181. De sancto Iudoco.

1 a. Patris almi

Iudoci contio
Nostra colat

festa cum gaudio,

1b. Cui dedit

superna ditio;
Tanti viri
frui praesidio.

2 a. Hic regali

natus prosapia,
Ad saniae-

cum venit bivia,

2 b. Dextrum sequens
iter per omnia
Regnum sprevit
et mundi gaudia.

3 a. Christi verus imitator
Paupertatis fit amator ;

3 b. Ex Britannis ad hos fines
Venit relinquens affines.

4 a. Qui, dum pie conversatur
Apud ducem et probatur,
Summo gradu sublimatur.

4 b. Hinc ad nemus transmeavit,
Feras secum non expavit,
Pisces, aves manu pavit.

5 a. Quadrum panem dat egenis,
Munerator fides senis
Tot navibus victu plenis.

5 b. Mutat locum, sed non mentem,
Avem sternit insequentem,
Fontem facit erumpentem.

6 a. Ibi, divae visioni

dum cor habet sedulum,
Locum praescit requiei
ex tunc et in saeculum.

6 b. Hinc a Roma revertenti
caeca fertur obviam,
Cui lumen condonatur
per orantis gratiam.

7 a. Hic assistens ad altare,
Sacrans corpus salutare
Videt cuncta gubernantem
Dextram Dei consecrantem.

7 b. Huius viri caritatem

Atque miram sanctitatem,
Quo post mortem reservatur,
Incorruptum corpus fatur.

8 a. Quod dum male dux scrutatur,
Poena gravi mox multatur ;

8 b. Abhinc caro terrae datur
Et a poenis tormentatur.

9 a. Tot virtutum operator
Mundae lucis et amator
Pro nobis sit exorator.

9 b. Inclamemus omnes Amen,
Quibus pater dat iuvamen
Peccatorum et levamen.