Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale144

cationem qua omnes tenemur erga praeclarum hoc Sacramentum. Insuper

haud neglegatur pretiosum tempus gratiarum actionis post Communionem:

praeter exsecutionem congruentis cantus, admodum utile potest esse etiam in

meditatione silere.152

De hac re mentem vertere cupimus ad quandam quaestionem pastoralem,

quae nostro tempore saepenumero accidit. Cogitamus nempe de quibusdam

rerum adiunctis, sicut verbi gratia de Sanctis Missis celebratis occasione

matrimonii, funeris vel similium, ubi celebrationi, praeter fideles religionem

colentes, intersunt etiam alii qui fortasse complures annos ad altare non

accedunt, aut forsitan inveniuntur in quadam vitae condicione, quibus aditus

ad Sacramenta haud patet. Alias evenit ut adsint asseclae aliarum confessio-

num christianarum vel prorsus aliarum religionum. Similia rerum adiuncta

dantur quoque in ecclesiis quas petunt peregrinatores, potissimum in urbibus

arte conspicue distinctis. Tunc necessarium ducitur ut inveniantur breves et

efficaces modi qui universos de sensu communionis sacramentalis atque con-

dicionibus eius recipiendae moneant. Ubi debita explanatio de Eucharistiae

significatione haberi nequit, opportunitas Celebrationis eucharisticae substi-

tuendae cum qualibet celebratione Verbi Dei consideretur oportet.153

Dimissio: « Ite, missa est »

51. Denique sistere volumus in iis quae Patres synodales dixerunt de

salutatione dimissionis in exitu eucharisticae Celebrationis. Post benedic-

tionem diaconus vel sacerdos dimittit populum verbis: « Ite, missa est ». In

hac salutatione nobis intellegere licet vinculum inter Missam celebratam

et christianam in mundo missionem. Antiquitus « missa » significabat sim-

pliciter « dimissionem ». Ipsa tamen in christiano usu altiorem in dies in-

venit significationem. Vocabulum « dimissionis » reapse mutatur in « mis-

sionem ». Haec salutatio summatim ostendit missionalem naturam

Ecclesiae. Idcirco aequum est ut Populus Dei adiuvetur ad hanc indolem

constitutivam ecclesialis vitae perspiciendam, incitamentum hauriendo ex

liturgia. In hoc prospectu potest esse utile textus prae manibus habere,

opportune approbatos, pro oratione super populum et finali benedictione

quae huiusmodi vinculum explicent.154

152 Cfr Propositio 34. 153 Cfr Propositio 35. 154 Cfr Propositio 24.