APPENDIX II.

nica t! o prima vice et vi propriae au- ctoritatis nominatim inflicta , aliud sit denunciatio vel declaratio nomi- natim facta praeexistentis excommu- nicationis incursae, non videtur al- terutra eosdem producere iuridicos effectus. Qui ergo denunciati erunt nominatim, erunt quidem vitandi ex universali lege ecclesiastica: at- tamen non inducent cetera excom- municationes in alios, qui commu- nicent in crimine criminoso, vei qui admittant eos in divinis.

Respondeo. In praesenti disci- plinae ordine, inducto post Consti- tutionem Martini V, distinctio qui- dem invaluit inter excommunicatos toleratos et vitandos, ut superius scripsi pag. 99, sed inter vitandos nulla alia subdistinctio dignoscitur: vitandi enim sunt, sive illi, qui sine praeexistenti sanctione nominatim prima vice excommunicantur, sive illi, qui iam ex praeexistenti san- ctione excommunicati, nominatim denunciantur : quia est aequalis horum excommunicatorum condi- tio: immo si quid diversitatis ad- est, hoc est, quod illi, qui iam ex praeexistenti sanctione erant ex- communicati, per novam nominalem denunciationem alia vice quodam- modo excommunicantur, quod non contingit aliis: ideoque horum con- ditio est etiam deterior, quam alio- rum, qui prima vice nominatim ex- communicentur. Unde sive dicantur excommunicati nominatim, sive di- cantur denunciati vel declarati no-

ci) Confer latinas ephemerides Acta S.

minatim, quoad legis effectus idem omnino est.

Quod praxis confirmat, ut videre est in recenti exemplo, quod respe- xit Presbyterum Cyrinum Rinaldi, qui pertinacia sua non reliquerat officium iudicis sic dictae Monarchiae Siculae iam Auctoritate Apostolica extinctae. In litteris porro Aposto- licis in forma Brevis, datis die 23 Iulii 1868 ( 1 ) sic Pontifex est locu- tus: « Quare Auctoritate Omnipoten-

tis Dei et Sanctorum Apostolorum

Petri et Pauli ac Nostra eundem

Presbyterum Cyrinum Rinaldi, qui

ex vi commemorati Moniti in ma-

iorem excommunicationem iam inci-

dit, hisce Nostris Litteris solemniter

ac nominatim excommunicamus, ana-

thematizamus, et ab Ecclesiae corpore'

scgregatum, ac prorsus ab omnibus

vitandum esse statuimus decernimus

ac denuntiamus.y» Vides ergo etiam in ratione dicendi in idem recidere, excommunicamus nominatim, et de-

claramus nominatim excommunica-

tum: Pontifex enim prima ratione dicendi est usus, quum in se res fuerit de excommunicato nomina- tim declarando.

Sed e converso potest ulterius obiici: quando agitur de denuncia- tione vel declaratione, quam nomi- natim faciat Ordinarius, et sanctio praeexistens sit sanctio Papalis; ut ex. gr. contigit in declaratione, quam fecit excommunicationis Archiepi- scopus Monacensis quoad haereti- cum Doëllinger; eiusmodi declaratio

Sedis, Vol. IV pag. 113 et sega,.