Ambrose of Milan, De Excidio Urbis Hierosolymitanae Libri Quinque

Catholic Library Home

▾

Ambrose of Milan, De Excidio Urbis Hierosolymitanae Libri Quinque

Patrologiae Cursus Completus

Patrologiae Cursus Completus

Elenchus Operum Quae In Hac Primi Tomi Parte Continentur.

Elenchus Operum Quae In Hac Primi Tomi Parte Continentur.

In Psalmi CXVIII Expositionem Admonitio.

In Psalmi CXVIII Expositionem Admonitio.

Sancti Ambrosii Mediolanensis Episcopi In Psalmum David CXVIII Expositio.

Sancti Ambrosii Mediolanensis Episcopi In Psalmum David CXVIII Expositio.

Sermo Primus. Aleph.

Sermo Secundus. Beth.

Sermo Tertius. Gimel.

Sermo Quartus. Daleth.

1018 Sermo Quintus. He.

1033 Sermo Sextus. Vau.

Sermo Septimus. Zain.

Sermo Octavus. Heth.

Sermo Nonus. . Theth.

Sermo Decimus. Iod.

1103 Sermo Undecimus. Caph.

Sermo Duodecimus. Lamed.

Sermo Decimus Tertius. Mem.

Sermo Quartus Decimus. Nun.

Sermo Decimus Quintus. Samech.

Sermo Decimus Sextus. Ain.

Sermo Decimus Septimus. Phe.

Sermo Decimus Octavus. Sade.

Sermo Decimus Nonus. Koph.

Sermo Vigesimus. Resch.

Sermo Vigesimus Primus. Schin.

Sermo Vigesimus Secundus. Tau.

In Expositionem Evangelii Secundum Lucam Admonitio.

In Expositionem Evangelii Secundum Lucam Admonitio.

Sancti Ambrosii Mediolanensis Episcopi Expositio Evangelii Secundum Lucam Libris X Comprehensa.

Sancti Ambrosii Mediolanensis Episcopi Expositio Evangelii Secundum Lucam Libris X Comprehensa.

1265 (Cap. I. — Vers. 1) . Quoniam, multi conati sunt ordinare narrationem rerum.

(Vers. 2.) Sicut tradiderunt, inquit, nobis qui ab initio ipsi viderunt, et ministri fuerunt Verbi.

(Vers. 3) . Visum est, inquit, et mihi.

(Vers. 5, 6) . Fuit, in diebus Herodis regis Judaeae, sacerdos quidam nomine Zacharias de vice Abia: et uxor ejus de filiabus Aaron, et nomen ejus Eli

(Vers. 8, 9, 10.) Factum est autem, cum sacerdotio fungeretur Zacharias in ordine vicis suae ante Dominum Deum, secundum consuetudinem sacerdotii, sor

(Vers. 11.) Apparuit autem illi Angelus Domini stans a dextris altaris incensi.

(Vers. 13, 14.) Ne timeas Zacharia, quoniam ecce oratio tua exaudita est: et uxor tua Elizabeth pariet filium, et vocabis nomen ejus Joannem: et erit

(Vers. 15.) Et erit magnus coram Domino.

(Vers. 15.) Et Spiritu, inquit, sancto replebitur adhuc in utero matris suae.

(Vers. 16.) Multos, inquit, filiorum Israel convertet ad Dominum Deum ipsorum.

(Vers. 17.) Praeibit in conspectu Domini in spiritu et virtute Eliae.

(Vers. 18, 19, 20.) Et dixit Zacharias ad angelum: Unde hoc sciam? Ego enim sum senex, et uxor mea processit in diebus suis. Et respondit ei angelus d

(Vers. 22.) Erat annuens illis, et remansit mutus.

(Vers. 24, 25.) Post hos autem dies concepit Elizabeth uxor ejus, et occultabat se mensibus quinque dicens: Quid mihi sic fecit Dominus in diebus, qui

Liber Secundus.

