ὑπόσχεσις ἐπήγαγε ταῦτα. 99A Ps 70,19.20 Αὐτόθεν ἄρχεται τοῦ ὕμνου ὅθεν ἐπήγγελται παραχρῆμα ποιῶν, τὸ ὑψηλὸν τῶν τοῦ θεοῦ τεραστίων μεγαλοφώνως ἀναβοῶν, τὸ διὰ πολλῶν κακώσεων ἀχθέντας ἀνθρώπους τυγχάνειν ἀγαθῶν ἐν αἰωνίῳ ζωῇ ἐκ νεκρῶν ἀναστάντας· ὃ δὴ τῶν θείων ὕμνων κεφάλαιον καὶ θεοῦ μάλιστα δεικτικόν, καθὸ μηδεὶς τῶν λεγομένων εἶναι θεῶν ἁμιλλήσαιτο ἄν. θεὸς γὰρ ὁ πάντα ζωογονῶν ἐν ᾧ γινώσκεται Χριστὸς υἱὸς ὢν θεοῦ ἀνάστασίν τε καὶ ζωὴν εἶναι λέγων ἑαυτὸν καὶ τοῦτο ἔργῳ δεικνύς, ὥστε, εἰ καὶ παρὰ Χριστοῦ ταῦτα ὡς ἀνθρώπου πρὸς τὸν πατέρα λεγόμενα, προσήκει καὶ πρὸς αὐτὸν λέγεσθαι παρὰ ἀνθρώπων ὡς πρὸς υἱόν τε καὶ εἰκόνα θεοῦ· πρωτότοκος γάρ ἐστιν ἐκ νεκρῶν ἀνθρώπου τρόπῳ κατελθών, ἀνελθὼν δὲ δυνάμει θεοῦ αὐτουργὸς ὢν τῆς ἀνόδου, ὡς λέγει πρὸς Ἰουδαίους, ἐν ᾧ τὸ τῆς θεότητος ἐξαίρετον δείκνυται. 100α πς 70,21 Εἰ καὶ ἐμφανῆ σου τὴν μεγάλην κατέστησας δύναμιν παραδοὺς τὴν ἀνθρωπίνην φύσιν εἰς θάνατον, ἀλλὰ τῷ παρὰ ἀνθρώποις ἀπελπισθέντι τὴν νέαν ἀπέδωκας καὶ μακαρίαν ζωήν.

