88. In diem sanctae Crucis.

I. Text in Tc.

1. Dulce carmen lingua promat

dulce melos personet
Laudes cum sono canore

et trophaeum concinat
Mundi qualiter redemptor

crucis lignum prodiit.
2. Barbarorum dum formidat

Constantinus impetum
Fulgida micans Olympo

crux nitescit Augusto
Iussu monitur superno

in hoc signo vincere.

3. Talia facere signa

polum quale viderat
Praecipit crucem praeire

seque antecedere
Belli contulit triumphum

victor de certamine.
4. Constantinus regni princeps

iam inito proelio
Tegitur vexillo crucis

demonstrante sidere
Caelitusque procedetur

ad honorem regium.

5. Hebraeorum coetum vocans
regis mater Helena

Crucem Christi sic requirit
quo lateret caespite

Cuius decus hostem vicit
dimicante Agusto.

6. Elegit viros profetas
doctos legem optime

Ignem voluit laturos
ne vera perdocerent

Anxium maerore tantum
Iudam ei offerunt.

7. Protinus retrudi iussit
Iudam sibi traditum

Retro victum detineri
mancipat ergastulo

Donec locum dedicatum
demonstraret proprium.

8. Septies dum sol recurrit
suae vicis ordinem

Cibus ori non defertur
subtrahuntur pocula

Properare pollicetur
ad locum Calvariae.

9. Illico electus inde

precem fundit Domino

Ut salutis nostrae signum
crucis patefaceret

Suabia flagrant mirra
nectaris fraglantia.

10. Omnia Christus fidei
concedat omnipotens
Quidquid supplicem precare

senserit fideliter
Cuncta dantur postulatur
quod credens petierit.

11. Quinquies quater in altum
dum fodissst passibus
Tres quas precans repperibit

cruces ipse detulit
Quae sit una crux salutis
tacti morte comprobas.

12. Vox serpentis prestrebat

in aera clamitans
Veteris veneni telas

memorans quas texerat
Iudam ego incitabant

nunc me Iudas expulit.

13. Dominum Iudas deposcit

exorando fletibus

Sacri corporis ut sui

praepalet fixoriis
Rutilante ceu probatu
opis aurum optimum.

14. Regis freno os ad obtans
vatis ut praedixerat
Pax ut bella consequatur

salivares facere
Sanctum Domini quod esset
equus freno detulit.

15. Sic redemptor mundi Christus
iudex qui venturus est

Decies post quina lustra
pervoluta tempora

Crucis lignum umo opertum
revelat mirificum.

II. Text in LSc.

1. Dulce carmen lingua promat
dulce mellos personat

Laudes consonat canendo
et trophaeum concinat

Qualiter redemptor mundo
crucis lignum prodiit.

2. Barbarorum dum formidant.
Constantinus impetus
Fulgida micans Olympo

crux nitescit agusto
Iussu monitus superno
in hoc signum vinceret.

3. Talia facere signa

populo quam viderat

Praecepit crucem praeire
seque antecedere

Velli contulit triumphum
victor de certamine.

4. Hebraeorum coetum vocans
regis mater Helena

Crucem Christi requisivit
quo lateret caespite

Cuius decus hostem vicit
dimicante agusto.

5. Elegit viros perfectos
doctos legem optimam

Igne voluit urendos
ne vera perdoceret

Hac summe merorum tactus
Iudam ei offerunt.

6. Protinus retrudi iussit
Iudam sibi traditum

Retro victum detineri
mancipat ieiunium

Usquequo locum sacratum
designaret proprium.

7. Septies dum sol recurrit
suae vicis ordinem
Cibus ori non defertur
subtrahuntur pocula
Properare pollicetur
ad locum Calvariae.

8. Illico electus inde

prece fundit Domino

Ut saluis nostrae signum
crucis patefieret

Suam effamaret mirram
nectaris fraglantia.