1281 (Vers. 26, 27.) Eodem autem tempore missus est Angelus Gabriel a Domino in civitatem Galilaeae, cui nomen Nazareth, ad Virginem desponsatam viro

(Vers. 28, 29.) Et ingressus ad eam angelus dixit: Ave. gratia plena, Dominus tecum, benedicta tu inter mulieres. Ipsa autem ut vidit eum, mota est in

(Vers. 30, 31, 32.) Et ait angelus ad eam: Ne timeas, Maria, invenisti enim gratiam apud Deum, et ecce concipies in utero, et paries filium, et vocabi

(Vers. 34.) Dixit autem Maria ad angelum: Quomodo fiet istud quoniam virum non cognovi?

(Vers. 36.) Ecce, inquit, ancilla Domini, contingat mihi secundum verbum tuum.

(Vers. 39, 40.) Exsurgens autem Maria in diebus illis, abiit in montana cum festinatione in civitatem Judae, et intravit in domum Zachariae, et saluta

(Vers. 41.) Simul enim ut audivit salutationem Mariae Elizabeth, exsultavit infans in utero ejus. Et repleta est Spiritu sancto.

(Vers. 42, 43.) Benedicta tu inter mulieres, et benedictus fructus ventris tui. Et unde hoc mihi ut veniat mater Domini mei ad me?

(Vers. 44, 45.) Ecce enim ut facta est vox salutationis tuae in auribus meis, exsultavit gaudio infans in utero meo: et beata quae credidisti.

(Vers. 56.) Mansit autem Maria cum illa mensibus tribus: et reversa est in domum suam.

(Vers. 60, 64.) Et respondit mater ejus, et dixit: Non, sed vocabitur Joannes. Et responderunt ad illam: Nemo est in cognatione tua qui vocetur hoc no

(Vers. 67.) Et Zacharias pater ejus impletus est Spiritu sancto, et prophetabat dicens.

(Vers. 76.) Et tu puer propheta Altissimi vocaberis.

(Cap. II. — Vers. 1.) Factum est autem, in diebus illis exiit edictum a Caesare Augusto, ut censum profiteretur universus orbis terrae.

(Vers. 2.) Haec, inquit, professio prima facta est.

(Vers. 6, 7.) Factum est autem, cum essent ibi, impleti sunt dies ut pareret. Et peperit filium primogenitum, et pannis eum involvit, et posuit in pra

(Vers. 9.) Ecce angelus Domini stetit ante illos.

(Vers. 13, 14.) Et facta est cum angelo multitudo exercitus coelestium laudantium Deum, et dicentium: Gloria in altissimis Deo, et in terra pax homini

(Vers. 15, 16.) Transeamus usque Bethlehem, et videamus hoc Verbum quod factum est, sicut Dominus ostendit nobis. Et venerunt festinantes.

(Vers. 19.) Maria autem conservabat omnia verba haec, conferens in corde suo.

(Vers. 25.) Et ecce homo erat in Hierusalem, cui nomen Simeon: et homo iste justus, et timoratus, exspectans consolationem Israel.

(Vers. 29.) Nunc, inquit, dimitte servum tuum.

(Vers. 35.) Et tuam, inquit, ipsius animam pertransibit gladius.

(Vers. 42.) Et cum facti essent illi anni duodecim.

(Vers. 49.) Quid est quod me quaerebatis? Nesciebatis quia in propria patris mei oportet me esse?

(Vers. 51.) Et venit Nazareth, et erat subditus illis.

(Cap. III. — Vers. 2.) Factum est verbum Domini super Joannem Zachariae filium in deserto.

(Vers. 4.) Vox clamantis in deserto.

(Vers. 7, 8.) Generatio viperarum, quis ostendit vobis fugere a ventura ira? Facite ergo fructus dignos poenitentiae. Et ne coeperitis dicere: Pater n

(Vers. 9.) Quia jam securis ad radices arborum posita est.

