604 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

§1. Post receptum baptismum, alii Ecclesiae sui iuris ascribuntur:

1° qui licentiam ab Apostolica Sede obtinuerit;

2° coniux qui, in matrimonio ineundo vel eo durante, ad Ecclesiam

sui iuris alterius coniugis se transire declaraverit; matrimonio autem

soluto, libere potest ad latinam Ecclesiam redire;

3° filii eorum, de quibus in nn. 1 et 2, ante decimum quartum aetatis

annum completum itemque, in matrimonio mixto, filii partis catholicae

quae ad aliam Ecclesiam sui iuris legitime transierit; adepta vero hac

aetate, iidem possunt ad latinam Ecclesiam redire.

§2. Mos, quamvis diuturnus, sacramenta secundum ritum alius Ecclesiae

sui iuris recipiendi, non secumfert adscriptionem eidem Ecclesiae.

§3. Omnis transitus ad aliam Ecclesiam sui iuris vim habet a momento

declarationis factae coram eiusdem Ecclesiae Ordinario loci vel parocho

proprio aut sacerdote ab alterutro delegato et duobus testibus, nisi res-

criptum Sedis Apostolicae aliud ferat; et in libro baptizatorum adnotetur.

Art. 3. Paragraphus secunda can. 535 CIC integre sequenti textu substituitur:

§ 2. In libro baptizatorum adnotentur quoque adscriptio Ecclesiae sui

iuris vel ad aliam transitus, necnon confirmatio, item quae pertinent

ad statum canonicum christifidelium, ratione matrimonii, salvo quidem

praescripto can. 1133, ratione adoptionis, ratione suscepti ordinis sacri,

necnon professionis perpetuae in instituto religioso emissae; eaeque

adnotationes in documento accepti baptismi semper referantur.

Art. 4. Numerus secundus primae paragraphi can. 868 CIC integre sequenti

textu substituitur:

§1. 2° spes habeatur fundata eum in religione catholica educatum iri,

firma § 3; quae si prorsus deficiat, baptismus secundum praescripta

iuris particularis differatur, monitis de ratione parentibus.

Art. 5. Canon 868 CIC posthac tertiam paragraphum habebit ut sequitur:

§3. Infans christianorum non catholicorum licite baptizatur, si parentes

aut unus saltem eorum aut is, qui legitime eorundem locum tenet, id

petunt et si eis physice aut moraliter impossibile sit accedere ad minis-

trum proprium.