32. De sancto Andrea.

1. Laudes tu cane Deo,
fidelis caterva,

2 a. In hac praeclara
atque veneranda
die quoque pretiosa,

2 b. In qua supernam
meruit Andreas
scandere caeli patriam.

3 a. Qui cum mitteret
rete in aquam,
ambulans

Dominus iuxta mare,
quod est circa Galilaeam,
vocat eum voce pia:

3 b. "Veni tu,"inquit,
"post me, faciam
animas

te piscari ad vitam
sine fine perpetuam,
babens tu meam gratiam

4 a. Mox ut audivit

vocem Christi benignam,
navim contempsit
atque sua retia,
eius sequens vestigia.

4 b. Post haec divina
plenus sapientia,
omnem per orbem
docens Dei edicta,
multa patrans miracula.

5 a. Deinde Patras
ingressus contra
tyrannum Aegeam,

5 b. Fretus divina
atque superna
misericordia

6 a. Fortiter

pugnat biduo, poenas
exsultans et gaudens
crucis tolerat,

6 b. Plebemque
docere minime
cessat, commendans.
Deo animas,

7 a. Caelos penetrans cum multa
splendidaque gloria,

7 b. Ubi sine fine gaudet
cum sanctis in aetbera

8. Laudans Deum per saecula.