65. De sancto Severo.

In 1. Vesperis.
Ad Magnificat.

A. Impius, ecce, venit

furiata mente satelles,
Sanguineam clavo

dextra oneratus erat,
Qui rasi capitis

mucronem in vertice sistens
Percussum calvae

nexibus intus agit.

Ad Matutinum.
Invitatorium.

Laetemur hodie

sanctum colentes Severum,
Qui trophaeum gloriae

victor promeruit verum.

In 1. Nocturno.
Antiphonae.

1. Mane fuit, patria

cum clam secessit ab urbe,
Hostilis fugiens,

quo licet usque, minas.
2. Vix medium complerat iter,
cum forte serentem
Cernit Emiterium
culta per arva fabas.
3. Qui quasi Christicolam et
Christo cognovit amicum,
Sic coepit dicta
rite salute loqui:

Responsoria.

1. Non fragiles rerum

gazas perituraque regna,
Non famam aut vanas

legit honoris opes,
Sed rata praeponens
dubiis, aeterna caducis
V. Contempto ad coelum
vertitur orbe polum.

2. Quae mora te nobis

fecit, pater optime, lentum,
Siste pedem, in cassum

nunc labor omnis erit,
Occubuit morbi

victus gravitate maligni,
V. Qui modo te summa
voce rogabat opem.

3. Quem simul adstantes

redivivum surgere cernunt
Atque iterum sueto

crura movere gradu,
Scitantur, quali

venerit regione, receptum,
V. Et quo nunc rediens
ire pararet iter.

In 2. Nocturno.

Antiphonae.

1. An nescis venisse lupum,
qui gutture sicco
Et nos et nostrum
saevus ovile voret?

2. Die, me hac transisse,

dares cum semina sulcis,
Proscindens duri
pinguia terga soli.
3. Me quoque die divi

sedes Cucuphatis adisse
Quodque ibi reperient,
cum mea fata petent.

Responsoria.

1. Tempore constiterat

cum forte Severus eodem
Lanicii exigua

pressus ab arte domi
Adpellansque suam

uxorem his vocibus iniit:
V. Si placet, indicii

signa videbo novi.
2. Tunc nive candidior

de coelo missa repente
Pauperis in medio

vertice sistit avis,
Ipse autem trepida

volucrem depellere dextra,
V. Tandem huc, unde fuit
saepe fugata, venit.
3. Sicut erat cathedrae
insidens altaria juxta
Et manibus sceptrum

pontificale tenens,
Longius egreditur
membrorum mole relicta
V. Atque alio penetrans
spiritus egit iter.

In 3. Nocturno.
Antiphonae.

1. At ferus Augusti

tam foeda ad facta minister
Et rabie et dirae
caedis amore furit.
2. Ut primum audivit,

sanctum excessisse Severam,
Vix animi compos,
vix sibi notus erat.

3. Imperat huc omnes saevo
facto agmine turbae
Lictores subito
carnificesque sequi.

Responsoria.

1. Gemmifera quidam

redimitus tempora mitra
Funereo praesul

visus adesse thoro,
Decebat sanctum

lugubris pompa Severum,
V. Nempe quod intuitu

numinis instar erat.
2. Heraclianus enim,

cui sacrilegia ritus
Atque Pisaurensis

cessit ovilis apex,
Laeta sub hoc legit
frugalis pascua campi
V. Et niveus nivei

pars fuit ille gregis.
3. Novit enim, Christi

faceret dum publica sacra,
Sacra, quibus nomen

hostica missa dedit,
Jam prope crudelis
legatum Caesaris esse,
V. Qui ferat immeritis
proelia Christicolis.

In Laudibus.
Antipbonae.

1. Quem petitis tanto

gladiis vinclisque tumultu,
Aut quae solliciti
causa laboris adest?
2. Turbato reddant

illi cui talia vultu,
Nec caruere truci
verba superba sono:
3. Pontificem meritae

vestram deposcimus irac,
Non fugiet longas
Caesaris illemanus.

4. Quis hoc se ostendens

pastor bonus ordine fatur:
Adsum ego, si spolium
quaeritis esse meum.

5. Namque ego pro Christi
sum religione paratus,
Supplicium et mortis
spicula quaeque pati.

Ad Benedictus.

A. Ergo ubi scrutantur

luctus scelerumque ministri,
Fecerit an illa
parte Severus iter,

Dixit Emiterius,

quod ea transiverit hora,
Qua tunc florentes

severit ipe fabas.

In 2. Vesperis.

R. O mulier, quae te

reddidit mihi causa moles-
tam,
Cur genitae non das
obsequiosa locum,
Suscipe, quod gravida
gestaras pignus in alvo,
V. Et noli imperio
durior esse meo.