Coll. VI. De vitando mulierum aspectu et conversatione.

Mulierum familiaritates, colloquia et aspectus, quae multis occasio sunt ruinae, eo solicitius evitare debemus, fratres charissimi, quo saepius per hujusmodi videmus debilem frangi et fortem spiritum infirmari. Harum contagionem evadere conversantem cum eis nisi probatissimum virum, tam facile judico, quam juxta Scripturam in igne ambulare et non comburere plantas. Non enim securum puto earum formarum introrsus haurire imagines, quae possunt aut edomitae carnis resuscitare igniculum aut pudicae mentis maculare nitorem. Frivolum profecto est quodcunque mulieris colloquium, excepta sola confessione vel instructione brevissima, juxta quod saluti expedit vel congruit honestati. Quae sunt, quaeso, cum muliere religioso tractanda negotia, nisi cum sanctam poenitentiam vel melioris vitae consilium religiosa petitione deposcit? Ex nimia securitate minus cavetur hostis, et diabolus, si de suo capillum potest habere in homine, cito excrescere facit in trabem. Nec enim solum mortificari debent vilia carnis aut ejus incentiva fraenari, verum etiam exteriores sensus, per quos mors intrat ad animam, summa vigilantia decet custodiri.