2. Franciscus López-Gasco Fernández-Largo, presbyter. Natus est die IV
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale820
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale822
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale824
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale826
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale828
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale830
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale832
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale834
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale836
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale838
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale840
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale842
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale844
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale846
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale848
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale850
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale852
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale854
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale856
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale858
Congregatio pro Doctrina Fidei 859
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale860
Congregatio pro Doctrina Fidei 861
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale862
Congregatio pro Doctrina Fidei 863
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale864
Congregatio pro Doctrina Fidei 865
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale866
Congregatio pro Doctrina Fidei 867
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale868
Congregatio pro Doctrina Fidei 869
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale870
Congregatio pro Doctrina Fidei 871
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale872
Congregatio pro Doctrina Fidei 873
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale874
Congregatio pro Doctrina Fidei 875
deque futuris usibus concretis, qui oriri forsan possunt in therapeutica arte,
generale quod prohibet quin therapeuticus interventus fiat antequam certo
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale878
Congregatio pro Doctrina Fidei 879
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale880
Congregatio pro Doctrina Fidei 881
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale882
Congregatio pro Doctrina Fidei 883
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale884
Congregatio pro Doctrina Fidei 885
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale886
Congregatio pro Doctrina Fidei 887
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale888
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale890
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale892
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale868
numerus transfertur in matris uterum, cum ceteri congelantur ad futuros, si
dentur, interventus reproductionis. Finis huius translationis multiplicis est
certam facere, quantum fieri potest, implantationem saltem unius embryo-
nis. Ad hunc finem obtinendum adhibetur, ut instrumentum, embryonum
quantitatis usurpatio maioris quam pro filio optato, cum praevideatur quos-
dam certo perditum iri et, quomodocumque erit, multiplicem gestationem
impediendam esse. Ita ars technica translationis multiplicis secumfert tracta-
tionem mere instrumentalem embryonum. Dolendum est quod nusquam quoli-
bet alio in ambitu communis medicinae deontologia professionalis et mode-
ratores qui sanitati praesunt consensuri essent ut adhiberetur technica ars
secumlatura rationem globalem tam magnam infaustorum et fatalium exi-
tuum. Verum technicae artes fecundationis in vitro diffunduntur, quia postu-
latur et creditur embryoni non deberi plenam observantiam, propterea quod
aemulatur et opponitur cuidam desiderio satisfaciendo.
Quae infelix rerum condicio, de qua saepe siletur, vehementer ex toto
deploranda est, quia « diversi similiter modi generationis artificiosae, qui mi-
nisterio vitae servire videntur quique crebrius hac ex mente adhibentur, viam
revera ad novas vitae violationes sternunt ».28
16. Ecclesia praeterea docet, ethica spectata ratione, non licere dissocia-
tionem procreationis a coniugalis actus contextu ex toto personali:29 humana
procreatio etenim actus exstat personalis coniugum, viri et mulieris, qui
nullum substitutivae adlegationis genus perpetitur. Acceptatio acritica huius-
modi maximae rationis abortivitatis, quod attinet ad artes technicas fecun-
dationis in vitro, eloquenter declarat quod substitutio actus coniugalis per
processum technicum - ut sileamus de eius repugnantia ad observantiam
praestandam procreationi debitam, quae reduci nequit uni momento repro-
ductivo - multum confert ad debilitandam conscientiam observantiae, quae
humanae cuique creaturae debetur. Huiusmodi observantiae conscientia
econtra fovetur per intimam coniugum coniunctionem amore coniugali vivi-
ficatam.
28 Ioannes Paulus II, Litt. Enc. Evangelium vitae, 14: AAS 87 (1995), 416. 29 Cfr Pius XII, Allocutio iis qui interfuerunt Conventui universali de fecunditate et steri-
litate humana (19 Maii 1956): AAS 48 (1956), 470; Paulus VI, Litt. Enc. Humanae vitae, 12: AAS
60 (1968), 488-489; Congregatio pro doctrina fidei, Instr. Donum vitae, II, B, 4-5: AAS 80
(1988), 90-94.