(Vers. 15, 16.) Aestimante autem populo et cogitante in cordibus suis de Joanne, ne forte ipse esset Christus respondit dicens: Ego quidem vos baptiz

(Vers. 17.) Ipse vos baptizabit in Spiritu sancto, et igni: habens ventilabrum in manu sua, et purgabit aream suam, et congregabit triticum in horreum

(Vers. 21, 22.) Factum est autem, cum baptizatus esset omnis populus, et Jesu baptizato, et orante, apertum est coelum, et descendit Spiritus sanctus

1313 (Vers. 23.) Et ipse Jesus erat incipiens fere annorum triginta, qui putabatur esse filius Joseph.

(Cap. IV. — Vers. 1.) Tunc Jesus ductus est in desertum ab Spiritu, ut tentaretur a diabolo.

(Vers. 2.) Quadraginta autem dies.

(Vers. 3.) Dixit autem illi diabolus: Si Filius Dei es, dic lapidi huic ut panis fiat.

(Vers. 4.) Scriptum est quoniam non in pane solo vivit homo, sed in omni verbo Dei.

(Vers. 9.) Et duxit illum, inquit, in Hierusalem, et statuit eum supra pinnam templi.

(Vers. 5.) Et duxit illum diabolus iterum in montem altissimum, et ostendit illi omnia regna orbis terrae in momento temporis.

(Vers. 13.) Et consummata omni tentatione, diabolus recessit ab illo usque ad tempus.

(Vers. 14.) Et regressus est Jesus in virtute Spiritus, in Galilaeam.

(Vers. 18.) Spiritus Domini super me.

(Vers. 24.) Amen dico vobis quod nemo propheta acceptus est in patria sua.

(Vers. 25.) In veritate dico vobis: Multae viduae fuerunt in diebus Eliae.

(Vers. 27.) Et multi leprosi erant in Judaea temporibus Elisaei prophetae: et nemo eorum mundatus est, nisi Naaman Syrus.

(Vers. 28, 29.) Et repleti sunt ira omnes in synagoga, haec audientes: et surrexerunt, et ejecerunt illum extra civitatem.

(Vers. 33, 38.) Et in synagoga erat homo habens spiritum immundum. Et infra: Surgens autem de synagoga intravit in domum Simonis et Andreae. Socrus au

(Cap. V. — Vers. 3.) Ascendens autem in unam navim, quae erat Simonis, rogavit ut inducerent a terra aliquantulum.

(Vers. 5.) Praeceptor, inquit, per totam noctem laborantes nihil cepimus: sed in verbo tuo laxabo retia.

(Vers. 8.) Exi, inquit, a me, Domine quia homo peccator sum.

1355 (Vers. 12, 13.) Et factum est cum esset in una civitatum, ecce vir plenus lepra, procidens in faciem, rogavit eum dicens: Domine, si vis, potes m

(Vers. 13.) Et continuo lepra ejus discessit ab eo.

(Vers. 18, 19.) Et ecce viri portantes in lecto hominem qui fuerat paralyticus, et quaerentes eum inferre et ponere ante eum et non invenientes qua p

(Vers. 20.) Quorum fidem, ut vidit.

(Vers. 23.) Quid est facilius dicere: Dimissa sunt tibi peccata tua aut dicere: Surge, et ambula?

(Vers. 30.) Quare cum Publicanis et peccatoribus manducat et bibit?

(Vers. 31.) Non egent qui sani sunt, medico sed qui male habent.

(Vers. 35.) Venient autem dies, cum auferetur ab illis sponsus.

(Vers. 36.) Dixit enim similitudinem ad illos: Quia nemo commissuram de vestimento novo immittit in vestimentum vetus.

(Vers. 37.) Et nemo mittit vinum novum in utres veteres.

(Cap. VI. — Vers. 1.) Factum est autem in sabbato secundo primo cum transiret per seminata, vellebant discipuli ejus spicas, et manducabant, confrica

(Vers. 12.) Factum est autem in illis diebus, exiit in montem orare, et erat pernoctans in orations Dei.

(Vers. 13.) Vocavit, inquit, discipulos suos, et elegit duodecim ex ipsis:

(Vers. 17.) Et descendit, inquit, cum illis, et stetit in loco pede plano.

