Acta Benedicti Pp. XVI 131

Convivium eschatologicum

31. Hoc considerantes Mysterium, asseverare possumus Iesum suo ad-

ventu se in necessitudinem posuisse cum exspectatione praesenti populi

Israelis, totius humanitatis ac tandem ipsius creationis. Per donationem sui

Ipsius, Ille obiective aperuit tempus eschatologicum. Christus venit ut voca-

ret in unum Populum Dei qui erat dispersus (cfr Io 15, 24), manifestans clare

voluntatem communitatem foederis congregandi, ut ad impletionem adferret

promissiones Dei antiquis datas patribus (cfr Ier 23, 3; 31, 10; Lc 1, 55.70).

Duodecim in vocatione, quae ad duodecim tribus Israel refertur, atque in

novissimae Cenae mandato, iis commisso, ante suam Passionem redemptricem,

celebrandi suum Memoriale, Iesus manifestavit voluntatem transferendi ad

totam communitatem ab Ipso fundatam munus illud, ut in historia signum

essent et instrumentum congressus eschatologici, in Ipso incohati. Quamobrem,

in unaquaque Celebratione eucharistica sacramentaliter congregatio efficitur

eschatologica Populi Dei. Convivium eucharisticum constituit pro nobis veram

convivii finalis anticipationem, a Prophetis praenuntiati (cfr Is 25, 69) atque in

Novo Testamento veluti « nuptiae Agni » descripti (Ap 19, 7-9), in gaudio cele-

brandi sanctorum communionis.100

Oratio pro defunctis

32. Celebratio eucharistica, in qua mortem annuntiamus Domini, eius

resurrectionem confitemur, donec veniat, pignus est futurae gloriae in qua

etiam nostra corpora glorificabuntur. Celebrando salutis nostrae Memoriale,

roboratur in nobis spes resurrectionis carnis atque occurrendi iterum facultas,

facie ad faciem, illis omnibus qui nos praecesserunt in signo fidei. Hoc in

prospectu, simul cum Patribus synodalibus, velimus memorare omnibus fi-

delibus pondus orationum suffragii pro defunctis, praesertim celebrationis

Sanctarum Missarum pro iis, ut purificati ad beatificam Dei contemplatio-

nem pervenire possint.101 Iterum detegentes rationem eschatologicam in

Eucharistia insitam, quae celebratur et adoratur, in nostra sustinemur

peregrinatione et in spe gloriae confortamur (cfr Rom 5, 2; Tit 2, 13).

100 Cfr Propositio 3. 101 Velimus hic verba recolere spei plena atque consolationis quae in Prece Eucharistica II

invenimus: Memento etiam fratrum nostrorum, qui in spe resurrectionis dormierunt, omniumque in

tua miseratione defunctorum, et eos in lumen vultus tui admitte.