40. De sancta Helena.

In 1. Vesperis.

Super Psalmos.

A. Laus Deo sit pro Helena,
Regina egregia,
Quae triumphat luce plena
In coelesti curia.

Ad Magnificat.

A. Stabulariam beatam
Enarrat Ambrosius
Hanc, quae mentem gerens
gratam
Praesepe attentius
Requisivit Jesu Christi
Et mentis in stabulo
Vulneratum peste tristi
Fovit corde sedulo.

Ad Matutinum.
Invitatorium.

Adoremus mente cara
Regem continentium,

Qui Helenae luce clara
Dat frui viventium.

In 1. Nocturno.
Antiphonae.

1. Probatam crucem Helena
Dividendo secuit,
Partem detulit serena
Filio, quem genuit.
2. Per hanc crux est exaltata
Fidesque catholica,
Hanc laudemus mente grata
Cum phalange coelica.

3. Dux Helena, Christi sponsa,
Mirum templum condidit,
Ubi steterat absconsa
Crux, quam Deus edidit.

Responsoria.

1. Mens laetetur fidelium
In Helenae solemniis,
Ipsam decet praeconium

Et laudari cum gaudiis,
Possidet coeli solium

Remunerata praemiis,
Regnum sprevit terrestrium,
Christi haesit vestigiis.
V. Ilacc Judaeos distrinxit pan-
dere
Crucem Christi, quam ivit
quaerere
Hierusalem nati instantiis.
2. De hac dicit Ambrosius
Beata stabularia,
Requisivit attentius

Et mente voluntaria
Praesepe Christi verius,

Ut stercus spernens omnia
Ad hoc, ut Christum firmius
Lucraretur hic gratia
Et haberet in gloria.
V. Novit, ait is, stabularium,
Haec quem fovit plagatum
nimium
Ex latronum gravi injuria,
3. Licet fuit haec stabularia,
Vir ejus surgit ad imperium,
Non ex hoc tamen salutaria
Ipsa liquit nec bonum studium,

Immo ivit sat voluntaria
Hierusalem ad sanctuarium,
Post hace redit ad regnum
proprium.
V. Delibuta bace sanctis moribus
Ac induta virtutum floribus
Romae solvit carnis terminium.

In 2. Nocturno.

Antiphonae.

1. Frenum fecit et coronam
Haec de clavis Domini,
Quos invenit, fidem bonam
In bis gerens numini.

2. Fuit baec domina orbis
Nec ex hoc intumuit,
Carnis, mundi, Satan morbis
Repulsam opposuit.
3. Haec propter amorem Christi
Velut stercus habuit
Haec, quae sunt in mundo
tristi,
Sic Deo complacuit.

Responsoria.

1. Fulget jam virtutibus

Helena satis clare,

Deus dignis precibus

Favorem vult huic dare

Et eam exaltare)
V. Haec fuit domina mundi
Et mater imperii,

Per hanc tristes sunt jucundi
Et reducti devii,

Collaudemus hanc care.
2. O Helena,

Mundo fulsisti bonis,

Nunc serena

Sat gaudes coeli donis,

Vox amoena

Te mulcet miris sonis,

Tota plena

Benedictionis.
V. Nobis ora

In mundo tribulatis

Et implora

Virtutem trinitatis,

Mortis hora

Nos jungat coeli thronis.

3. Ista dum vixit saeculo
Devicit adversarium,
Quando cum corde sedulo
Crucis fecit scrutinium,
Per quam fideli populo
Coeli paratur gaudium
Et Cerbero exitium.

V. Postquam fuit coeli indicio
Crux inventa et signis patuit,
Partem tulit Helena filio
Remanereque partem voluit
Hierusalem ad fidem gentium.

In 3. Nocturno.
Antiphonae.
1. O Helena, tu vicisti

Per crucem daemonium,
Imperatrix exstitisti,
Sis nobis praesidium.
2. Hanc post dies suos bonos
Imbutam virtutibus
Collocavit Deus honos
In excelsis sedibus.

3. Hac die bace mente sana
Migravit e saeculo,
Romae via Lavicana
Fuit clausa tumulo.

Responsoria.
1. Die hac Helena

Migravit insignis

Sanctitate plena

Et cunctis benignis,
V. Munda plenius

A cunctis malignis,

Gaudet altius

Cum sanctis condignis.

2. Hujus sanctae reliquiae,
Romae quondam locatae,
Per sacerdotem anxie
Quendam sunt asportatae
Junctae Remensi patriae,
Virtutibus probatae
Et signis exaltatae.

V. Nata in prima Belgiea

De hac gaudet secunda,

Nam virtute mirifica

IIujus fit laetabunda

Nec non societate.
3. Ecclesiam dotavit

Helena altius

Et fidem roboravit

Per crucem plenius,

O quantum laboravit

In hoc devotius,

Viam nobis monstravit,

Sequamur citius.
V. Hanc Deus inspiravit

Ex suo munere,

Virtutibus dotavit,

Regnat in aethere

Triumphans dignius.

In Laudibus,

Antiphonae.

1. Laus sit Deo pro Helena,
Regina egregia,
Quae triumphat luce plena
In coelesti curia.

2. Fuit mater Constantini
Helena sanctissima
Nec non amoris divini
Amatrix verissima.

3. Magna fides hanc firmavit
Ex divino munere,
Hierusalem transfretavit,
Crucem Christi quaererc.

4. Helena minis, pressuris
In Judaeos irruit,
Quousque Judae fossuris
Crucem Christi habuit.

5. Laudemus Helenam tantam
Omnes voluntarie,
Quae invenit crucem sanctam
In monte Calvariae.

Ad Benedictus.

A. O Helena imperatix,
Vixisti rectissime,

Fuisti Christi laudatrix,
Obisti sanctissime,

Regnas coelis triumphatrix,
Audi nos piissime.

Per Horas Antiphonae.

Ad Primam.

Romae fuit sepelita

Dignitate regia
Helena, quae et unita

Christo est in gloria.

Ad Tertiam.

Diem Romae ultimum

Hodie Helena
Clausit, iter optimum

Agens ad amoena.

Ad Sextam.

Exaltata est Helena

In coeli palatio,
Nobis impetret amoena

Cum divino filio.

Ad Nonam.

Est Helena exsaltata

In coelesti solio,
Fruitur Deo beata

Et coeli collegio.

In 2. Vesperis.
Ad Magnificat.

A, Fuit haec conversione

Filia ecclesiae,
Soror conversatione

Et mater egregie
Ex crucis inventione

Christi, regis gloriac,
Haec nobis devotione

Semper sit memoriae.