(Vers. 20, 21, 22.) Beati, pauperes spiritu, quia vestrum est regnum Dei. Beati qui nunc esuriunt et sitiunt, quia saturabuntur. Beati, qui nunc fleti

(Vers. 24.) Vae vobis divitibus, qui habetis consolationem vestram!

(Vers. 26.) Vae cum bene vobis dixerint omnes homines!

(Vers. 12-14.) Cum autem appropinquaret portae civitatis, ecce efferebatur defunctus filius unicus matris suae: et haec erat vidua: et turba multa civ

(Vers. 19.) Et convocavit duos de discipulis suis Joannes, et misit ad eum dicens: Tu es qui venturus es, an alium exspectamus?

(Vers. 22.) Ite, inquit, nuntiate Joanni quae audistis, et vidistis. Caeci vident, claudi ambulant, surdi audiunt, leprosi mundantur, mortui resurgunt

(Vers. 23.) Beatus, inquit, qui in me non fuerit scandalizatus.

(Vers. 24.) Quid existis in desertum videre? Arundinem vento moveri?

(Vers. 24, 25.) Sed quid existis in desertum videre? Arundinem vento moveri? Quid existis videre? Hominem mollibus vestimentis indutum?

(Vers. 25.) Ecce qui in veste pretiosa sunt in domibus regum sunt.

(Vers. 26.) Sed quid existis videre? Prophetam? Utique dico vobis, et plus quam propheta hic est.

(Vers. 28.) Nam qui minor est, inquit, in regno coelorum, major est eo.

1383 (Vers. 29, 30.) Et omnis populus audiens, et Publicani justificaverunt Deum, baptizati baptismo Joannis: Pharisaei autem et legisperiti consilium

(Vers. 32.) Cantavimus vobis, et non saltastis: lamentavimus, et non plorastis.

(Vers. 37.) Et ecce mulier quae erat in civitate peccatrix.

(Vers. 44.) Lacrymis suis rigavit pedes meos, et capillis suis tersit.

(Vers. 45.) Ex quo intravi, non cessavit osculari pedes meos.

(Vers. 41.) Duo, inquit, debitores erant cuidam feneratori: unus debebat denarios quingentos, et alius quinquaginta.

(Cap. VIII. — Vers. 21.) Mater et fratres mei hi sunt, qui verbum Dei audiunt, et faciunt.

(Vers. 24.) At ille surgens, increpavit ventum.

(Vers. 27.) Qui multis, inquit, temporibus agebatur.

(Vers. 34.) Viderunt, hoc magistri gregum, et fugerunt.

(Vers. 37.) Quia timore magno tenebantur

(Vers. 44.) Accessit retro.

(Vers. 46.) Tetigit me aliquis nam ego cognovi virtutem de me exisse.

(Vers. 49.) Venerunt, inquit, servi dicentes principi: Noli vexare illum, filia tua mortua est.

(Cap. IX. — Vers. 5.) Et quicumque non receperint vos, exeuntes de civitate illa, etiam pulverem de pedibus vestris excutite in testimonium supra illo

(Vers. 13.) Ait autem ad eos: Date illis vos manducare. At illi dixerunt: Non sunt nobis plusquam quinque panes.

(Vers. 20.) Dixit autem illis: Vos quem me esse dicitis? Respondit Simon Petrus, Christum Dei.

(Vers. 22.) Oportet Filium hominis multa pati, et reprobari a principibus sacerdotum, et senioribus, et scribis, et occidi, et die tertio resurgere.

Liber Septimus.

1411 (Vers. 27) . Dico autem vobis, vere sunt aliqui hic stantes qui non gustabunt mortem, donec videant regnum Dei.

(Vers. 31.) Dicebant excessum ejus quem completurus erat in Hierusalem.

(Vers. 34.) Et inter haec verba facta est nubes, et obumbravit eos.

(Vers. 35.) Hic est filius meus dilectus, ipsum audite.

(Vers. 36.) Et dum fit vox, inventus est Jesus solus.

