46. De s. Antonio Eremita.

1 a. Ob Antonii honorem
Invocemus creatorem
Caeli, terrae, marium,

1 b. Qui se praestat, adiutorem
Suis gratiae splendorem
Conferendo varium.

2 a. Quod Antonio ostendit,
Quando mundum vilipendit
Appetens caelestia;

2 b. Corpore dura humi tendit,
Sed mente caelos ascendit
Magna eum modestia.

3 a. Mundus subiacens ruinis,
Cuius fraudis non est finis,
Ab eo deseritur ;

3 b. Sed a laudibus divinis
Neque prece neque minis
Vir Dei conteritur.

4 a. Cuncta respuit terrena,
Cum haec sint dolore plena,
Quae suntsursum, sapiens ;

4 b. Quod in caelo sint amoena,
Quod nec ibi regnet poena,
Pura mente capiens.

5 a. Cui panis destinatur,
Dum in eremo moratur,
De caeli palatio,

5 b. Quo vir Dei satiatur
Nec ab eo plus curatur
Divino solacio.

6 a. Nil amori praeferendum
Esse Dei consulendum
Duxit inter cetera,

6 b. Filio qui non parcendum
Duxit, sed per hunc delen-
dum
Peccamina vetera.

7 a. Inscios fecit prudentes,
Consolatus est dolentes
Verbis suis mitibus;

7 b. Concordabat dissidentes,
Solvit poenam patientes
A malis spiritibus.

8 a. Morbidus ignis fugatur,
Morbus varius curatur
Eius per auxilia.

8 b. Hostis furit, indignatur
Et ad iram provocatur
Ob haec et similia.

9 a. Infert ei cruciatus
Et diversos cogitatus
Sordidos insonuit ;

9 b. Ab his tamen per precatus

Deo fusos vir beatus

Liberari meruit.

10 a. Ordo poscit rationis,

Quod aeternae mansionis
Consequatur gloriam,

10 b. Qui contemptis mundi bonis
Semper Iesu passionis
Gesserat memoriam.

11a. Ecce, finis vitae datur,
Et vir Dei liberatur
De mundi fallacia.

11b. Ad caelos cum evocatur,
Cum gaudio praesentatur
Deo Dei gratia.

12 a. En, in caelo collocatur,
Collocatum veneratur
Caelestis familia;

12 b. Quem rogemus, si peccatur,
Quod peccatum abluatur
Eius per auxilia.

13 a. O Antoni, flos decore,

Tu nos Christi in amore
Fac fervere te ductore
Atque sancto flamine ;

13 b. Nos conserves in honore
Solvens a Dei furore
Et a daemonis terrore
Stricto sub examine.

14 a. De hac valle lacrimarum
Pariter et tenebrarum,
In qua omnium bonarum
Rerum est inopia,

14 b. Duc ad illud lumen clarum,
In quo omnium nostrarum
Vera salus animarum
Est in lucis copia.

15 a. Nos peccatis praepollutos
Ab eis reddas solutos,
In agone constitutos
Te tuente redde tutos
Ab hostis saevitia,

15 b. Non nos sinens ad inferna
Trahi, Deo placens verna,
Sed procures nos superna
Pariter et sempiterna
Perfrui laetitia.

16. Amen dicant omnia.