110. In sanctae Dorotheae.
Ad Vesperas.

1. Christe, lux lucis, Deus angelorum,
Vita sanctorum, salus innocentum,
Plebis conventus celebrantis festum
Accipe votum.

2. En, tua virgo Dorothea sancta
Te sequens semper puro corde amat,
Et suum corpus tibi castum servat
Menteque casta.

3. Duplici portat merito coronam,
Dum manet virgo fundit et beatum
Sanguinem pro te proprium, ad mortem
Ultro deducta.

4. Iudicis iussu capitur cruenti
Sicque flagellis cruciatur diris,
Sed manet constans deridendo nigra
Idola muta.

5. Tunc duas gravi deditas in lapsu,
Unam Christetem suam et sororem
Parem Callistem, tibi conquisivit
Igne piatas.

6. Tenditur posthinc in catasta martyr,
Sustinens poenas, diu verberata;
Sic Deo dignam animam donavit
Sanguine fuso.

7. Theufilo mittit niveum puerum
Cum rosis tribus totidemque malis:
Vidit et stupet nimium sagacem
Munus et aptum.

8. Hic fide plenus vocitando Christum
Intima credit, patuit tyranno,
Caput abscissum meruit coronam
Aetheris aula.

9. Nunc fave, virgo, precibus tuorum,
Servulis dona veniam malorum,
Fac tuos nobis socios patronos
Longum in aevum;

10. Simus ut nostro placidi amore,
Festa qui digno colimus honore,
Pacis fruamur pariter conexi
Munere digno.

11. Pestis abscedat fugiatque languor,
Iugum, quod premit populos, depello,
Sit quies functis, medicina aegris,
Vitaque apta;

12. Simul ut tecum, Dorothea sancta,
Aulam caelorum teneamus amplam,
Nostra sic Christo praebeant placentem
Ora canorem.

III. In sanctae Dorotheae.

1. Te decet hymnus in Sion, omnipotens,
Dum quisque reddit votum in Ierusalem
Fideque sumens in voto constantiam
Expellit sese cunctis ab illecebris,
Ut te sequatur crucem sibi baiulans.

2. Hoc documento priores apostoli
Egerunt, actu fidei probabiles,
Hoc praedicando fundavere ecclesiam,
Materque vera persistens incolumis
Enixa sponso profert alma pignora:

3. In infulatis agmina potissima,
Nectareosque fructus in martyribus,
In confessore fert donum uberrimum,
Dum gloriatur in regnis caelestibus
Se percepturam opes ineffabiles.

4. Hinc hodierno bis binis in testibus
Resultans victrix transmittit regalia
Tibi, rex poli, apta vel suavia
Munera, vere valde peroptissima,
Quae tuo pridem lucravit ex sanguine.

5. In Dorothea ligustri ambrosiani
Liliorumque ac rosarum destinat,
Vel in Calliste Christeteque violas
Oppletas valde odore gratissimo,
Vel pretiosum ferculum in Theufilo.

6. Quorum certatrix Dorothea prior est
Duplici compta laurea praefulgida,
Virginitatis nempe ac martyrii,
Adepta fructum in lucro consortium
Sororum duplum, tertium vel Theufili.

7. Cappadocenae Caesareae inclita
Haec civis orta summo in praesidio
Specimen urbi praebet imitabile:
Fide praepollens, vita morum enitens,
Martyriale triumphum expediens.

8. Opinione huius sacrae virginis

Infandus praeses comperta Fabricius
Discutiendam sibi sisti praecipit;
Tentatur blandis ac suadelis decipi,
Idem deterret minis per asperrimis.

9. Quam ut perspexit praeses imperterritam,
Furens catasta trucidandam sublimat,
Sed insons poenam incunctanter perferens
Elata voce nomen Christi praedicat,
Unum cum patre fore ac paraclito.

10. Huius ad fidem enervandam callidus
Christetem simul cum Calliste provocat,
Sibimetipsis parilem ut faciant ;
Sed mox correctae credidere per ipsam,
Quae facta esset caelebs iam augustior.

11. Quis enarrare tua, Christe, valeat
Miraculorum opera insignia,
Quae agis ipse, dum sanctos glorificas?
Nam stanti ades praesul ad custodiam,
Cum corruentes corrigas clementius.

12. Adflata cuius virgo sancta flamine
Fert iam elapsis salutem sororibus
Restaurans mentem hortamentis fidei,
In his fervorem recreat martyrii,
Quod properarent sic ad palmam alacres.

13. Illusum ita se dolens Fabricius
Ambarum censet artus cupa urere;
Quarum ex nece dum ulcisci nititur,
Victrices fecit aethera conscendere
Ad obtinenda diadema regia.

14. Gavisa caelebs dum ex hoc persisteret,
Luenda poenis sublimatur stipite,
Dilaniatur flagris atque ungulis ;
Libenter perfert faces in lateribus
Ad palmas vultu properans hilarior.

15. Atrocitatem supergressa praesidis
Spiculatori perimenda traditur,
Nuptura sponsum iam coheres martyrum,
Sibi petenti Theufilo scholastico
Munere misso laureatur sanguine.

16. E paradiso destinata munera

Theufilus sumens admiratur stupidus
Trium malorum vel rosarum suavium,
Quorum adflatu renovatus vivido
Credendo laudat Christum, Dei filium.

17. Cum esset olim crucis Christi derisor,
Confessor factus repente potissimus
Diffuso ore crucifixum praedicans
Simulacrorum imposturam in flammas
Funesto coram praeside praenuntiat.

18. Tunc furens iudex hunc sistit eculeo
Afficiendum poenis noxialibus,
Quem ut advertit vultu imperterritum
Ac pertinacem in fide persistere,
Perimit ense mox effectum martyrem.

19. Ob hoc, redemptor, supplices exposcimus,
Ut, quique horum congaudemus meritis
Et diem festum votivc excolimus,
Ab his defensi careamus vitiis
Expiemurque cunctis a deliquiis.

20. Hi quoque nostris favendo miseriis
Compatiendo et necessitatibus
Cunctis assistant patroni assidui,
Ut nunc ereptos ab adversitatibus
Victuros secum provehant ad praemium.

21. Pracsta quae, summa unitas, potentia
Summa, quae regis saeculorum saecula,
Ut te fruamur sine fine temporum,
Lux angelorum, et die perennius
Sol ipse nobis vigeas perpetuus.