31. De sancto Ambrosio.

1 a. Recolamus venerandam
Ambrosii memoriam

1 b. Summi Dei admirandam
Venerantes clementiam.

2 a. Nam in cunis in os eius
examen apum intravit,

2 b. Quod exiens neque laedens
hinc ad caelum evolavit.

3 a. Sic in melle praedicator
futurus est praesignatus,

3 b. Quod complevit, dum infulam
suscepit pontificatus.

4 a. Quam suscepit nutu Dei
testante voce pueri,

4 b. Dum niteretur sedare

dissensum plebis et cleri

5 a. Hic hymnos et antiphonas
legitur instituisse

5 b. Et quandam paralyticam
solo tactu sanavisse.

6 a. Gervasi et Protasii

martyrum in translatione,

6 b. Quam divina admonitus
fecit revelatione,

7 a. Daemoniaci sunt plures
restituti sanitati,

7 b. Et propter hoc christiani
sunt in fide solidati.

8 a. Sed, ut vidit multitudo
Arrianorum sanatos,

8 b. Exclamavit hos corruptos
pretio et liberatos.

9 a. Quorum unus dixit palam
hos omnes esse mentitos,

9 b. Immo in Dei virtute
veraciter expeditos.

10 a. Honorato Vercellensi

facta est vox dormienti,

10 b. Ut communionem daret
Ambrosio morienti.

11a. Quam ut ab eo percepit,
scandere caelum meruit,

11 b. Super cuius caput stella

per noctem stans apparuit.

12 a. Igitur, sancte Ambrosi,
nobis assis praesidio

12 b. Et impetres nos fieri

consortes caeli gaudio.