem de bonis dispo- nendi, praesertim per testamentum, necessaria Regulari saecula- rizato esse alia Pontificia Indulta; quae esse videntur quaedam partiales dispensationes super voto paupertatis, quaeque strictae sunt interpretationis ( 1 ) .

VII. In themate Livium, religiosum saecularizatum, potuisse vindicare patrimonialia bona, quum ea nec monasterio nec suis fratribus essent quaesita, iisque ope Apostolici Indulti uti, atque de iisdem disponere sive per testamentum sive alia ratione, prout ferebatur Indulti tenor.

VIII. Eundem, sua Religione per universam Hispaniam extin- cta , ita de bonis disposuisse per testamentum, ut capellaniam pro agnatis instituens neque Ecclesiam neque suam familiam defraudayertt.

E X S . « E G A T I 0 « C O M M I T R I D E N T I ! .

D E C R E T O R U M

Die 3 Septembris 1870.

Compendium facti. In Abbatia N. nullius dioecesis, extat oppidum L, in quo antiquis temporibus sex existebant sodali- tates, quae evanuerunt, titulis dumtaxat manentibus, quin earum indoles et natura cognoscatur. Neque enim constat, an canonice fuerint erectae, an statuta haberent, an saccum proprium sodales induerent, an morale corpus constituerent.

Certum illud est, quod onera Missarum et quarumdam pia- rum institutionum, sub variis earundem sodalitatum titulis, su- perfuerunt: quae quidem onera, superextantibus quibusdam fundis ei, redditibus, a Presbyteris ab Abbate deputatis implebantur.

(1) Confer quae scripsi in vol.IV f. 388 ei seqq ubi egi de iuribus Regularis sae- cularizati coram Ecclesia spectatis.