2. Franciscus López-Gasco Fernández-Largo, presbyter. Natus est die IV
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale820
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale822
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale824
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale826
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale828
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale830
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale832
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale834
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale836
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale838
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale840
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale842
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale844
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale846
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale848
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale850
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale852
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale854
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale856
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale858
Congregatio pro Doctrina Fidei 859
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale860
Congregatio pro Doctrina Fidei 861
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale862
Congregatio pro Doctrina Fidei 863
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale864
Congregatio pro Doctrina Fidei 865
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale866
Congregatio pro Doctrina Fidei 867
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale868
Congregatio pro Doctrina Fidei 869
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale870
Congregatio pro Doctrina Fidei 871
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale872
Congregatio pro Doctrina Fidei 873
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale874
Congregatio pro Doctrina Fidei 875
deque futuris usibus concretis, qui oriri forsan possunt in therapeutica arte,
generale quod prohibet quin therapeuticus interventus fiat antequam certo
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale878
Congregatio pro Doctrina Fidei 879
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale880
Congregatio pro Doctrina Fidei 881
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale882
Congregatio pro Doctrina Fidei 883
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale884
Congregatio pro Doctrina Fidei 885
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale886
Congregatio pro Doctrina Fidei 887
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale888
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale890
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale892
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale862
interesse nexum intrinsecum inter rationem ontologicam et valorem specifi-
cum humanae cuiusque creaturae. Quod si spiritualis animae praesentia ne-
queat perstringi per cuiuspiam dati exsperimentalis considerationem, exstant
tamen scientiae conclusiones ipsae de embryone humano, quae « pretiosa
suppeditant elementa, ex quibus rationis ope dignosci potest personam iam
adesse praesentem inde ab hac prima vitae humanae significatione: cur igitur
vivens creatura humana non esset etiam persona humana? ».8 Etenim realis
creaturae humanae substantia per totum suae vitae decursum, ante et post
nativitatem, vetat affirmari posse sive quod eius natura mutaverit sive quod
moralis eius praestantia per gradus transierit, cum referta sit plena idoneitatis
assumptione et anthropologica et ethica. Humanus embryon ergo, inde ab exor-
diis, personae nativa dignitate fruitur.
6. Huius dignitatis observantia humanae cuique creaturae debetur, quia
in se indelebili ratione impressam gerit suam dignitatem una cum suipsius
praestantiam. Vitae humanae ortus, praeterea, authenticum habet contextum in
matrimonio et in familia, in qua procreatur per actum qui amorem exprimit
mutuum viri et mulieris; igitur « dicendum est procreationem vere consciam
erga nasciturum e solo matrimonio oriri posse ».9
Matrimonium, quod omnibus in temporibus omnibusque in culturis est
celebratum, « sapienter providenterque Creator Deus ea mente » instituit, « ut
in hominibus suum amoris consilium efficeret. Quocirca per mutuam sui
donationem, quae ipsorum propria est et exclusoria, coniuges illam perse-
quuntur personarum communionem, qua se invicem perficiant, ut ad novo-
rum viventium procreationem et educationem cum Deo operam socient ».10
Per amoris coniugalis fecunditatem vir et mulier « manifestant in origine suae
vitae sponsalis esse germanum assensum, proclamatum et revera ad actum
deductum in reciprocitate, qui semper manet apertus ad vitam... Lex natu-
ralis, qua innititur agnitio verae paritatis inter personas et gentes, digna est
quae habeatur fons ad quem conformetur quoque necessitudo inter coniuges
cum conscienter novos filios generant. Vitae transmissio insculpta est in ipsa
natura eiusque leges manent ut praecepta non scripta, quae ab omnibus
revocanda sunt ».11
8 Congregatio pro doctrina fidei, Instr. Donum vitae, I, 1: AAS 80 (1988), 78-79. 9 Ibid., II, A, 1: l.c., 87.
10 Paulus VI, Litt. Enc. Humanae vitae (25 Iulii 1968), 8: AAS 60 (1968), 485-486. 11 Benedictus XVI, Allocutio ad Coetum internationalis Congressus a Pontificia Universi-
tate Lateranensi convocati, quadragesimo expleto anno Litterarum Encyclicarum Humanae