49. De sancta Leocadia.

In 1. Vesperis.

Ad Magnificat.

A. O virgo Leocadia,
Toleti laus et gloria,
Ad tui festi gaudia
Currit tua familia
Confidens, quod coelestia
Habebit per te praemia.

Ad Completorium.

Super Psalmos.

A. Invocantes nos exaudi,
Fac adstantes tuae laudi
Dignos gloriae corona.

Ad Nunc dimittis.

A. Per hujus sanctae merita
In tuo sancto nomine
Dimitte cuncta debita
Nunc servis tuis, Domine.

Ad Matutinum.
Invitatorium.

Laudemus Christum Dominum,
Qui sanctam Leocadiam

Inter choreas virginum
Tulit ad coeli gloriam.

In 1. Nocturno.

Antiphonae.

1. Sanctam Leocadiam
Coronasti, Domine,
Honorem et gloriam
Habet pro certamine.

2. In timore Domini
Permansit immota,
Ejus sancto nomini
Reddens sua vota.

3. Quaesivit haec faciem

Dei diligenter,
Figens mentis aciem

In eum potenter,
Cur coelestem requiem

Intravit gaudenter.

Responsoria.

1. Dirus praeses Dacianus
Ad Toletum veniens
Ibique reperiens

Sanctam Leocadiam,
Quam ut furens et insanus

Ad suam praesentiam
Adduci praecepit,
V. Eamque adspiciens
Et verbis alliciens

Suadere coepit:

2. Cum nobilis Toletana
Sis, ut bene sentio,
Cur te levis atque vana

Fallit circumventio,
Ut a deorum insana
Fugias servitio ;
V. Cui Christo servituram
Et tamquam suam facturam
Te proferas, nescio.

3. Ad haec virgo sancta dixit:
Me tua suasio,
Verborum illusio,
Generis blanditio
Et vana promissio
A Christi servitio
Non possunt retrahere ;

V. Christum enim bene novi,
Cui me totam devovi,
A quo tua verba vere
Non possunt retrahere.

In 2. Nocturno.
Antiphonae.

1. Verbum bonum eructavit
Sancta Dei famula,
Opera sua narravit
Christo regi sedula.
2. Dum aeternum praemium
Haec in mente gerit,
Domini refugium
Virtutemque quaerit.

3. Magnus et laudabilis
Deus noster nimis,
Sic est favorabilis
Ultimis ut primis.

Responsoria.

1. Tunc iratus praeses dirus
Inflammati cordis virus

Effudit crudeliter
Et mandavit, ut in imas
Carceris profundi nimis
Truderetur fortiter,
V. Cogitans, quibus tormentis
Eam in conspectu gentis
Affligeret acriter.

2. Ad Elboram properavit
Et Vincentium mandavit
Capi ac ipsum portavit
Ligatum ad Abulam,
Ubi Christi regulam
Suae sorores servabant,
Quia Christum adorabant;
V. Has enim duas sorores
Propter suos sanctos mores
Praeses dat supplicio
Cum fratre Vincentio.

3. Veniens Emeritam
Plures trucidavit,
Inter quos Eulaliam
Deo consecravit,

Quae fama Toletum
Postquam pervolavit,
V. Sancta Leocadia
Dominum oravit
Atque suum spiritum
Deo commendavit.

In 8. Nocturno.
Antiphonae.

1. Terram tuam, Domine,
Tu benedixisti
Et in tuo nomine
Captos redemisti.
2. Bonum fecit fundamentum
In coelesti patria,
Super aurum et argentum
Ponens aedificia.
3. Novum cantavit canticum
Deo, qui fecit omnia,
Cor gerens aromaticum
Beata Leocadia.

Responsoria.

1. Post multum vero temporis
Ildefonsus sanctissimus
Pervenit devotissimus
Ad festum sanctae virginis
Et orans ante tumulum,
Quo fuerat corpusculum,
V. Vidit tunc elevatum

Monumenti operculum.
2. In reserato tumulo
Virgo manum erexit
Et sancto Dei famulo

Velum suum porrexit,
Qui cum regis ganipulo
Partem veli praescidit
Congaudens de miraculo,
Quod stupefactus vidit ;
V. Et vocem hanc audivit:
Per vitam Illefonsi
Domina mea vivit.

3. Nostra civis Toletana,
Quae contempsisti mundana,
Procul pelle cuncta vana
Nunc a nostris cordibus

Et ad Deum funde preces,
Ne per hujus mundi facces
Involvamur sordibus.
V. Sancta martyr, sine caede
Digna coelesti mercede,
Tu pro nobis intercede.

In Lau dibus.
Antiphonae.
1. Regnat nunc in gloria
Induta decore
Sancta Leocadia
In sedis honore.
2. Ab annis infantiae
Domino servivit,
In aeterna requie
Ideo nunc vivit.
3. Ad te de luce vigilans,
Deus, haec beata
Sitiens et aestuans
Ivit mente grata.
4. Ista totis viribus

Quaerens sponsum virginum
In suis operibus
Benedixit Dominum.

5. In tanto solemnio
Quilibet fidelis
Laudet cum tripudio
Dominum de caelis.

Ad Benedictus.
A. Sit benedictus Dominus,
Qui sanctam Leocadiam
De Daciani manibus

Protexit dans victoriam

Et cum sanctis virginibus,

Duxit ad coeli gloriam.

In 2. Vesperis.
Ad Magnificat.
A. Alma virgo et decora,
Pro nobis Deum implora
Et nos tuos nunc honora,
Impetrans, ut sine mora
Nos Deus in mortis hora
Solvat et ad altiora
Regna sua pertrahat.