39. De sancta Helena.

In 1. Vesperis.

Ad Magnificat.

A. O quam felix sedulitas
Operatricis humilis,
Quae Christi sequens semitas
Virtutum fulsit cumulis.

Ad Matutinum.
Invitatorium.

Christum regem adoremus,
Coeli terrae dominum,

Qui Helenam post laborem
Suum vocat ad gaudium.

In 1. Nocturno.

Antiphonae.

1. In lege Dei jugiter
Sic meditabatur,
Quod coelo perenniter
Jam congloriatur.

2. Crucis signaculo

Se Helena signavit,
Quam Christus jaculo
Hostis praeservavit.

3. Salvatoris Domini
Cruce jam inventa
Duplicavit homini
Fidei talenta.

Responsoria.

1. Adest diei gaudium

Praesenti plausu vario,
Per mundi currat stadium
Laus cursu quadrifario,
V. In hujus sanctae studiis
Datis prorsus repudiis
Virtutis adversario.

2. Mater sancta Constantini
Ex amoris vi divini

In divinis studuit,
V. Quod incepit, recto fini

Commendare voluit.

3. Crucem dominicam
quaesivit anxia,
Quam occultaverat
dolo gens impia,
V. Sic ars deluditur,
Delusa truditur
arte salvifica.

In 2. Nocturno.

Antiphonae.

1. Jam in reginae labiis
Gratia diffunditur,
Diebusque continuis
A Christo benedicitur.

2. Mane, sero, diluculo
Adjuvit eam Deus,
Quam cupit corde subdulo
Decipere Judaeus.
3. Haec fundamentum solidum
In sanctis jecit montibus,
Liquorem hausit fluidum
A salvatoris fontibus.

Responsoria.

1. Judaeorum perfidiam

Non insitam supplicio
Exterminare potuit,
Vero Dei indicio
V. Exsecutrix sollicita
Punitione licita

Hoc peregit judicio.

2. Spiritali radio

Virtuosi luminis
Fulgens vitae meritis

Imperatrix culminis

Ex solicitudinis.
V. Longo sudans studio

Particeps fit numinis.
3. Helena, nos eleva

Virtuosis precibus
Ad loca melliflua

Expurgatis faecibus,
V. Ut laetemur jam exuti

Ponderosis nexibus.

In 3. Nocturno,
Antiphonae.

1. Hic est super omnes deos
Magnus et terribilis,
Per quem confundit Judaeos
Imperatrix nobilis.
2. Inimicos inflammari
Jussit in circuitu
Atque vinctos flagellari
In ejus intuitu.

3. Notum fecit salutare
Et occultum revelare

Vexillum dominicum,
Signum patet singulare,

Multiplex, mirificum.

Responsoria.

1. De virtute in virtutem
Scalam tendit erectam,
Animarum ad salutem
Se contulit correctam,
V. Suam Deo servitutem
Tradidit subjectam.

2. Imperatricis gloria
Jugis manet memoria
Repellens transitoria,

V. Laus reginae sine fine
Cunctis applausoria.

3. Humilitatis actibus

Humiliter completis,
Hujus maris anfractibus
Radicitus deletis.
V. Transfertur ad delicias
Et perennes divitias
Conjunctis locupletis.

In Laudibus.

Antiphonae.

1. Regnat regina coelitus
Cum decore virtutum,
Mundum relinquens penitus
Contagiis pollutum.

2. In hymnis confitemini

Omnes orbis Christicolac,
Nam haec regina nemiui
Morum nocebat incolae.

3. In matutinis, Domine,
Haec in te meditatur,
Quia in tuo nomine
Feliciter laetatur.

4. Montes et colles plaudite
Cum laude jubilantes,
Imperatrici inclitae
Sonate concrepantes.

5. Collaudant omnes spiritus
Deum deorum dominum,
Quem Helena radicitus
Quaesivit vitae terminum.

Ad Benedictus.

A. O reginarum speculum,
Exemplar et vehiculum,
Virilis animositas,
Miranda virtuositas,
In sexu vigens fragili,
In vase servans fictili
Christi manna absconditum,
Arca cordis reconditum,
Nos, Helena, fac provehi
Ad locum summi gaudii.

Ad Horas Antiphonae.
Ad Primam.

Nos Helena rogitante pia,
Deus almc, tuere,

Laetitia cum dulciflua
lucis tibi verae.

Ad Tertiam.

Intellectum praesta rectum,

Helena beata,
Ut quaeramus et discamus

Divina mandata.

Ad Sextam.

Super senes intellexit
Et ad Deum cor direxit
In crucis memoria
Spernens transitoria.

Ad Nonam.

Hanc Deus a calumniis
Hominum redemit,

Et ex hoc in suppliciis
Inimicus fremit.

In 2. Vesperis.

Ad Magnificat.

A. O sexus imbecillitas,
Vigore sic dotata,
Muliebris fragilitas,
Virtute decorata ;
Perfecta patet caritas,
Quam vera parit sanctitas
In Helena beata.