9. Omnia Christus fidei
concedat omnipotens
Quidquid supplice precari

senserat fideliter
Cuncta datur postulandi
quod credes petierit.

10. Quinquies quater in altum
dum fodisset passibus

Tres quas cruces requiribit
cruces ipse detulit

Quae sit una crux salutis
morti morte comprobas.

11. Vox serpentes perstrepebant

in aera clamitans
Veteris venans stellas

memorans quas texerat
Iudam ego incitabam

nunc me Iudas expulit.

12. Dominum Iudas deposcit

exorando fletibus
Sacri corporis ut sui

propalet fixorio
Rutilans quasi probatum

aufer aurum optimum.

13. Regis frenos ad que optans
vatis ut praedixerat

Pax ut vella subsequatur
salibares faceret

Sanctum Domini quod esset
equus freno detulit.

14. Hic redemptor mundi Christus
iudexque venturus est
Decies post quina lustra

pervoluta temporum
Crucis lignum umo apertum
velebat mirifice.

I. Tenebris et umbra mortis

patefactus inferis
Prohibens ruina ligna

gustatamque vetita
Inde salvans quod peribit

crucis lignum exhibens.
II. Viso redemptore mundi

mox infernus tremuit
Solvit vincla damnatorum

quod pertessus edidit
Ascendit crucem excelsam

salutemque reddidit.
15. Constantinus regi princeps

iam initos prolio
Tegitur vexillo crucis

demonstrasti sidero
Velli contulit triumpho

victor de certamine.

III. Veritas perorsit vati

caeli regem pandere
Que venturus liberaret

prisca lave genere
Omnium venturus inde

legibus distringere.

IV. Quaesumus salbanda natus

agmina lugentium
Te prophetae cecinerunt

redemptorem omnium
Trophaeumque morte gustans

dans vexillum frontibus.
16. Illico electus inde

septima die vice
Ad locum Dei sacratum

properat perniciter
Solisque resplendens crucis

septies emicuit.
17. Signum namque pretiosum

detulit Dominicum
Eiusque virtus procellens

excitavit mortuum

Ad cuius virtusque exemplum
cunctis gaudet populum.

18. Vox serpentis perstrepebat
qui hos inmundissimi
Quod sua sede deiectus

privaretur fortiter
Ego Iudam incitavi
nunc me Iudas expulit.

19. Dominum Iudas deposcit

exorando fletibus
Ut nostrae salutis donum

proderet frixorio
Suusque fraglaret odor

duplici nectareo.

20. . Omnia Christi fidei

concedit omnipotens

Quidquid supplici precatus
senserat simpliciter

Cuncta ferrens deitatis
ad exhibendum omnia.

21. Mox clavos nostrae salutis
Iudae manus attigit

Ad expugnandum hostis velli
salibares infigit

Equs vulnus passionis
equs freno detulit.

V. Quem totus mundus non capit
monumento clauditur

Tertia die resurgens
saxum retro volvitur

Tellus pontus astra polum
adest victor omnium.

VI (22). Gloria et honor Deo
virtus et imperio

Una patri filioque
inclito paraclito

Cui laus et potestas
per aeterna saecula.

III. Rekonstruierter Text.

1. Dulce carmen lingua promat, dulce melos personet,
Laudes cum sono canoro et tropaeum concinat,
Qualiter redemptor mundo crucis lignum prodidit.

2. Barbarorum dum formidat Constantinus impetum,
Fulgida micans Olympo crux nitescit Augusto,
Iussu monitus superno, in hoc signo vinceret.

3. Talia facere signa, polo quale viderat,
Praecipit, crucem praeire seque antecedere
Caelitusque procedatur ad honorem regium.

4. Constantinus, regni princeps, iam inito proelio
Tegitur vexillo crucis demonstrante sidere,
Belli detulit triumphum victor de certamine.