101a Ps 71,1.2 Ἡ Χριστοῦ δόξα μετὰ τὸ πάθος ὑμνεῖται. τύπος δὲ ὁ Σολομὼν

καὶ ἡ τῆς ἐκείνου βασιλείας εἰρήνη καὶ ἡ τοῦ δικαίου προστασία καὶ τὸ τῆς σοφίας ἔνδοξον καὶ ἡ παρὰ πάντων ἀνθρώπων τιμή, ὑπὲρ δὲ τὸν τύπον τὸ μέχρι συντελείας διαμένειν τὰς ἡμέρας τοῦ βασιλέως καὶ τὴν εἰρήνην αὐτοῦ καὶ τὸν καρπὸν αὐτοῦ διαφανέστατον γίνεσθαι. ταῦτα γὰρ οὐδαμῶς ἥρμοσε Σολομῶνι τῷ βραχὺν μὲν διαγενομένῳ χρόνον, ἐσχηκότι δὲ καὶ τοὺς ἐναντιουμένους, καρπὸν δὲ οὐδένα ἐξ αὐτοῦ καταλιπόντι ἀλλ' ἕνα παῖδα καὶ τοῦτον οὐ διαφυλάξαντα τὴν παραδοθεῖσαν αὐτῷ βασιλείαν· Χριστοῦ δὲ τὸ διενεκὲς καὶ ἀσάλευτον κράτος καὶ καρπὸς ἐπιφανέστατος οἱ πιστεύσαντες· τελεώτερα δ' ἐν αὐτῷ καὶ τὰ λοιπὰ τὰ τυπικῶς ἐπὶ τοῦ Σολομῶνος πεφθακότα γενέσθαι ἃ καθ' ἕκαστον ἐπιὼν ὁ λόγος ἐξηγήσεται. Ὁ θεός, τὸ κρίμα σου τῷ βασιλεῖ δὸς καὶ τὴν δικαιοσύνην σου τῷ υἱῷ τοῦ βασιλέως κρίνειν τὸν λαόν σου ἐν δικαιοσύνῃ καὶ τὸν πτωχόν σου ἐν κρίσει. Καὶ βασιλεύς ἐστι καὶ υἱὸς βασιλέως τοῦ ∆αυὶδ ὁ δεσπότης Χριστὸς κατὰ τὴν σάρκα καὶ διὰ τοῦτο ἐκ γένους ἀναστὰς τοῦ βασιλικοῦ, ἵνα τὴν πατρῴαν κατορθώσειε βασιλείαν κατὰ τὴν Ἡσαΐου προφητείαν καὶ θείαν αὐτὴν ἀντ' ἀνθρωπίνης ποιήσειεν καὶ, ὅπερ οὐκ ἦν ἐν ἀνθρωπίνῃ βασιλείᾳ, τὸ τῆς δικαιοσύνης ἀκριβὲς ἐφαρμόσειε τοῖς ὑπηκόοις καὶ τοῖς ἀδικουμένοις ἀποδοίη τὸ μὴ ἀδικεῖσθαι· οὐδὲ γὰρ ἐπ' αὐτοῦ τοῦτο ἐφυλάχθη τοῦ ∆αυίδ· εἰ καὶ τὰ μάλιστα δίκαιος καὶ ἀρέσκων θεῷ παρὰ τοὺς ἄλλους, ἀλλὰ καὶ αὐτουργὸς ἀδικίας ἐγένετο τῆς πρὸς τὸν Οὐρίαν. τὸ γὰρ τοῦ Σολομῶνος καὶ μείζων ἀδικίας ἣν εἰς ἀσέβειαν τεῖνον ἡ τῶν εἰδώλων κατασκευή· ἀλλ' οὕτως ἐστὶν ὁ καὶ διὰ Ἡσαΐου καὶ διὰ Ἱερεμίου προειρημένος βασιλεὺς δίκαιος καθήμενος ἐπὶ θρόνου μετ' ἐλέους κατορθουμένου, κρίνων καὶ ζητῶν κρίμα καὶ σπεύδων δικαιοσύνην ὡς ὁ Ἡσαΐας φησίν, συνιεῖς δὲ καὶ ποιῶν κρίμα καὶ δικαιοσύνην ὡς ὁ Ἱερεμίας λέγει. 102a Ps 71,5 Ὁ δὲ Σύμμαχος ἐξέδωκε Καὶ φοβηθήσονται αὐτὸν ἐφ' ὅσον ὁ ἥλιος· σύμφωνον τῷ πρὸς τὴν ἁγίαν παρθένον ὑπὸ τοῦ Γαβριὴλ Καὶ δώσει αὐτῷ κύριος τὸν θρόνον ∆αυὶδ τοῦ πατρὸς αὐτοῦ καὶ βασιλεύσει ἐπὶ τὸν οἶκον Ἰακὼβ εἰς τοὺς αἰῶνας. 103A Ps 71,10.11 Πρὸς δὲ τὴν Ἱερουσαλὴμ ταῦτα καὶ Ἡσαΐας φησὶν Ὅτι μεταβαλεῖ εἰς σὲπλοῦτος θαλάσσης καὶ ἐθνῶν καὶ λαῶν· καὶ ἥξουσιν ἀγέλαι καμήλων καὶ καλύψουσι κάμηλοι Μαδιάμ, καὶ ἐλέφαντες ἐκ Σαβὰ ἥξουσι φέροντες χρυσίον καὶ λίβανον οἴσουσι καὶ τὸ σωτήριον τοῦ θεοῦ εὐαγγελιοῦνται. καὶ διὰ Ἁγγαίου δὲ λέγεται Ἔτι ἐγὼ ἅπαξ σείσω τὸν οὐρανὸν καὶ τὴν γῆν καὶ τὴν θάλασσαν καὶ τὴν ξηρὰν καὶ συσσείσω πάντα τὰ ἔθνη· καὶ ἥξει τὰ ἐκλεκτὰ πάντων τῶν ἐθνῶν, καὶ πλήσω τὸν οἶκον τοῦτον δόξης, λέγει κύριος παντοκράτωρ. 104 Ps 71,16 Κομᾷ

13