14. De sancto Adalberto.

1. Concentu melodiae
caeli iubilemus Domino,

2 a. Astrorum qui caeli,
terrae, marisque
conditor

2 b. Omnia proprio
iure potenter
condidit.

3 a. Nam ipsi sunt cuncta
subiecta quaeque sunt
permanentia,

3 b. In terris quod exstat
in caelisque, cuncta
sibi iubilant.

4 a. Hunc Dominum
eaelorum colimus
hic nos sui famuli,

4 b. Qui subditi
fuimus legibus
hostis atrocissimi.

5 a. Per gratiam Christi
perspicue lucidam,
Confuso tyranno,
ovantes regredimur
nos ab exsilio
ad patriam ;

5 b. Erectis ad caelum
luminibus geminis,
Terrena linquentes
caelicis cum civibus
Christo semper [laete]
astantibus.

6 a. Inter quos, Aclalberte,
nostras, inclite,
laudes cum canticis
suscipe,

6 b. Hic tua in aula
pius visitans
nos reconcilia
Domino.

7 a. Tu namque
fulgens aurea
dignitate,
spernens gloriam
temporalem,
nobiliter

quaesisti patriam
lucidam.

7 b. Tu splendens
signis variis
et doctrinis,
docens populos
illuxisti,
hunc loculum
tibi assignasti
iugiter.

8 a. Ergo tibi
famulantes

auxilio
pio pacifica
Domino.

8 b. Plebem tuae
adunatum
devotioni
conserva ab
incursu cunctorum
hostium,

9. Ut tuo auxilio

Christo dante Domino
vitam capiant aeternam.