37. A Resurrectione Domini usque ad Ascensionem.

Sabbatis ad Vesperas.

1. Te centies mille legionum angeli
Concentu plaudunt et canora iubilant,
Christe Iesu, alpha et co omnipotens,
Sepultus olim et vivens in saecula,
Testis fidelis et verum principium.

2. Qui mundi huius deiecisti principem
Redimens orbem tuo almo sanguine,
Sanctus et verus genitus ingeniti,
Reserans clausum et opertum obstruens,
Faciens Deo regni sacerdotium.

3. Tu, Dei pignus hominisque filius,
Septies librum signatum signaculis
Solvere signa dignior repertus es,
Agnus occisus septem pollens cornibus
Septeno fulgens et lumine flammeo.

4. Tu verus agnus, solus sine macula,
Qui, dextram patris collocatus solio,
Solus egressus ab arce dominica,
Similis iaspis et sardino lapidi ;
Iris per gyrum Smaragdus circuit.

5. E throno produnt fulgura tonitrua,
Septem ardentes ante thronum lampades,
Septem ubique missi Dei spiritus,
Septem stellae micant agni dextera,
Septem cui astant candelabra aurea.

6. Stat ante thronum nitens mare vitreum,
Bis bini fores item animalia:
Homo per genus, leo voce perstrepet,
Iuvencus ore promet sacerdotium,
Petens ad astra more volans aquilae.

7. Quattuor formis senis alis singulis
Ante et retro cuncta plena oculis,
Vigiles semper dormiendi nescii,
Vicissim Sanctus ter clamantes iugiter
Illi, qui erat, est, et qui venturus est.

8. Sedentes circum quater seni primates,
Amicti cuncti niveis cycladibus
Et laureati diademis aureis,
Aureas vehunt phialas aromatum,
Aureis psallunt modulis et citharis,

9. Gloria patri, laus, benedictio

Agno sedenti supra thronum in caelis,
Cum patre regnat et cum sancto spiritu,
Conexa simul trinus una deitas
Per infinita saeculorum saecula.