5. Hebraeorum coetum vocans regis mater Helena
Crucem Christi requisivit, quo lateret caespite,
Cuius decus hostem vicit dimicante Augusto.

6. Elegit viros prophetas, doctos legem optime,
Igne voluit urendos, ni vera perdocerent;
Anxii maerore tactura Iudam ei offerunt.

7. Protinus retrudi iussit Iudam sibi traditum,
Retro vinctum detineri mancipat ergastulo,
Usquequo locum sacratum designaret proprium.

8 Septies dum sol recurrit suae vicis ordinem,
Cibus ori non defertur, subtrahuntur pocula;
Properare pollicetur ad locum Calvariae.

9 a. Ilico evectus inde

precem fundit Domino,
Ut salutis nostrae signum

crucis patefaceret;
Suavem efflat terra murram,

nectaris fraglantiam.

9 b. Ilico evectus inde

septima die vice
Ad locum Dei sacratum

properat suppliciter,
Soloque resplendens crucis

species emicuit.

10 a. Omnia Christus fidei
concedit omnipotens,
Quidquid supplicem precari

senserit fideliter,
Cuncta dantur postulanti,
quae credens petierit.

10 b. Omnia Christus fidei
concedit omnipotens,

Quidquid supplici prccatu
senserit simpliciter

Cuncta ferens deitatis
ad exhibendum omnia.

11. Quinquies quater in altum dum fodisset passibus,
Tres quas precans requisivit cruces ipse detulit;
Quae sit una crux salutis tacto morte comprobat.

12. Signum namque pretiosum detulit dominicum,
Eiusque virtus praecellens excitavit mortuum,
Cuius virtutis exemplo cunctus gaudet populus.

13 a. Vox serpentis perstrepebat
in aera clamitans,
Veteris veneni telas

memorans, quas texerat:
Iudam ego incitabam,
nunc me Iudas expulit.

13 b. Vox serpentis perstrepebat
in hos immundissimi,

Quod sua sede deiectus
privaretur fortiter:

Ego Iudam incitavi,
nunc me Iudas expulit.

14 a. Dominum Iudas deposcit
exorando fletibus,

Sacri corporis ut sui
propalet fixorios:

Rutilant quasi probatum
opus auri optimum.

14 b. Dominum Iudas deposcit
exorando fletibus,

Ut nostrae salutis donum
proderet fixorios:

Solum fraglavit odore
duplici nectareo.

15 a. Regis freno hos adaptans,
vates ut praedixerat,
Pax ut bella subsequatur,

salivares fecerat,
Sanctum Domini quod erat
equus freno detulit.

15 b, Mox clavos nostrae salutis
Iudae manus attigit,

Expugnandum hostes belli
salivari infigit,

Sacrum vulnus passionis
equus freno detulit.

16. Sic redemptor mundi, Christus, iudex qui venturus est,
Decies post quina lustra pervoluta temporum
Crucis lignum humo opertum revelat mirifice.

17. Gloria et honor Deo, virtus et imperium
Una patri filioque, inclito paraclito,
Cui laus et potestas per aeterna saecula.

1. Tenebrae et umbra mortis patefacta inferi;
Prolabens ruinam ligni gustataque vetiti
Inde salvat, quod perivit, crucis lignum exhibens.

2. Viso redemptore mundi mox infernus tremuit,
Solvit vincla damnatorum, quos perversus perdidit,
Accendens crucem excelsam salutemque reddidit.

3. Veritas perorsit vatis caeli regem pandere,
Qui venturus liberaret priscam labem generis,
Omnium venturus iudex legibus distringere.

4. Quaesumus, salva damnatos, agmina lugentium,
Te prophetae cecinerunt redemptorem omnium,
Tropaeumque mortis gestans da(n)s vexillum frontibus.

5. Quem totus mundus non capit, monumento clauditur,
Tertia die resurgit, saxum retro volvitur,
Tellus, pontus, astra, polus, adest victor omnium.