(Vers. 58.) Vulpes foveas habent, et volucres coeli nidos, ubi requiescant: nam Filius hominis non habet ubi caput suum reclinet.

(Vers. 48.) Quicumque receperit puerum istum in nomine meo.

(Vers. 50) . Sinite eos, et nolite prohibere qui enim non est adversum vos, pro vobis est.

(Vers. 60.) Sine, mortui sepeliant mortuos suos: tu autem vade, annuntia regnum Dei.

(Cap. X. — Vers. 3.) Ecce ego mitto vos sicut agnos inter lupos.

(Vers. 4.) Nolite portare sacculum, neque peram, neque calceamenta.

(Vers. 4.) Et neminem salutaveritis in via.

(Vers 30.) Homo quidam ex Hierusalem descendebat in Hiericho, et incidit in latrones.

(Vers. 34.) Et alligavit vulnera ejus, infundens oleum et vinum.

(Vers. 35.) Altero die.

(Vers. 35.) Quodcumque supererogaveris, revertens reddam tibi.

(Cap. XI. — Vers. 5.) Quis vestrum habens amicum, ibit ad illum media nocte, et dicit illi: Amice, commoda mihi tres panes.

(Vers. 17.) Omne regnum in seipsum divisum desolabitur, et domus supra domum cadet.

(Vers. 20) . Quod si in Spiritu Dei ego ejicio daemonia, profecto pervenit in vos regnum Dei.

(Vers. 24) . Cum immundus spiritus exierit de homine, ambulat per loca arida quae non habent aquam, quaerens requiem, et non inveniens.

(Vers. 29, 30.) Generatio haec, generatio nequam est: signum quaerit, et signum non dabitur ei, nisi signum Jonae prophetae. Nam sicut Jonas fuit sign

(Vers. 33.) Nemo lucernam accendit et in abscondito ponit, neque sub modio, sed supra candelabrum.

(Vers. 39.) Nunc vos, Pharisaei, prius quod deforis est calicis et catini mundatis.

(Vers. 41.) Date eleemosynam, et ecce omnia munda sunt vobis.

(Cap. XII. — Vers. 6, 7.) Nonne quinque passeres veneunt dipondio, et unus ex illis non est in oblivione coram Domino? Sed et capilli capitis vestri o

(Vers. 9, 10.) Qui autem negaverit me coram hominibus, negabitur coram angelis Dei. Et omnis qui dicit verbum in Filium hominis, remittetur ei: in Spi

(Vers. 13, 14.) Et ait quidam de turba: Magister, dic fratri meo ut dividat mecum haereditatem. At ille dixit ei: Homo, quis me constituit judicem aut

(Vers. 22, 23.) Nolite solliciti esse animae quid manducetis: neque corpori quid vestiamini. Anima plus est quam esca: et corpus plus quam vestimentum

(Vers. 27, 28.) Considerate lilia quomodo crescunt. Et infra: Si autem fenum quod hodie est, et cras in clibanum mittitur, Deus sic vestit: quanto mag

(Vers. 49, 50.) Ignem veni mittere in terram, et quid volo nisi jam accendatur? Baptisma habeo baptizari, et quomodo angor, usque dum perficiatur?

(Vers. 51-53.) Putatis quod pacem veni dare in terram? Non dico vobis, sed separationem. Erunt autem ex hoc quinque in domo una divisi, tres in duos,

(Vers. 58, 59.) Dum vadis cum adversario tuo ad magistratum, in via da operam liberari ab illo ne forte condemnet te apud judicem, et judex tradat te

(Vers. 6.) Arborem fici quidam habuit plantatam in vinea sua.

(Vers. 7.) Ecce anni tres sunt ex quo veni quaerens fructum in ficulnea hac, et non invenio. Succide ergo illam ut quid etiam terram occupat?

(Vers. 8.) Remitte illam et hoc anno, usque dum fodiam circa illam, et mittam cophinum stercoris.

