CONRADUS GEMMCENSIS, ALBERTUS PRAGENSIS, UDALRICIIS WESSOFONTANUS.
6. Convivium dulcissimae Virginis Mariae.
7. Gaudia beatae virginis Mariae.
10. Oratio super Salve regina.
11. Oratio super Ave maris stella.
13. De novem ordinibus angelorum.
15. De sancto Johanne Baptista.
16. De sanctis Petro et Paulo.
21. De sancto Johanne evangelista.
25. De sancto Matthaeo evangelista.
27. De sancto Matthia apostolo.
29. De sancto Luca evangelista.
37. De sancto Thoma Cantuariensi.
41. De sancto Mauritio et sociis ejus.
43. De sanctis Johanne et Paulo.
44. De sancto Achatio et sociis ejus.
53. De sancto Paulo, primo eremita.
69. De sancta Maria Magdalena.
1. De sancto Johanne Baptista.
4. De sancto Johanne evangelista.
5. De B. M. V. et S. Johanne ev.
9. De decem millibus Martyrum.
30. De sancta Maria Magdalena.
III. Udalriciis Wessofontanus.
13. De sancto Johanne baptista.
17. Ad sanctum Jacobum majorem.
18. Ad sanctum Joannem evangelistam.
1. Salve, mitis et benigna,
Omni quippe laude digna,
Agnes beatissima,
Mei cordis tu fiscella,
Quae praefulges velut stella,
Virgo amantissima.
2. Clare rubes sicut rosa
Super modum speciosa,
Pulchrior sed anima.
Fide, quae In te Immensa,
Sapientia Impensa,
Quae et fuit maxima.
3. Quae a scholis dum reversa
Esses mox tu [es] Immersa
Menti urbis filio
Praefecti, qui concupivit
Te, multa tibi promisit,
Consensum conjugio
4. Sibi tu si non negares,
Quem dum, sancta, detcstares,
Mox cepisti dicere:
Tu discede a me mortis
Pabulum, sponsum qui fortis
Habeo est genere,
5. Qui nobilior et multum
Te, cujus et semper vultum
Angeli desiderant
Contemplare, cujus pater
Deus est et virgo mater,
Divitiis exuberant ;
6. Annulo qui subarravit
Me, dextram meam dotavit
Cinxitque lapidibus
Et In facie signavit,
Sanguis ejus me ornavit,
Strinxitque amplexibus.
Post hanc vitam In aeterna
Fiam dignus ac superna
Tuis sanctis precibus.
7. His auditis In languorem
Incidit propter amorem
Tuum, lecto sternitur,
Quod amore aegrotatur,
Hoc amicis nuntiatur,
A medicis discernitur.
8. Praefectns, dum perscrutaret,
Quis sponsus, de quo jactaret
Ista se virguncula,
Dictum ei est, quod Christus,
Tibi dixit mox praefectus:
Nostra tu jam Idola
9. Coram cunctis hic adora,
Aut te duci sine mora
Mando ad prostibulum,
Ubi tota pollueris
Et ut scorta forniceris.
Tu dixisti: Angelum
10. Habeo custodem Dei
Corporis, hoc crede, mei,
Ideo et sordibus
Pollui nequaquam possum,
Fac quod facere vis, assum,
Pati totis viribus.
11. Ubi corpus delicatum
Tuum fuit denudatum
A viro spurcissimo,
Et per vicos nudum tractum
Fuit tamen mox contectum
Ab angelo sanctissimo
12. Densitate capillorum,
Ut nullus certe virorum
Nuditatem cernere
Tuae carnis posset. Sancta,
Mea tege jam peccata
Et da ultra spernere.
13. Angelus te adomavit,
Tibi vestem qui portavit
De coelo mundissimam,
Cum qua te solus vestivit,
Quam et tibi Christus misit
Quippe et albissimam.
14. Demum vero Illustravit
Atque Ita conservavit,
Ut omnis Ingrediens
Propter scelus Immutaret
Sensum, Deum et laudaret
Atque salvus exiens.
