64. De sancto Romano.

In 1. Vesperis.

Ad Magnificat.

A. Romane, martyr inclite,
Antiochenorum gloria,
Tu sanctitate praedite,
Verbo, signis et gratia,
Concessa nobis coelitus
Pietate, clementia.

Ad Matutinum.
Invitatorium.

Supernae militiae
regem adoremus

Et pro palma martyris
ejus jubilemus.

In 1. Nocturno.
Antiphonae.

1. Romanus in Antiochia
Deo servire studuit
Et monachorum curia
Cum sanctitate floruit.
2. Hic pro Christi collegio
Militans in acie
Conjunctus est agmini
Coelestis militiae.
3. Mens fuit angelica,
Lingua fructuosa,
Vita apostolica,
Mors quam pretiosa.

Responsoria.

1. Romane, siclus aureum,
Summi vas honoris,
Candorem servans niveum

Dono creatoris,
Decus habes virgineum
In supernis choris ;
V. Tu speculum munditiae,
Tu custos innocentiae,
Tu sancti flos pudoris.
2. Exhortator populi,
Fidei zelator,
Circuit intrepidus

Haeresum damnator,
Vitiorum rigidus

Semper expugnator,
Veritatis lucidus
Doctor et amator ;
V. Verbo vitae praedicat,
Signis crebris emicat
Legis aemulator.
3. Dum Asclepiadem quaerit,
Ab iniquis capitur,
Corpus sanctum lictor ferit,

Justi corpus tenditur,
Sic triumphi palmam gerit,
Dum pro fide moritur ;
V. Stat invictus pugil fortis.
Constans profert hora mortis
Fidem, pro qua patitur.

In 2. Nocturno.

Antiphonae.

1. Documentis ordinis
eruditus satis,
Transiit ad gloriam
summae veritatis.

2. Florem pudicitiac
servans illibatam,
Transiit ad studium
summae veritatis.

3. Martyr clarus et coelitus
Missus saeculi in fine,
Doctor fulgens et inclitus
Ex monachorum agmine.

Responsoria.

1. Martyr, pugil Christi,
virtutum forma fuisti,
Crucifixi meruisti

Fragrat fama, dulces
cantant tibi agmina laudes.
V. Regna tuis pande

coeli, martyr venerande.

2. Telum dicit permaximum,

dum lingua abscinditur,
Donum specialissimum,

Quod sine lingua loquitur
Et vincit impiissimum,

Bene fides oritur.
V. Apud Christum tu advoca,

Qui sine lingua loqueris,
Et iram Dei revoca,

Qui sic torturam pateris.

3. Pro Christo crucem patitur
Ejus sequens vestigia,
In cruce sursum tollitur
Et praedicat magnalia,
De vera fide loquitur
nec exoret flagitia ;
V. Asclepiadem devicit,

ejus idola confringens.

In 3. Nocturno.

Antiphonae.

1. Sub Benedicti regula
Mente profecit sedula,
Tandem virum canonicum
Auget in apostolicum.

2. Agonizans

pro Christi nomine
Mundum replet

divino semine
Monachorum

degens sub tegmine.

3. Durum pro fide

sumit martyrium,
Trinum felix
meretur bravium.

Responsoria.

1. Baralas et hic captivatur

Et ponuntur in carcere
Ac ista vita privantur

Ambo pari foedere,
Hi pariter gloriantur

Simul Dei munere ;
V. Puer senem sequitur

Ad coeli palatium,
Uterque simul graditur

Ad Christi convivium.

2. Baralas fidem fatetur
Cum Romano nobili,
Ut sic Christus exspectetur
Dono invincibili,
V. His occurrit ipse Deus
cum coelesti agmine,
Sic ut regnent ut Matthaeus
Coeli beatitudine.

3. Te Romanum exaltamus,
Martyr Christi inclite,
Te patronum invocamus,
Ut ad Christum veniamus
Dato recto tramite ;
V. ''Ut tuis fulti patrociniis
ad coelestia regna
mereamur pervenire.''

In Laudibus.

Antiphonae.

1. Pugil fortis traditur
Romanus, armatus
Fide, cujus funditur
Sanguis Christo gratus.

2. Furens namque praeses ira
Suspensum in equuleo
Rabieque fervens dira
Torquendum offert cuneo

3. Lingua scissus invocat
Opem salvatoris,
Sed mox ipsum suffocat
Manus proditoris.

4. Una fides promitur
Puero testante,
Unus Deus colitur
Romano orante.

5. Per sancti viri merita
Ignis est exstinctus
Descendente pluvia,
Hostis sic est victus.

Ad Benedictus.

A. Sacra pollens

Christus militia
Et praefulgens

praeconum gratia
Perpetua

coronat gloria
Romanum prae-

clarum victoria.

In 2. Vesperis.
Ad Magnificat.

A. O flos Antiochiae,

Primus monachorum,
Norma sanctimoniae

Claritate moram,
Tua per precamina

Praesta delictorum
Veniam, in patria

Vitam beatorum,