(Vers. 10, 11.) Erat autem docens in Synagoga eorum sabbatis. Et ecce mulier quae habebat spiritum infirmitatis annis decem et octo, et erat inclinata

(Vers. 15.) Hypocritae, unusquisque vestrum sabbato non solvit bovem suum aut asinum, et ducit adaquare?

(Vers. 18, 19.) Cui simile est regnum Dei, et cui simile illud aestimabo? Simile est grano sinapis, quod acceptum homo misit in hortum suum, et crevit

(Vers. 21.) Cui simile aestimabo regnum Dei? Simile est fermento quod acceptum mulier abscondit in farina, donec fermentatum est totum.

(Cap. XV. — Vers. 4.) Quis ex vobis, inquit, homo qui habet centum oves, et si erraverit una ex illis, nonne dimittit nonaginta novem in deserto, et i

(Vers. 11, 12.) Homo quidam habuit duos filios, et dixit illi adolescentior: Da mihi portionem substantiae.

(Vers. 13.) Peregre profectus est in regionem longinquam.

(Vers. 14.) Facta est fames per regionem illam.

(Vers. 15.) Abiit itaque, et adhaesit uni civium.

(Vers. 16.) Et cupiebat, inquit, siliquis implere ventrem suum.

(Vers. 17.) In se autem reversus dixit: Quantis panibus mercenarii patris mei abundant!

(Vers. 18.) Pater, peccavi in coelum, et coram te.

(Vers. 19.) Jam non sum dignus vocari filius tuus.

(Vers. 24.) Quia filius perierat, et inventus est: mortuus fuerat, et revixit.

(Vers. 31.) Fili, tu semper mecum fuisti

(Cap. XVI. — Vers. 13.) Nemo servus potest duobus dominis servire

(Vers. 9.) Facite vobis amicos de iniquo mammona

(Vers. 12.) Si in alieno fideles non fuistis, quod vestrum est, quis dabit vobis?

1469 (Vers. 16.) Lex et prophetae usque ad Joannem.

(Vers. 18.) Omnis qui dimittit uxorem suam et ducit alteram, moechatur: et qui dimissam a viro ducit, moechatur.

(Vers. 19.) Homo autem quidam dives induebatur purpuram.

(Vers. 4.) Si septies conversus fuerit ad te, dimitte illi?

(Vers. 6.) Si habueritis fidem sicut granum sinapis, dicetis huic arbori moro: Eradicare, et jactare in mare, et obaudiet vobis.

(Vers. 31, 32.) In illa hora qui fuerit in tecto, et vasa ejus in domo, ne descendat tollere illa: et qui in agro similiter non redeat retro. Memores

(Vers. 27.) Edebant enim et bibebant uxores ducebant, et nubebant.

(Vers. 34.) In illa nocte erunt duo in lecto uno: unus adsumetur, et alter relinquetur.

(Vers. 35.) Duo in lecto uno. . . . duae molentes in pistrino. . . duo in agro: unus assumetur, et alter relinquetur?

(Vers. 36) . Et respondentes dixerunt: ubi, Domine?

(Vers. 37) . Ubi fuerit corpus, ibi congregabuntur et aquilae.

(Cap. XVIII. — Vers. 16.) Sinite pueros venire ad me, et nolite eos vetare talium est enim regnum Dei.

(Vers. 18, 19.) Interrogavit autem eum quidam princeps, dicens: Magister bone, quid faciendo vitam aeternam possidebo? Dicit autem ei Jesus: Quid me d

(Vers. 25.) Facilius camelum per foramen acus transire, quam divitem intrare in regnum Dei.

(Vers. 20.) Honora patrem et matrem.

(Vers. 35.) Factum est autem cum appropinquasset Hiericho, quidam caecus sedebat secus viam.

(Cap. XIX. — Vers. 2.) Et ecce vir nomine Zachaeus.

(Vers. 4.) Quia illa parte erat transiturus Dominus.

1495 (Vers. 29, 30.) Et factum est, cum appropinquasset ad Bethphage et Bethaniam, ad montem qui vocatur Oliveti, misit duos discipulos, dicens: Ite i

(Vers. 40.) Si hi tacuerint, lapides clamabunt.

