- 36 -.

est ad eos tantum, qui libros de rebus sacris tractantes sine Ordinarii adprobatione im- primunt vel imprimi faciunt.

Cl) Confer hoc caput Tridentini Concilii cum Articulo X I , quem superius vidimus, pag. Ii atque deprehendes, usurpantes et séquestrantes iurisdictionem, iona redditus ad personas ecclesiasticas ratione suarum ecclesiarum aut Beneficiorum, ex hoc capite Tridentino fuisse submotos, ut sub prima excommunicationis classe comprehenderentur, quae reservata est speciali modo Romano Pontifici. Haec submotio ex Tridentino ca- pite, seu subtractio praecipuorum usurpan- tium et sequestrantium bona et iurisdictio- nem undequaque ecclesiasticam, ut graviori censura mulctarentur, efficit, ut verba dicti Articuli XI, tantum valeant pro nova cen- sura , quantum exprimant, quemadmodum ibidem adnotavi. Sed quum in suo quoque vigore permaneat Tridentinum caput, quod eos quoque comprehendit, consequitur, ut si ex aliqua causa illi usurpantes vel séque- strantes evadere possent dictam censuram Ar- ticuli XI, tunc non facile effugerent censuram

Tridentinam, quae est paullo mitior, quum reservata quidem sit Romano Pontifici, sed non speciali m,odo.

Item confer hoc caput Tridentini Conci- ni cum Articulo X I I , quem habes eadem pagina 14, atque deprehendes pariter, inva- dentes, destruentes, detinentes per se vel per alios civitates , terras , loca aut iura ad ecclesiam Romanam pertinentia; vel usurpantes,perturbantes, retinentes supre- mam iurisdictionem in eis; nec non ad sin- gula praedicta auxilium, consilium, favo- rem praebentes, fuisse subtractos e Tridentina censura, ut pariter graviori censura mulcta- rentur, quum in re maioris momenti usur- pationem patrarent, eandemque censuram fuisse protensam ad omnes cooperatores.

Confer pariter Tridentinum Decretum cum Articulo III, quem habes pag. 33, atque deprehendes Articulum illum, qui excommu- nicatione nemini reservata plectit alienantes et recipere praesumentes bona ecclesiastica absque Beneplacito Apostolico ad formam JSxtravag antis u Ambitiosae » non esse com- prehensum per se sub Decreto Tridentino ¡

tum malorum omnium radix cupiditas occupaverit, ut alicuius eccle- siae seu cuiusvis saecularis vel regularis Beneficii, montium pietatis, aliorumque piorum locorum iurisdictiones, bona, census ac iura etiam feudalia et emphyteutica, fructus, emolumenta, seu quascumque ob- ventiones, quae in ministrorum et pauperum necessitates converti de- bent, per se vel alios vi vel timore incusso, seu- etiam per suppositas personas Clericorum aut Laicorum, seu quacumque arte aut quocum- que quaesito colore in proprios usus convertere, illosque usurpare praesumpserit, seu impedire, ne etb iis ad quos iure pertinent, per- cipiantur, is anathemati tamdiu subiaceat, quamdiu iurisdictiones, bona, res, iura, fructus et redditus, quos occupaverit, vel qui ad eum quomodocumque, etiam ex donatione suppositae personae, per- venerint, ecclesiae eiusque administratori sive Beneficiato integre re* stituerit, ac deinde a Romano Pontifice absolutionem obtinuerit. Quod si eiusdem ecclesiae patronus fuerit, etiam iure patronatus ultra praedictas poenas eo ipso privatus exsistat. Clericus vero, qui nefandae fraudis et usurpationis huiusmodi fabricator seu consen- tiens fuerit eisdem poenis subiaceat, nec non quibuscumque Benefi- ciis privatus sit, et ad quaecumque alia Beneficia inhabilis efficia- tur, et a suorum Ordinum exsecutione etiam post integram satisfa- ctionem et absolutionem sui Ordinarii arbitrio suspendatur ( 1 ) .