126. In sancti Hieronymi.

1. Christus est virtus, patris sapientia,
Cunctos qui replet spiritali gratia,
Ut possint probe digerere normulam
Et proximorum illustrare opaca,
Ut digne possint fruere caelestia.

2. Ipsius dono perflatus egregius
Olim hic vates nomine Ieronymus,
Omnibus notus doctrinarum fontibus,
Cunctos irrigans ex almis dogmatibus,
Ut sol resplendet in ortu ignicomus.

3. Hic procul cuncta saeculi negotia
Percalcans pede velut spurcissima
Dedecorosa respuitque saecula,
Alens inopum egenaque viscera,
Sibi aeterna acquirens stipendia.

4. Hic quoque vitam appetit monasticam
Et sese valde stringit ad regulam,
Parentes, domos omittens et patriam
Bethlem invenit, rura beatissima,
In qua peregit consummata opera.

5. Dum esset fervens callensque ingenio,
Gentiliumque summo cum studio
Pro elegante lepore prosatico
Opusculorum reconderet animo,
Tali meretur corrigi oraculo:

6. Nam, ecce, morbus invadit corpusculum,
Iamque reclinis dolore in ferculo
Ex more quippe funerum vulgarium,
Obsequiorum tantum ut spiritum
Redderet polo, et membra in tumulo

7. Reconderentur ; repente et concito
Alta penetrans ducitur in spiritu,
Sistitur nempe principi aethereo,
Cui astabant miliarum legio
Exercitantum illi absque numero.

8. Mox tonans verba feriendo conquerit,
Christoque servum mox ut esse comperit,
Non ita, verbis ut testatur, asserit,
Cordis thesaurum iudicando aperit
Tullianumque veraciter protulit.

9. Verbera iubet per membra inducere,

Corpori densa flagella ingerere;

Propere lingua ululando gemere

Coepit testari: Si unquam hunc legere

Ausus fuero, te negavi. Domine.
10. Tunc angelorum astantium milia

Supplici prece flexa orant genua,

Ut tribuatur postulanti venia.

Sicque reversus dissecata corpora

Cunctis ostendit, ut gesta veracia
11. Hoc probarentur, non falsa somnifera,

De quibus saepe illudimur, improba.

Sicque correctus a divina gloria

Ambit praecelsa, caelestia, deifica

Nec sibi affectat ultra mundialia.
12. Tanto doctrinae fulget exhinc lumine,

Tanto corusco iubar pollet floride,

Instructu ut suo rutilet splendide

Plebs Christi, quae est redempta a sanguine;

Ipsius dono refice nos, hagie.

13. Tu noster splendor, tu nobisque destina,
Per te clarescit ubique ecclesia,
Tu proeliator in fide catholica,
Aries ingens, fortis es in dogmata
Haereticorum destruens maceria.

14. Te invidorum insequitur actio,
Te criminatur stultorum factio,
Tibique cedit falsa commentatio,
Minime valens lubrica intentio,
Frivola quia revertit in nihilo.

15. Tibi resistens probatur haereticus
Moxque reiectus deputatur inscius;
Adnuens tibi quisquis hic catholicus
Noscitur fore confestim in actibus,
Ideo probus doctrinisque profluus.

16. Tutare plebem hanc sanctis suffragibus,
Corda perlustra ex caelicis domibus,
Ut solidata in pacis dogmatibus
Floreant verbo, fecundi in fructibus
Assistant cuncti in supernis sedibus.

17. Praesta tu, pater, clementissime Deus,
Unus cum prole simulque cum spiritu
Sancto, qui cuncta gubernas imperio
Iugiter, semper, per aevi spatio,
Per infinito saeculorum numero.