37. De sancto Georgio.

In 1. Vesperis.

Antiphonae.

1. Georgi, miles, valide,
Christi hostes intrepide

Depellens devicisti,
Draconis diri faciem
Per firmam crucis aciem
Victorque dejecisti.

2. Militiae stipendium
Tuae mentis compendium
Fuit in plasmatore,

Vera namque militia
Spreta mundi nequitia
Sistit in creatore.

3. Corona militantium

Cunctorumque regnantium

Christus est, verum lumen,
Per quod virorum fortia
Deluduntur consortia
Daturque purum numen.

R. Ecce, homo, vir validus
Milesque intrepidus,

Qui Silenam cruce decoravit
Quam virtutibus ornatam
Praevidit et amavit.
V. Erat enim verus Dei cultor,
Paganorum fuit ultor,
Pretiosa gemma militum
Hanc puellam per Dominum
Et crucem consignavit.

Ad Magnificat.
A. O miles fortissime,
Custos veritatis,
Defensor justissime
Totius aequitatis,
Coelestis jam curiae

Una cum beatis
Contemplaris facie
Bona deitatis.

Ad Matutinum.
Verbeta.
Eja, nunc felicia
Georgii festa,
Recolat ecclesia

Hac in die gesta.
Tormenta

minas carnificum
vicit et varia,
Ad regnum

ductus angelicum
vivit in gloria.

In Laudibus.
Antiphonae.
1. Bellorum fidei

Christi vexillarius

Scuto patientiae
Ac lancea justitiac
Semper se armavit.

2. Draconem hic interfecit,
Regem regisque filiam
Ac populum liberavit.

3. Hunc proclamant voce alta,
Dum tractantur belli pacta,
Multi ex fidelibus.

4. Signo crucis se subsignat
Ac signatum se designat
Ad bella justissima.

5. Nullum laesit sua vita,
Forma fuit et doctrina,
Quo vitantur vitia.

Ad Benedictus.

A. O rosa martyrii,

Georgi, speculum militiac,
Qui thalamum Christi

mundo patiendo subisti,
Fac nos perpetua

coelorum scandere regna,
Ut Christo canere

tecum pariter valeamus.

In 2. Vesperis.
Ad Magnificat.
A. Aureola duplici

veneraris, Georgi alme,
Fac prece multiplici
nos particepes fore palmae.