42. De sancta Anna.

1 a. Magnae dies claritatis,
Concentus, celebritatis,
Magnae dies gloriae;

1 b. Laudet terra, laudet caelum,
Lira nostra reddat nielum,
Sors venit laetitiae.

2 a. Nuper terram opprimente
Nube, soli iam cedente,
Virgultum refloruit ;

2 b. Peste caelo dissipata,
Aethere face commota
Terra tota canduit.

3 a. Ex te lumen luminum,
Caeli Deus agminum
Mundum exornavit;

3 b. Ecce, virgo virginum,
Spes et dulcor omnium
Nos laetificavit.

4 a. Tu mons Ornan Iebusaei,
Quo templum estnostrae spei,
Nostrum patrocinium ;

4 b. Iericho qua speciei

Rosa vernat, mater Dei,
Totum nostrum gaudium.

5 a. Tu es aqua Ieremiae,
Qua processit fax Mariae
Altaris mysterio ;

5 b. Arca, virgae gubernatrix,
Quae floris miri delatrix
Iusti fuit sanctio.

6 a. Tu es cornu olei,
Quo dilectus vitei

Rami cerpsit fructum ;

6 b. Salomonis solium,

Quod almae per filium
Est matri praestructum.

7 a. Paradisus voluptatis,
De qua fons virginitatis
Irrigavit omnia.

7 b. Eden, mons amoenitatis,
Quo lignum salubritatis
Fert medelae folia.

8 a. Probri caeno volutatus
Iaspis iam est revelatas
Gloria mirabili;

8 b. Luto nuper coopertus
Onyx nobis est apertus
Aspectu spectabili.

9 a. Tu es lucis carbunculus,
Tu Domini crepusculus,
Luna plena ;

9 b. Tu matris Dei genetrix,
Tu mundi lucis editrix,
Vitae vena.

10 a. Anna, per te mereamur,
Maerentes experiamur
Nepotis clementiam ;

10 b. Veniam hic consequamur,
Illic tecum assequamur
Sempiternam gloriam.