eritque in corpore Ecclesiae tam- quam membrum arescens, vel ramus humore vitis destitutus, qui tamen ex magna vitis fecunditate, aliquam partem boni humoris ad vitam ite- rum obtinendam participare potest: magna enim est Ecclesiae caritas et heroicarum virtutum vis et meritai

Homo peccator excommunicatus, eadem bona ex iure quoque eccle- siastico non participat: sed praeterea nec participat eà bona quae fideli- bus sunt communia propter partem quam habent in corpore Ecclesiae cui tamquam fecundae viti sunt inserti: namque peccator excommu- nicatus non modo est membrum are- scens et ramus humore destitutus, sed simul est a corpore abscissum et ramus ab arbore sectus: qui ta- men quo propinquior maneat fe- cundissimae arbori a qua est sectus, eo propinquior evadit spes salutis per novam insertionem in vitem, sub cuius umbra iacet ne penitus «siccetur aut tabescat.

Eiusmodi metaphorae ex huma- no corpore, ex arbore vitis desum- ptae multo opportuniores sunt ad rei intelligentiam , quam exempla desumpta...ex variis hominum socie- tatibus , in quibus nullum reperies exemplum, quod melius explicet quid sit bonorum spiritualium bono- rumque Ecclesiae participatio seu communio. Ecclesia enim est talis societas, quae in rerum natura nul- lum habet simile exemplum.

Homo itaque peccator unicum •habet impedimentum ad reconcilia-

I X n. $3

tionem cum Deo ut vitam iterum consequatur et particeps evadat o- mnium bonorum Ecclesiae: impedi- mentum est status peccati, qui de- letur per poenitentiae sacramentum: e converso homo peccator excom- municatus duplex habet impedimen- tum, quorum unum est status pec- cati , alterum est excommunicatio propter peculiare peccatum inflicta. Quum autem facultate privatus per excommunicationem existat partici- pandi bona quae sunt in potestate Ecclesiae , quaeque fidelibus sunt communia, non poterit reconciliari Deo per poenitentiae sacramentum, nisi prius reconcilietur Ecclesiae, quae habilem eum reddat ad bona Ecclesiae participanda, proindeque ad ipsum sacramentum poenitentiae obtinendum. Ex quo iam apparet quid sit reservatio peccatorum pro- pter reservatam censuram de qua re sermo redibit in Appendice V.

DE EXCOMMUNICATIONE LATAE SENTENTIAE .

Excommunicatio , quae dicitur latae sententiae, quae videlicet cum ipso patrato crimine ita, ex volun- tate excommunicantis, cohaeret, ut crimen patratum loco sit sententiae excommunicationis; in usu vix fuit prioribus Ecclesiae saeculis quando res erat de criminibus, quae natura sua ab unitate Ecclesiae non sepa- raret, ut videre est in canonibus Apostolorum dictis, in quibus non aliis verbis excommunicatio sancitur, quam per haec: adiciatur: commu-