P R A E F A T I O

Sanctissimus Dominus Noster per Constitutionem, quam iterum,

ea ratione qua possum, sum expos i turus , reipublicae christianae

consuluit, ut planior et certa tum Sacrorum Antistitibus tum Con-

fessariis redderetur via, ne vagari cogerentur per innumeros et dif-

ficiles censurarum, quae generatim inflictae sint, anfractus.

Quod quisque non solum diserte significatum declaratumque legit

in ea Constitutione, sed aperte quoque colligit ex ipsa abscissione

et abrogatione facta multarum censurarum. Namque harum rerum

peritis perspectum est, quot auctores quantumque de censuris scri-

pserint, quot per lapsum saeculorum latas collegerint vel allegaverint,

manente nihilo secius legentium animo saepenumero in dubietate

pcrplexo, utrum nec ne, sive per non usum, sive per cessationem

linis ob quem inflictae essent, sive ob ?erum super venientium mu-

tationem cessaverint.

Licet autem, ut dixi, via planior et certa per eiusmodi limitatio-

nes Confessariis praesertim, quoad substantiam, sit reddita, non ta-

men est putandum, simplicem hanc Constitutionem Peritorum com-

mentariis interpretationibusque locum non dare . Hoc enim est pro-

prium omnium legum, etiam sapientissimarum, ut quando de earum

applicatione agitur, viam facile aperiant dubitationibus atque disqui-

sitionibus pro casuum adiunctorumque varietate. Exemplo sint vetu-

stissimae Romanae Leges, tum quae duodecim tabularum appellantur,

tum ceterae quae sunt consecutae: hae enim licet pro veterum Ro-

manorum more sapienter concinnarentur , nihilominus adeo P r u -

dentum interpretationibus auctae fuerunt, ut iustinianus Imperator,