(Cap. XX. — Vers. 9.) Vineam plantavit homo.

(Vers. 24.) Cujus habet imaginem et inscriptionem?

(Vers. 28.) Si frater alicujus mortuus fuerit.

(Cap. XXI. Vers. 6.) Non relinquetur lapis super lapidem qui non destruatur.

(Vers. 9.) Cum autem audieritis praelia et opiniones praeliorum.

(Vers. 20.) Cum videritis circumdari ab exercitu Hierusalem.

(Vers. 23.) Vae illis quae in utero habent, et ubera dant in illis diebus!

(Vers. 25.) Et erunt signa in sole et luna et stellis.

(Vers. 26, 27.) Nam virtutes in coelo commovebuntur: et tunc videbunt Filium hominis venientem in nubibus.

(Vers. 29, 30.) Videte ficulneam et omnes arbores, cum producunt jam ex se fructum, scitis quia prope est aestas.

(Cap. XXII. — Vers. 10.) Ecce introeuntibus vobis in civitatem, occurret vobis homo amphoram aquae portans.

(Vers. 29.) Et ego quidem dispono vobis, sicut disposuit mihi Pater meus regnum.

(Vers. 36.) Qui nunc habet, inquit, sacculum tollat similiter et peram: et qui non habet, vendat tunicam suam, et emat sibi gladium.

(Vers. 42, 43.) Pater, si possibile est, transfer a me calicem istum.

(Vers. 42.) Non mea voluntas, sed tua fiat.

(Vers. 48.) Juda, osculo Filium hominis tradis?

(Vers. 54, 55.) Petrus vero sequebatur a longe.

(Vers. 11.) Et indutum illum veste alba remisit.

(Vers. 43.) Amen, amen dico tibi: Hodie mecum eris in paradiso.

(Vers. 46.) In manus tuas, Domine, commendo spiritum meum.

Commentarius In Cantica Canticorum E Scriptis Sancti Ambrosii A Guillelmo, Quondam Abbate Sancti Theoderici, Postea Monacho Signiacensi, Collectus.

Commentarius In Cantica Canticorum E Scriptis Sancti Ambrosii A Guillelmo, Quondam Abbate Sancti Theoderici, Postea Monacho Signiacensi, Collectus.

Incipit Textus.

Caput Secundum.

(Vers. 7.) Invenerunt me custodes qui circumeunt civitatem, percusserunt me, et vulneraverunt me, et tulerunt pallium meum a me custodes murorum. Veni

Caput Septimum.

Appendix Ad Priorem Tomum Benedictinianae Editionis.

Appendix Ad Priorem Tomum Benedictinianae Editionis.

Appendix Ad Priorem Tomum Benedictinianae Editionis. Monitum Editoris.

Appendix Ad Priorem Tomum Benedictinianae Editionis. Monitum Editoris.

Sancti Ambrosii Mediolanensis Episcopi De Excidio Urbis Hierosolymitanae Libri Quinque.

Sancti Ambrosii Mediolanensis Episcopi De Excidio Urbis Hierosolymitanae Libri Quinque.

Liber Secundus.

Historiae De Excidio Hierosolymitanae Urbis Anacephalaeosis, Id Est Omnium pene quae in superioribus dicta sunt libris Repetitio.

Historiae De Excidio Hierosolymitanae Urbis Anacephalaeosis, Id Est Omnium pene quae in superioribus dicta sunt libris Repetitio.

Concordantiae S. Ambrosii Et Joephi De Excidio Urbis Hierosolymitanae.

Concordantiae S. Ambrosii Et Joephi De Excidio Urbis Hierosolymitanae.

Elenchus Manuscriptorum Necnon Editorum Codicum Ad Quos Exacta Et Castigata Sunt Ea Sancti Ambrosii Opera Quae In Hoc Primo Tomo Comprehenduntur.

Elenchus Manuscriptorum Necnon Editorum Codicum Ad Quos Exacta Et Castigata Sunt Ea Sancti Ambrosii Opera Quae In Hoc Primo Tomo Comprehenduntur.