15. Agnes vero delicata,
Christo sponso tuo grata,
Cor meum prae omnibus
Innova virtute multa
Et noxa laxa adulta
Tuis dilectoribus.
16, Tunc praefecti venit natus
Cum juvenibus Iratus
Solus ad prostibulum,
17. Illos vero repromisit
Atque Ipsis sic commisit,
Ut tecum concumberent ;
Qui Ingressi redierunt,
Te Intactam reliquerant
Ex miro, quem viderant,
18. Invisae lucis spendore.
Natus praefecti furore
Accensus hos Increpat,
Miseros et hos appellans
Propter scelus solus Intrans,
Quem mox daemon suffocat.
19. Eja, virgo, Inimicum
Meum nimis Impudicum
Sola tu Interfice,
Qui me premit et me laedit
Et nunquam a me recedit,
Et me pie refice.
20. Quod praefectus cum audisset,
Plorans causam Inquisisset
Mortis diligentius,
Cui causam respondisti,
Veritatem et dixisti,
Daemonis quod nuntius
21. Strangulando In hac vice
Tuo nato, Impudice
Cum me vellet tangere,
Voluntatem adimplendo
Suam, hic me defendendo
Cepit collum frangere.
22. Qui ait, si est, ut dicis,
Mihi meis et amicis
Hodie fac gaudium,
Jesum Christum deprecare,
Ut dignetur suscitare
Mihi meum filium.
23. Sic videbo veritatem
Tuamque Immunitatem,
Ejus maleficiis
Meus natus delicatus
Ut non sit nece prostratus
His In aedificiis.
24. Licet dignus hujus rei
Non sis, sed ut virtus Dei
Reveletur, filium
Tuum mox resuscitabo,
Jesu Christi Implorabo
De coelis auxilium.
25. Quae tunc Christum Invocasti,
Mortuum resuscitasti,
Qui Incepit Illico
Jesum Christum praedicare,
Idola et detestare
Cuncta et In publico,
26. Qui convertit praedicando
Et ad Christum deducendo
Mox ducentos homines.
Ob hoc omnes clamaverunt
Vulgumque concitaverunt
Deorum pontifices:
27. Hanc maleficam levare
Atque In Ignem jactare,
Nam pervertit mentium
Devotarum voluntatem
Ac ducit In pravitatem
Per hoc maleficium.
28. Cum praefectus hoc audiret,
Liberare te nequiret,
Ipse tristis abiit
Atque solam te reliquit,
In quo multum et deliquit,
Sed tamen non rediit.
29. Ignem praecepit Incendi
Judex et te apprehendi
Et In Illum projici,
Quem In duas diviserunt
Partes [et] te absolverunt
Spiritus angelici ;
30. Et se flamma diffundebat,
Furiosum exurebat
Circumstantem populum.
31. Tu exstingue In me Ignem,
Agnes, et flammam urentem
Meis In praecordiis,
Sensum non Illuminantem,
Animam sed obfuscantem
Plurimis heu vitiis.
32. Cum Aspasius vidisset,
Multum et extimuisset
De tali excidio
Populi, cepit bacchare
Et praecepit penetrare
Collum tuum gladio.
33. Sic In Igne gladiata
Es per collum et necata,
Sancta Dei famula,
Christo spiritum commendans,
Laureata secum regnans
Per aeterna saecula.
34. Quod promisit, hoc donavit,
Nam te mire decoravit
Gemmulis nobilibus,
Patri suo praesentavit,
Te matri coadunavit
Sanctis et virginibus:
35. Cum quibus is jubilando,
Deum semper et laudando
Laudibus angelicis,
Hymnizando speciale
Neuma Deo, non est quale
In hymnis et musicis.
36. Eja, Agnes delicata,
Summi regis vere nata,
Fac me tuum famulum
Ad hoc gaudium venire
Canticum et hoc audire
Vobiscum In saeculum.