241. De sancto Materno.

la. Laudet Deum salvatorem,
Triumphantem et tutorem,
Militans ecclesia.

1 b. Nobis dedit fundamentum,
Quo non maius est inventum
Ducens ad caelestia,

2 a. Praestans quoque per Ma-
ternum
Iter verum et supernum
Aeva ad solacia.

2 b. Is a Petro missus praesul,
Cui comes binus consul,
Nobis ex Italia.

3 a. Maternus ac Valerius,
Hi duo et Eucharius
Erant in Alsacia

3 b. Verbum Dei seminantes,
Sed Maternum aggravantes
Febres et elogia.

4 a. Quadraginta tunc diebus
Ex humanis fuit rebus
Mira Dei gratia,

4 b. Sed a morte revocatus,
Populusque confirmatus
Iesu ex clementia.

5 a. Qui a Deo sic renatus
Trini gregis fit praelatus
Resecans zizania ;

5 b. Hic tot annis praesidebat.
Quot diebus dormiebat
Iacens in elogia.

6 a. Qui, cum multos illustrasset

Et errores exstirpasset

Parum a Colonia,

6 b. Nocte quadam fastigatus
Et a plebe segregatus
Mansit in ecclesia.

7 a. Quemque duo adiere
Et coronam portavere
Caelique ex curia:

7 b. Tres post dies Christum
cernes,
Dicunt, velut sancti omnes
Omni absque furia.

8 a. Pater sanctus, cum vidisset
Haecque fratribus rlixisset,
Degens in Almania

8 b. Voce Dei est vocatus,
Caelum petens coronatus,
Manens in Colonia.

9 a. Quod Treveri agnovere,
Ut Tongrenses perrexere
Magna cum maestitia,

9 b. A Colonis petierunt,
Quo pastore voluerunt
Frui cum laetitia.

10 a. Certant illi, certant isti,
Quos, Materne, direxisti
Hac scientes velle Christi
Disponentis omnia.

10 b. Senex tandem apparebat,
Quem nec prius quis videbat,
Iussu Dei is dicebat
Verba haec egregia:

11a. Navi corpus illud date
Nec vectorem adunate,
Nam clarebit sic probate
Dei praescientia.

11b. Fluxu navis hunc sumpsere
Roris prope litus vere
Treverenses, qui sincere
Rore privat corpora.

12 a. [Bone pastor], o Materne,
Caeli civis aeviterne,
Natos vallis hodiernae
Vera urbis sempiternae
Transfer ad solacia.

12 b. Et fac servos summi ducis,
Quos redemit morte crucis,
Post hanc vitam verae lucis
Rebus frui non caducis
In aeterna saecula.