Libri Hexaemeron. Collati sunt cum mss.

Liber De Paradiso. Collatus est cum mss.

Libri De Cain Et Abel. Castigati sunt ad mss.

Liber De Noe Et Arca. Recensitus est ad mss.

Libri De Abraham. Collati sunt cum mss.

Liber De Isaac Et Anima. Castigatus est ad mss.

Liber De Bono Mortis. Collatus est cum mss.

De Jacob Et Vita Beata. Recensitus est ad mss.

De Fuga Saeculi. Castigatus est ad mss.

De Joseph Patriarcha. Collatus est cum mss.

De Benedictione Patriarcharum. Castigatus est ad mss.

De Elia Et Jejunio. Collatus est ad mss.

De Nabuthe Jesraelita. Recensitus est ad mss.

Liber De Tobia, Necnon Libri De Interpellationibus Job Et David. Collati sunt cum mss.

Apologia David Prior. Collata est cum mss.

Apologia Posterior. Castigata est ad mss.

Enarrationes In Psalmos XII. Collatae sunt cum mss.

Enarratio In Psalmum CXVII. Recensita est ad mss.

Expositio In Lucam. Castigata est ad mss.

Index Rerum Et Sententiarum.

Index Rerum Et Sententiarum.

Index Verborum, Sententiarum, Dogmatum Difficiliorum, Et Rituum Veterum Quae In Notis Explicantur.

Index Verborum, Sententiarum, Dogmatum Difficiliorum, Et Rituum Veterum Quae In Notis Explicantur.

Index Materiarum Quae In Hac Primi Tomi Parte Continentur.

Index Materiarum Quae In Hac Primi Tomi Parte Continentur.

Expositio Evangelii Secundum Lucam.

Liber Secundus.

Anacephalaeosis Historiae De Excidio Urbis Hierosolymitanae.

Caput XXIII.

2167C Clausus tenebatur Josephi pater, nec ullus ad eum accessus patebat. Eo studiosius Josephus ad deditionem invitabat Judaeos, et inconsultius murum successerat, ut liberaret patriam cum patre. Quo loci saxo caput percussus concidit, ac pene jactatis desuper telis oppressus fuerat, ni praecepto Caesaris missi forent, qui eum protectum clypeis eriperent neci. Comperto mater filii sui vulnere, et insultantium latronum consternata vocibus, mortis ejus formidinem simul et fidem induit: miserabiliter quoque deplorare occoepit: ad hos fructus fecunditatis se reservatam, ut nec officio viventis filii potiretur, nec sepeliret defunctum. Voti quidem sui fuisse, ut ipse potius matri sepulturam daret: inter ejus manus supremum 2167D exhalaret spiritum: ille frigidos artus deficientis foveret, ille ultimos ore anhelitus legeret, ille oculos morientis clauderet, ille spirantia adhuc ora componeret. Sed quia voto exciderat, solatium fuisse, si vel ipsa interesse potuisset filii morientis supremis, miserabili quidem sorte, sed tolerabili tamen, ut quem superstitem optaverat, ejus vel funus teneret. Verumtamen vel de muro, inquit, spectare mihi mea funera liceat: et si contingere non licet, utinam quidem nemo arceret! Sed quem metuam tanto destituta filio? Quid pertimescam, cui beneficium est mori? Utinam in me tela sua omnes contorqueant, 2168A omnes gladio me transfigant! quod vivens non potui, mortua saltem filii mei corpus veste mea protegam. Abundat unius vestimentum ad sepulturam duorum: et fortasse quisquam hostium miserebitur, ut amictu filii matris oculos tegat, et oculos oculis, manus manibus, ori ora connectat. Proripiens itaque se ad muros, coelum ipsum miserabili questu replebat. Insultabant sui, flebant Romani: apud socios crudelitas, apud hostes misericordia. Figite (inquit) me, si qua est pietas: ego genui quem persequendum putatis. Ego infelicia ubera dedi: me exstinguite, si de illo vindictam quaeritis.