321. De s. Vincentio Ferrerio.

la. Gaude, Christi ecclesia,
Festa ducens sollemnia
Tanti huius confessoris,

1b. Qui in caelis coronatus
Est patronus nobis datus
Iesu dono salvatoris.

2 a. Zelo tractus supernorum
Statum petit professorum
Sub sancto Dominico ;

2 b. Hunc ingressus et professus
Per virtutes est progressus
Ordine mirifico.

3 a. Vincentius recte dictus,
Per quem homo est devictus
Mira cum victoria.

3 b. Lucis armis communitus,
Cruce Christi insignitus
Nulla pavet iacula.

4 a. In studiis sic profecit,
Quod profunda patefecit
Divina sacraria.

4 b. Laurea condecoratus

Omnibus est norma factus
Clarae sapientiae.

5 a. Veritatis praedicator,
Sacrae legis aemulator
Verbi fulsit gratia.

5 b. Mira virtus in sermone,
Splendor, calor ut in sole,
Cuius ut mel eloquia.

6 a. Nulla mens ita obscura,
Nulla corda ita dura
Tenebris malitiae,

6 b. Quae non mutet et resolvat
Ac illustret et inducat
Ad vota paenitentiae.

7 a. Hic errores pravitatis
Verbo vicit veritatis,
Splendore scientiae.

7 b. Sicut verbo firmamentum,
Sic exemplo ornamentum
Factus est ecclesiae.

8 a. Quam illustrat et adornat
Et dilatat et fecundat
Gentium multitudine ;

8 b. Voci vita concors fuit

Implendo, quidquid docuit,
Excelso morum culmine.

9 a. Admiranda patent signa
Tam postmortem quam in vita
Divina potentia,

9 b. Quae naturam cum trans-
cendunt,
Argumenta clara reddunt
Huius sanctimoniae.

10 a. Vita functi reducuntur,
Caeci, claudi reponuntur
Ad membrorum munia ;

10 b. Surdi, muti reparantur,
Aegri cuncti liberantur
Per eius suffragia.

11a. O Vincenti pretiose,
Nos exaudi, gloriose,
Pro tua clementia ;

11b. Fac tuis sanctis precibus
Sociari caelestibus
In aeterna gloria.