170 Ps 101,3 Ὅμοιον δυνάμει τὸ λεγόμενον τῇ Σαλομῶνος εὐχῇ
291 Ps 140,2 Εἰ πρωῒ τὸν ἐπιόντα βίον συνίεμεν τὸν ἐν ἀναπαύσει καὶ δόξῃ
πληροῦσαν αὐτὸν δύναμιν καὶ σοφίαν ἔχων ἀλλὰ πλήρη προελθοῦσαν ἐξ ἑαυτοῦ, καθὰ καὶ Σολομὼν γέννημα τὴν σοφίαν λέγει καὶ ἐκ θεοῦ προσεληλυθυῖαν τὴν αὐτοσοφίαν παρίστησι, τῇ δὲ σοφίᾳ γεγενῆσθαι τὰ δημιουργήματα φάσκων μεῖζόν τι τῆς αὐτουργικῆς δημιουργίας τὸν τῆς σοφίας γεννήτορα εἶναι διδάσκει, ᾧ καὶ ἡ μακρὰ προσῆκεν ὑπεροχὴ ἡ τὴν πρὸς τὰ ποιήματα συνάφειαν ὑπεραναβεβηκυῖα τῇ προσούσῃ τῷ δημιουργοῦντι, ἀδυνάτου ὄντος ἐννοηθῆναί τι μεῖζον τοῦ μεγίστου ὥστε ὅπερ νοεῖται μέγιστον τῷ πᾶσαν ἐκβεβηκέναι τὴν πρὸς τὰ ποιήματα σχέσιν τοῦτό ἐστι περὶ τὸν τῆς σοφίας καὶ δυνάμεως πατέρα· καὶ οὕτω μεγάλη ἡ ἰσχὺς αὐτοῦ καὶ ἡ σύνεσις ὡς ἐξ αὐτοῦ τε οὖσα καὶ σὺν αὐτῷ γέννημα καὶ καρπὸς καὶ υἱός, οὐχ ὡς ἐν αὐτῷ συμβεβηκός, περὶ ἧς εἴρηται Χριστὸς θεοῦ δύναμις καὶ θεοῦ σοφία· εἶτ' ἐπεὶ καὶ σοφία ἐστὶν ἡ δύναμις αὐτὴ συνωνύμως ἔχουσα πρὸς τὴν σύνεσιν ἐν ᾗ τὸν οὐρανὸν πεποίηκε κατὰ τὸ λεχθὲν Τῷ ποιήσαντι τὸν οὐρανὸν ἐν συνέσει, πρὸς τὸ εἶναι ἰσχὺς μεγάλη καὶ σύνεσις αὐτοῦ τυγχάνει ἀριθμὸν οὐκ ἔχουσα ἀναρίθμητος καὶ ἀνεξιχνίαστος ἡ θεοῦ σύνεσις, ὅθεν γέγραπται Ὦ βάθος πλούτου καὶ σοφίας καὶ γνώσεως θεοῦ. βαθυτάτη γὰρ οὖσα ἡ σύνεσις αὐτοῦ δι' ἀκαταληψίαν ἀριθμὸν οὐκ ἔχει. εἰ δὲ καὶ διὰ τὸ ὑπερβάλλον πλῆθος τῶν ἐν αὐτῇ θεωρημάτων μὴ ἔχειν ἀριθμὸν λέγεται, καὶ σὺ αὐτὸς ἐπιστήσεις.
311 Ps 148,2 Ἄγγελοι μὲν ἂν εἶεν οἱ ἐν οὐρανοῖς, δυνάμεις δὲ καὶ τούτων
ὑπεράνω τοῖς ὑψίστοις προσήκουσαι, ὑπὲρ τὸ διαγγέλλειν ἀνθρώποις οὖσαι, ἐν δὲ μόνῃ τῇ παρὰ θεῷ βεβαιότητι διηνεκῇ τὸ μακάριον ἔχουσαι, ὁποῖαι καὶ αἱ καλούμεναι παρὰ ἀποστόλῳ θρόνοι ἐνδεικνυμένου τοῦ ὀνόματος τὸ ἐφιδρῦσθαι αὐταῖς τὸν θεὸν τὰς δὲ ὑποκεῖσθαι τῇ θείᾳ καὶ ὑπὲρ κτίσιν μεγαλειότητι, ἐν τούτῳ δὴ καθεστηκυίας ἀεὶ καὶ τὸ στάσιμον καὶ πεπηγὸς ἐχούσας ἐν τῇ τῆς θείας δόξης ὑποδοχῇ. 312 Ps 148,3.4 *** φέγγη *** οὐρανῷ μεθ' ἡμέραν καὶ νύκτωρ φωτίζοντα αὐτόν τε τὸν οὐρανὸν τὸν ἀνωτάτω, τουτέστι τὸ κατὰ Μωυσέα στερέωμα, καὶ δὴ τού του δὲ ἀνώτερον ὕδωρ ὑμνεῖν τὸν θεὸν παρακελεύεται. δῆλον ὅτι πάντα ταῦτά ἐστιν ὕμνος θεοῦ κάλλει καὶ δυνάμει καὶ ἐνεργείᾳ τῇ ἑαυτῶν τὸ πανύμνητον ἐμφανίζοντα τοῦ δημιουργήσαντος. 313 Ps 148,14 Καὶ πᾶσι δὲ λέγων ὁσίοις τοὺς ἐξ ἅπαντος ἔθνους ὑποδείκνυσι. προφητείᾳ τὸν δὲ Ἰσραὴλ ἐπεισάγων διὰ τὸ ἐξ ἀρχῆς πεπλησιακέναι ἐπακολούθησιν αὐτοῦ δηλοῖ τὴν μετὰ τὰ ἔθνη.
314 Ps 149,5 Τῶν οὖν κεκοιμημένων τὴν μετὰ τὸν θάνατον ἀνάπαυλαν καὶ
τὴν ἐν τούτῳ ἀγαλλίασιν ἀναγκαίως ὁ λόγος ἐθέσπισε κατὰ τὸ Ἐν εἰρήνῃ [ἐπὶ τὸ αὐτὸ] κοιμηθήσομαι καὶ ὑπνώσω.
43