Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale112

mentum. Eucharistia in se ingenitam hanc novitatem retinet, quae in singulis

celebrationibus nobis denuo praebetur.19

Eucharistiae institutio

10. Ad cogitandum de constituta Eucharistia in Novissima Cena hoc

modo ducimur. Id cenae ritualis sub specie usu venit, quae Israelis populi

constituens eventum memoriale efficiebat: scilicet ex Aegyptia servitute li-

berationem. Cena haec ritualis, cum agnorum immolatione coniuncta (cfr

Ex 12, 1-28.43-51), memoria fuit praeteriti temporis sed, eadem opera, me-

moria etiam prophetica, futurae videlicet liberationis nuntius. Etenim exper-

tus est populus non esse illam consummatam liberationem, quandoquidem

eius historia nimis adhuc servitute peccatoque designabatur. Vetustae libe-

rationis memoriale interrogationi exspectationique altioris, absolutae, uni-

versalis definitivaeque salutis sic patebat. Hoc rerum in contextu sui doni

novitatem infert Iesus. Laudis precatione, quae est Berakah, Patri non modo

magnos propter pristinae historiae eventus, verum etiam propriam ob « exal-

tationem » Ipse gratias agit. Eucharistiae sacramentum instituens, praecipit

Iesus et complectitur Crucis sacrificium victoriamque resurrectionis. Eodem

porro tempore verus Ipse immolatus revelatur agnus, qui inde a creato mun-

do in Patris consilio prospectus est, quemadmodum apud Petri primam epi-

stulam legimus (cfr 1 Pe 1, 18-20). In his rerum adiunctis suum donum

ponens Iesus, suae mortis resurrectionisque salvationis sensum recludit,

mysterium videlicet quod vero historiae universique mundi quiddam fit re-

novationis. Instituta enim Eucharistia ostendit quo pacto mors illa, per se

violenta ipsaque absurda, in Iesu in supremum transeat amoris ac definitivae

humanitatis liberationis actum.

Figura transit in veritatem

11. Hoc modo novum quiddam et capitale in antiquam Hebraeorum

sacrificii cenam inserit Iesus. Cena illa nobis christianis iam non est iteranda.

Sicut iure meritoque asseverant Patres, figura transit in veritatem: quod fu-

turas res nuntiabat, id nunc ipsi veritati locum dedit. Antiquus ritus est

peractus isque definitive Dei Filii incarnati per amoris donum exsuperatus

est. Veritatis cibus, Christus pro nobis immolatus, « dat figuris terminum ».20

19 Cfr Propositio 3. 20 Liturgia Horarum, Hymnus in sollemnitate SS.mi Corporis et Sanguinis Christi.